ఇరవయ్యేళ్లు రాకుండానే మోడలింగ్ ప్రపంచాన్ని ఏలింది. ఇరవయ్యేళ్లు నిండకుండానే ప్రపంచాన్ని వదిలిపోయింది. ఇంకా ఎంతో ఎత్తుకు ఎదుగుతుందనుకున్న ఆమె... ఎత్తయిన భవనం మీద నుంచి పడి మరణించింది. అసలేం జరిగింది? ఆత్మహత్య చేసుకుందా? ఎవరైనా హత్య చేశారా? అమెరికాలో సంచలనం సృష్టించిన ప్రముఖ మోడల్ రుస్లానా మరణోదంతం... ఈవారం ‘నిజాలు దేవుడికెరుక’లో!
జూన్ 28, 2008. మధ్యాహ్నం రెండున్నర కావస్తోంది. మన్హట్టన్ (అమెరికా)లోని 130 వాటర్స్ట్రీట్ రద్దీగా, వాహనాల రాకపోకలతో రొదగా ఉంది. ఎవరి పనుల మీద వాళ్లు హడావుడిగా తిరుగుతున్నారు. కార్లు వరుసకట్టి వస్తూ పోతూనే ఉన్నాయి. అంతలో... ఉన్నట్టుండి ఏదో బరువైన వస్తువు నేలమీద దబ్బున పడిన చప్పుడు. ఆ వెంటనే ఓ పెద్ద గావు కేక. అంత రొదలోనూ ఆ కేక అందరికీ స్పష్టంగా వినిపించింది. వేగంగా వెళ్లిపోతున్న కార్లకు సడెన్ బ్రేకులు పడ్డాయి. వడివడిగా సాగుతోన్న పాదాలు ఠక్కున ఆగిపోయాయి. అందరూ ఆ శబ్దం ఎక్కడి నుంచి వచ్చిందా అని చూశారు. అక్కడ కనిపించిన దృశ్యం చూసి ఒక్కక్షణం కొయ్యబారిపోయారు.
పన్నెండంతస్తులు ఉన్న ఒక అపార్ట్మెంట్ ఆవరణలో... రక్తపు మడుగులో పడివుంది ఓ అమ్మాయి. బాగా ఎత్తునుంచి పడిందని ఆమె శరీరం ఉన్న స్థితిని బట్టి అర్థమవుతోంది. ఎముకలు విరిగిపోయాయి. తల పగిలి రక్తం ధారగా రోడ్డు మీద పరుచుకుంటోంది. అందరూ ఆ అమ్మాయి వద్దకు పరుగులు తీశారు. కానీ ముట్టుకునే ధైర్యం ఎవరికీ లేకపోయింది. వెంటనే పోలీసులకు ఫోన్ చేశారు. క్షణాల్లో పోలీసులు అక్కడకు చేరుకున్నారు. కానీ అప్పటికే ఆమె ప్రాణం అనంత వాయువుల్లో కలిసిపోయింది. ‘‘మైగాడ్... ఈమె రుస్లానా కదూ’’ అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్ ఆమెను చూస్తూనే. అప్పుడుగానీ ఎవరూ ఆమెని పరిశీలనగా చూడలేదు. చూసిన తర్వాత ఎవరికీ నోటమాట రాలేదు. ‘‘రుస్లానా చనిపోయిందా’’ అంటూ షాకయిపోయారు. పోలీసులు రుస్లానా దేహాన్ని పోస్ట్మార్టమ్కి పంపించారు. ‘‘ప్రముఖ మోడల్ రుస్లానా చనిపోయింది. బహుశా సూసైడ్ కావచ్చు’’ అంటూ వార్త విడుదల చేశారు.
రుస్లానా కొర్షునోవా... ఈ పేరుని ఎందరో యువకులు మంత్రంలా జపించారు. ఆమె రూపాన్ని మనసుల్లో నిలుపుకుని ఆరాధించారు. రష్యాలో పుట్టిన ఆ సౌందర్యం... అతి చిన్న వయసులోనే మోడలింగ్ ప్రపంచాన్ని తన చుట్టూ తిప్పుకుంది. వోగ్ లాంటి ప్రముఖ పత్రికలన్నీ ఆమె చిత్రాన్ని కవర్ మీద ముద్రించేందుకు పోటీపడ్డాయి. కజకిస్తాన్ సోవియట్ యూనియన్లో భాగంగా ఉన్నప్పుడు అక్కడ పుట్టింది రుస్లానా. ఐదేళ్ల వయసులోనే తండ్రి చనిపోయాడు. తల్లి, అన్నల సంరక్షణలో పెరిగింది. మహా తెలివైంది. రష్యన్, కజక్, ఇంగ్లిష్, జర్మన్ భాషలు అనర్గళంగా మాట్లాడేది. పదిహేనేళ్ల వయసులో రుస్లానాని చూసిన ఓ పత్రికవారు ఆమె ఫొటోని ప్రచురించారు. అంతే... ఆ ఒక్క ఫొటో ఆమె జీవితాన్ని మార్చేసింది. ప్రముఖ మోడలింగ్ ఏజె న్సీలు ఆమె ఇంటి తలుపు తట్టాయి. ఏడాది తిరిగేసరికి పెద్ద పెద్ద కంపెనీలకు మోడల్గా పనిచేసే స్థాయికి ఎదిగింది. పలు దేశాలు పర్యటించింది. చివరికి అమెరికాలో సెటిలయ్యింది. కన్నుమూసి తెరిచేలోగా ఇంత సాధించిన రుస్లానా... అర్ధంతరంగా కన్నుమూయడం అందరికీ పెద్ద షాక్! వర్ణించలేనంత అందం. ఇరవై నిండని లేత వయసు. బోలెడంత భవిష్యత్తు. ఆమె ఆత్మహత్య చేసుకుందా? ఇంత చిన్న వయసులో బలంతంగా ప్రాణాలు తీసుకుందా? అందరిలోనూ ఇదే ఆలోచన... ఆవేదన.
‘‘ఇది ఆత్మహత్యేనంటారా సార్’’
సబార్డినేట్ అడిగిన ప్రశ్నకు చురుక్కున చూశాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘ఆ అనుమానం ఎందుకొచ్చింది?’’ అన్నాడు.
‘‘ఏం లేదు సార్. ఆ అమ్మాయి ఫేమస్ మోడల్ కదా? ఆత్మహత్య చేసుకోవాల్సిన అవసరం తనకేముంటుంది?’’ తన సందేహాన్ని బయటపెట్టాడు.
‘‘మొదట నేనూ అలానే ఆలోచించాను. కానీ ఆమెది హత్య అనడానికి ఎలాంటి ఆధారాలూ లభించలేదు. సూసైడేనేమో అనిపిస్తోంది.’’
‘‘అలాగైతే సూసైడ్ నోట్ పెట్టేది కద సార్’’
సమాధానం చెప్పలేదు ఇన్స్పెక్టర్. సూసైడ్ నోట్ కోసం చాలా వెతికారు. అలాంటిదేమీ దొరకలేదు. ఎవరికీ చెప్పకుండా, ఏ కారణం లేకుండా ఆమె ఆత్మహత్య ఎందుకు చేసుకుంటుంది? అంత అవసరం ఏమొచ్చింది?
ఇలా ఆలోచిస్తుండగానే ఇన్స్పెక్టర్ మనసులో ఫ్లాష్లా మెదిలింది ఓ ఆలోచన. ‘‘రుస్లానాకి ఓ బాయ్ఫ్రెండ్ ఉండాలి కదూ?’’ అన్నాడు సాలోచనగా.
‘‘అవున్సార్... మార్క్ కమిన్స్కీ. కొద్ది నెలల కిత్రమే బ్రేకప్ అయ్యారు. అంతకుముందు ఆటెమ్ పెర్షనాక్ అనే అతణ్ని ప్రేమించింది. అతడి నుంచి విడిపోయిన తరువాత మార్క్కి దగ్గరయ్యింది.’’ ‘‘ఇంకెందుకు లేటు... తీసుకురా ఇద్దరినీ’’ అంటూ ఫైల్లో తల దూర్చాడు ఇన్స్పెక్టర్.
‘‘చెప్పండి. రుస్లానా ఎందుకు చనిపోయింది?’’
ఇన్స్పెక్టర్ ప్రశ్నకి ముఖముఖాలు చూసుకున్నారు మార్క్, ఆర్టెమ్లు. ‘‘మాకేం తెలుసు సార్’’ అన్నారు ముక్త కంఠంతో.
‘‘మరెవరికి తెలుస్తుంది?’’... ఇన్స్పెక్టర్ గొంతు ఖంగుమంది. ‘‘ఐడియా లేదు సార్. నాకయితే తెలీదు’’ అన్నాడు ఆర్టెమ్. ‘‘అంటే నాకు తెలుసనా?’’ కంగారుపడ్డాడు మార్క్. ‘‘ఎవరికి తెలుసు, ఎవరికి తెలీదు అని మీలో మీరు వాదించుకోనక్కర్లేదు. అది మేం తేలుస్తాం’’... కాస్త కరుగ్గా అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘తనూ నేనూ విడిపోయి చాలా కాలమయ్యింది సర్. తన మరణవార్త విని షాకయ్యాను. మా ఇద్దరికీ సరిపడలేదన్నమాటే గానీ తను చాలా మంచి అమ్మాయి. ఇలా అవుతుందని అనుకోలేదు’’... ఆర్టెమ్ గొంతులో బాధ కారణంగా జీర వచ్చింది. అతడు చెప్పేది నిజమేనని అది నిర్ధారించింది. నీ సంగతేంటి అన్నట్టు చూశాడు ఇన్స్పెక్టర్ మార్క్ వైపు. ‘‘తను చాలా ఎమోషనల్ సర్. ప్రతి చిన్నదానికీ ఫీలవుతుంది. నేనేమో హుషారుగా ఉండే టైపు. దాంతో ఇద్దరికీ స్పర్థలు వచ్చాయి. విడిపోయాం.’’ సబార్డినేట్ వైపు చూసి పెదవి విరిచాడు ఇన్స్పెక్టర్. వాళ్లిద్దరికీ సంబంధం ఉంటుందని అతడు కూడా అనుకోలేదు. కానీ ఏదైనా ఉంటే బయటపడుతుంది కదా అని ఓ రాయి వేశాడంతే. చేసేదేమీ లేక వాళ్లని పంపేశాడు.
అయితే, మార్క్ తనని వదిలేయడాన్ని తట్టుకోలేకే మరణించింది కాబట్టి ఆమె చావుకు మార్కే బాధ్యుడని కొందరు వాదించారు. అందుక్కారణం... రుస్లానా బ్లాగ్లో కన్పించిన వ్యాఖ్యలు. ‘‘ఒంటరినైపోయాను. హృదయం ముక్కలైతే ఇంత బాధా? దీన్నుంచి బయటపడాలని ఉంది. కానీ నావల్ల కావడం లేదు. నన్నెందుకు వదిలేశాడో అడగాలనుంది. కానీ ఫలితం ఉండదు’’... ఇలా ఎన్నో రాసింది రుస్లానా. కానీ ఎక్కడా మార్క్ పేరు రాయలేదు. అందుకే ప్రేమ విఫలమైన బాధతో ప్రాణాలు తీసుకుందంటూ కేసు క్లోజ్ చేశారు.
రుస్లానాకి ఎత్తయిన ప్రదేశాలంటే భయమని, తొమ్మిదో అంతస్తునుంచి దూకే ధైర్యం ఆమె చేయలేదని స్నేహితులు అన్నారు. కొండ ప్రదేశాల్లో షూటింగ్ చేసేటప్పుడు ఆమె ఎంత టెన్షన్ పడేదో కొలీగ్స వివరించారు. కానీ ఆధారాలను మాత్రమే పరిగణనలోకి తీసుకునే చట్టం, వారి మాటలను విన్పించుకోలేదు. రుస్లానా మరణం గురించి మరో ఆలోచన చేయలేదు. కేసును మళ్లీ తెరవనూ లేదు. అందుకే రుస్లానా మరణం, చరిత్రలో ఆత్మహత్యగానే మిగిలిపోయింది.
రుస్లానాని కొందరు సెక్స్ రాకెట్లో ఇరికించాలని చూశారని, ఆమె కాదనడంతో చాలా వేధించారని, వాళ్లే ఆమెను చంపి ఉండొచ్చని రుస్లానా ఫ్రెండ్ ఒకామె చెప్పింది. కానీ సాక్ష్యాలు దొరకలేదు. మార్కతో విడిపోయాక మనోవేదనతో ఆమె ఓ మెడికల్ సెంటర్లో కౌన్సెలింగ్ క్లాసులు తీసుకుందని తెలిసింది. దాంతో మానసిక వ్యథే ఆత్మహత్యకు పురికొల్పిందన్నారు పోలీసులు.
- సమీర నేలపూడి
నిజాలు దేవుడికెరుక: ముక్కలైంది దేహమా ? హృదయమా ?
Published Sun, Feb 16 2014 3:35 AM
Related news
-
మనసు లేని మనిషి
క్రైమ్ ఫైల్ ‘‘ఇదే సర్ ఇల్లు’’... కారు దిగుతూనే అన్నాడు కెల్విన్. ‘‘ఊ... పదండి’’ అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. అందరూ మెయిన్ డోర్ వైపు నడిచారు. కాలింగ్ బెల్ కొడితే క్షణాల్లో తలుపు తెరచుకుంది. ‘‘ఎస్... ఏం కావాలి?’’ అన్నాడు తలుపు తెరిచిన వ్యక్తి, అందరినీ తేరిపార చూస్తూ. మాట్లాడలేదు ఇన్స్పెక్టర్. జేబులోంచి ఐడీ కార్డు మాత్రం తీసి చూపించాడు. దాన్ని చూస్తూనే... ‘‘ఓహ్... రండి లోపలికి. ఏంటిలా వచ్చారు?’’ అన్నాడతను అందంగా నవ్వుతూ. ‘‘స్టాసీ కనిపించడం లేదని వాళ్ల అక్కయ్య కంప్లయింట్ ఇచ్చారు. ఎంక్వయిరీకి వచ్చాం మిస్టర్ పీటర్సన్.’’ అతను నవ్వాడు. ‘‘అనుకున్నాను ఇలాంటిదేదో జరుగు తుందని. కానీ మీరనుకున్నట్టు, మీకు అందిన కంప్లయింట్లో ఉన్నట్టు తను కనిపించకుండా పోలేదు. వేరే వ్యక్తితో వెళ్లిపోయింది. అది తెలియక అందరూ స్టాసీ మిస్ అయ్యిందనుకుంటున్నారు.’’ ‘‘మీ భార్య వేరే వ్యక్తితో వెళ్లిపోయిందా? మరి మీరింత ఆనందంగా ఉన్నారేంటి?’’ అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్ తీక్షణంగా చూస్తూ. ‘‘నన్ను కాదనుకుని వెళ్లిపోయినవాళ్ల గురించి ఏడుస్తూ కూర్చోవడంలో అర్థం లేదు. ఎంతో ప్రేమించాను. వంచించి పోయింది. తన ఆనందం తాను వెతుక్కుంది. మరి నా ఆనందాన్ని నేనెందుకు చంపేసుకోవాలి?’’ ఇన్స్పెక్టర్ కనుబొమలు పైకి లేచాయి. ‘‘మీ యాటిట్యూడ్ చాలా ఇంటరెస్టింగ్గా ఉందే! కానీ, స్టాసీ వేరే వ్యక్తితో వెళ్లిపోయిందంటూ మీరు చెబుతున్నది నేనెలా నమ్మాలి?’’ వెంటనే టీపాయ్ మీద ఉన్న తన మొబైల్ అందుకున్నాడతను. టకటకా మెసేజులన్నీ చెక్ చేశాడు. ఒక మెసేజ్ ఓపెన్ చేసి ఇన్స్పెక్టర్కి అందించాడు. ‘‘చూడండి... మీకే తెలుస్తుంది’’ అన్నాడు. ఇన్స్పెక్టర్ ఆ మెసేజ్ చదివాడు. ‘‘సారీ డియర్... నేను వెళ్లి పోతున్నాను. నా మనసు నాకు తెలియ కుండానే వేరే వ్యక్తి వైపు మళ్లింది. అతని తోనే నాకు ఆనందం ఉందనిపిస్తోంది. అందుకే నీతో బంధాన్ని తెంచేసుకుంటు న్నాను. సారీ అండ్ బై... స్టాసీ.’’ అర్థమైందన్నట్టు తలూపాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘మీరివాళ ఓసారి స్టేషన్కి వచ్చి స్టేట్మెంట్ ఇవ్వండి. కేసు క్లోజ్ చేస్తాం’’ అనేసి తన టీమ్తో పాటు వెనుదిరిగాడు. కారు ఎక్కుతుంటే అసిస్టెంట్ కెల్విన్ అన్నాడు... ‘‘నాకెందుకో అనుమానంగా ఉంది సర్. మూడేళ్ల క్రితం ఈయన భార్య క్యాథలీన్ సావియో బాత్ టబ్లో మునిగి మరణించింది. ప్రమాద వశాత్తూ మరణించిందని కేసు క్లోజ్ చేశారు. ఇప్పుడు మరో భార్య కనిపించ కుండా పోయింది. ఇందులో అనుమానించాల్సిందేమీ లేదంటారా?’’ అప్పటికే ఇన్స్పెక్టర్ బుర్ర పరిపరి విధాల ఆలోచిస్తోంది. ఎక్కడో ఏదో ముడి ఉంది. అది విడితే కానీ అన్ని విషయాలూ బయటకు రావు. అందుకే ముందు దాన్ని విప్పే ప్రయత్నంలో పడ్డాడతను. ‘‘ఏంటి సర్ మళ్లీ వచ్చారు? ఆల్రెడీ స్టేట్మెంట్ ఇచ్చాను కదా?’’... పొద్దున్నే వచ్చిన పోలీసులను చూసి అదే నవ్వు ముఖంతో అన్నాడు పీటర్సన్. ‘‘మీరివ్వాల్సిన స్టేట్మెంట్స్ ఇంకా ఉన్నాయి మిస్టర్ పీటర్సన్. పదండి స్టేషన్కి’’ అన్నాడు చేతులకు బేడీలు వేస్తూ. ‘‘ఏం మాట్లాడుతున్నారు మీరు? చెప్పానుగా స్టాసీ ఎవరితోనో వెళ్లిపోయిందని. తను ఇచ్చిన మెసేజ్ కూడా చూపించాను. ఇంకేం సాక్ష్యాలు కావాలి మీకు?’’ అన్నాడు ఆవేశంగా. ‘‘నిజమైన సాక్ష్యానికీ సృష్టించిన సాక్ష్యానికీ తేడాలు ఆమాత్రం తెలియవా? మీరూ ఒకప్పుడు పోలీసేగా... ఇలాంటి వెన్ని చూసుంటారు మీరు? అయినా నేను వచ్చింది స్టాసీ కేసు గురించి కాదు. మీ భార్య క్యాథలీన్ సావియోని హత్య చేసినందుకు అరెస్ట్ చేయడానికి.’’ ఇన్స్పెక్టర్ మాట వింటూనే పీటర్సన్ ముఖం పాలిపోయింది. ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో అర్థం కాక మౌనంగా వారి వెంట నడిచాడు. ఫిబ్రవరి 21, 2013... అమెరికాలోని ఇలినాయిస్... ‘‘తన మూడో భార్య క్యాథలీన్ సావియోని హత్య చేసినందుకు డ్రూ పీటర్సన్కి ముప్ఫై ఎనిమిదేళ్ల కఠిన కారాగార శిక్ష విధించడమైనది.’’ తీర్పు వింటూనే అవాక్కయి పోయాడు పీటర్సన్. అన్నాళ్లూ ఉన్న కాన్ఫిడెన్స్ ఒక్కసారిగా ఎగిరిపోయింది. బిత్తర చూపులు చూశాడు. ఇలా జరిగిం దేమిటి అన్నట్టుగా ఉన్నాయి ఆ చూపులు. అతని దగ్గరకు వచ్చాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘ఎప్పటికీ దొరకననుకున్నారు కదా మిస్టర్ పీటర్సన్. తాడిని తన్నేవాడుంటే వాడి తలదన్నేవాడొకడు ఉంటాడు. ఇక వెళ్దామా?’’ అన్నాడు నవ్వుతూ. ఆ నవ్వులో విజయగర్వం ఉంది. దాన్ని చూసి తల దించుకున్నాడు పీటర్సన్. అతనికి చాలా ఆశ్చర్యంగా ఉంది. ఎప్పుడో క్లోజ్ అయిపోయిన కేసు మళ్లీ ఎలా తెరచుకుంది? తనకిప్పుడు శిక్ష ఎలా పడింది? ఏమీ అర్థం కావడం లేదతనికి. ఎందుకంటే ఆ రోజు తన ఇంటి నుంచి వెళ్లాక ఇన్స్పెక్టర్ ఏం చేశాడో, ఎన్ని రహస్యాలను బయటికి లాగాడో అతడికి తెలియదు కాబట్టి! ఎప్పుడైతే పీటర్సన్ భార్య క్యాథలీన్ మరణం గురించి కెల్విన్ గుర్తు చేశాడో... అప్పుడే వెయ్యి సందేహాలు తలెత్తాయి ఇన్స్పెక్టర్ మనసులో. వెంటనే డ్రూ పీటర్సన్ జీవిత పుస్తకంలోని ప్రతి పుటనీ, ఆ పుటల్లోని ప్రతి అక్షరాన్నీ క్షుణ్నంగా చదవడం మొదలెట్టాడు. పీటర్సన్ చరిత్ర ఇన్స్పెక్టర్కి సరైన దారి చూపించింది. 1954, జనవరి 5న పుట్టాడు డ్రూ పీటర్సన్. చిన్నప్పట్నుంచీ పోలీసు యూనిఫామ్ అంటే పిచ్చి. అందుకే పట్టుబట్టి పోలీసయ్యాడు. అయితే నిజాయతీపరుడైన పోలీస్ కాలేదు. యూనిఫామ్ ముసుగులో అవినీతికి పాల్పడ్డాడు. చివరికి పై అధికారుల కంటికి చిక్కి డిస్మిస్ అయ్యాడు. ఇదంతా ఒకెత్తు. అతడి వ్యక్తిగత జీవితం మరొకెత్తు. పీటర్సన్ మొదట్నుంచీ ఆడపిల్లల విషయంలో చాలా వీక్. పోలీస్ ట్రెయినింగ్ సమయంలోనే హైస్కూల్లో తన సహ విద్యార్థిని అయిన క్యారెల్ను పెళ్లాడాడు. కానీ నాలుగేళ్లలోనే వారి బంధం సడలిపోయింది. ఇద్దరు పిల్లలు పుట్టాక విడాకులు తీసుకున్నారు. రెండేళ్ల తర్వాత విక్టోరియాని పెళ్లాడాడు పీటర్సన్. ఓ పక్క ఆమెతో కాపురం చేస్తూనే క్యాథలీన్ సావియోతో ప్రేమాయణం మొదలెట్టాడు. అది తెలిసి విక్టోరియా వేరుపడిపోయింది. దాంతో క్యాథలీన్ని తన అర్ధాంగినిగా చేసుకున్నాడు. కానీ ఆ బంధమూ బలంగా లేదు. పీటర్సన్ తనను తరచుగా వేధిస్తున్నాడంటూ క్యాథలీన్ పలుమార్లు పోలీస్ కంప్లయింట్ కూడా ఇచ్చింది. కానీ తన పలుకుబడితో వాటిని బుట్టదాఖలు చేయించాడు పీటర్సన్. చివరికి 2004, ఏప్రిల్ నెలలో ఓ రోజు బాత్టబ్లో శవమై తేలింది క్యాథలీన్. కానీ ఆ సమయంలో పీటర్సన్ ఇంట్లో లేడని ఎలిబీ ఉండటంతో ప్రమాదవశాత్తూ జరిగిన మరణంగా తేల్చి కేసు క్లోజ్ చేశారు. ఆ తర్వాత తనకంటే ముప్ఫ య్యేళ్లకు పైగా చిన్నదైన స్టాసీ యాన్ను పెళ్లి చేసుకున్నాడు. 2007లో ఓరోజు తన అక్క ఇంటికని బయలుదేరిన స్టాసీ మాయమైపోయింది. చెల్లెలు ఎంతకీ రాకపోవడంతో పీటర్సన్కి ఫోన్ చేసిందామె. అతడు చెప్పిన పొంతన లేని సమాధానాలకు సందేహాలు తలెత్తి, పోలీస్ కంప్లయింట్ ఇచ్చింది. దాంతో పోలీసులు రంగంలోకి దిగారు. మొత్తం పీటర్సన్ జీవితాన్ని తిరగ తోడారు. ‘‘నేనేదో సందేహంతో మామూలుగా అన్నాను. కానీ మీరు అంత కచ్చితంగా పీటర్సన్ని నేరస్తుడిగా ఎలా నిరూ పించారు సర్?’’... అడిగాడు కెల్విన్. సబార్డినేట్ ఉత్సుకతను చూసి నవ్వు కున్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘ఎంత పెద్ద నేరస్తుడైనా ఒక్కోసారి చిన్న తప్పు చేసి దొరికిపోతాడు కెల్విన్. పీటర్సన్ కూడా అదే చేశాడు. ఇంటి నుంచి వెళ్లిన రోజు రాత్రి తొమ్మిది గంటలకు స్టాసీ తనకు మెసేజ్ ఇచ్చిందంటూ చూపించాడు కదా! ఆ మెసేజ్ చివర్లో స్టాసీ అని రాసివుంది. ఏ భార్య అయినా తన భర్తకు మెసేజ్ ఇస్తూ చివర్లో తన పేరు రాసుకుంటుందా? అంత అవసరం ఉంటుందా? తన భర్తకి తన నంబర్ తెలియదా?’’ ‘‘నిజమే సర్. నాకిది తట్టనే లేదు’’ అన్నాడు కెల్విన్ ఆశ్చర్యపోతూ. ‘‘అక్కడికీ ఆమె వేరే ఎవరి నంబర్ నుంచైనా మెసేజ్ పెట్టిందేమోనని ఆ నంబర్ స్టాసీదేనా అని కూడా అడిగాను పీటర్సన్ని. అతడు అవునని చెప్పాడు. దాంతో నా అనుమానం బలపడింది. కచ్చితంగా ఏదో నంబర్ నుంచి ఆ మెసేజ్ తన ఫోన్కి పీటర్సనే ఇచ్చుకున్నాడని అనిపించింది. మనం నమ్మమేమోనని భయమేసి కింద స్టాసీ పేరు పెట్టాడు. అడ్డంగా దొరికిపోయాడు. దానికి తోడు నువ్వు క్యాథలీన్ని గుర్తు చేశావ్. ఆ కేసు నేను రహస్యంగా రీ ఓపెన్ చేశాను. చని పోయినప్పుడు క్యాథలీన్ నగ్నంగా ఉంది. అంటే స్నాన ం చేస్తూ ప్రమాదవశాత్తూ చనిపోయిందని మనం అనుకోవాలని అలా ప్లాన్ చేశాడు. కానీ ఆమె ఒంటిమీద దెబ్బలున్నాయని పోస్ట్మార్టమ్ రిపోర్టులో ఉంది. ఆ విషయం బయటకు రాకుండా మేనేజ్ చేశాడు. అలాగే భర్త హింసిస్తున్నా డంటూ క్యాథలీన్ ఇచ్చిన కంప్లయింట్లన్నీ నా విచారణలో దొరికాయి. అలా ఓ చిన్న తీగ మొత్తం డొంకని కదిలించింది.’’ ‘‘మీరు గ్రేట్ సర్. మూసేసిన కేసును తెరిచి మరీ ఛేదించారు.’’ తల అడ్డంగా ఊపాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘లేదు కెల్విన్. నేను ఇంకా గెలవలేదు. స్టాసీ జాడ తెలియట్లేదు. ఆమె ప్రాణాలతో ఉందా? లేక ఆమె కూడా క్యాథలీన్లాగే పీటర్సన్ పైశాచికత్వానికి బలైందా? అది తెలిసినప్పుడే నేను నిజంగా గెలిచినట్టు.’’ ఇన్స్పెక్టర్ ఈ మాట అని రెండేళ్లయ్యింది. కానీ ఇప్పటికీ అతను గెలవలేదు. ఎందుకంటే... నేటికీ స్టాసీ జాడ తెలియలేదు! - సమీర నేలపూడి -
ప్రేమించింది... కానీ..!
క్రైమ్ ఫైల్ అక్టోబర్ 12, 2012... కెంటకీ (యు.ఎస్.)... రాత్రి 8:53 అయ్యింది. పోలీస్ కంట్రోల్ రూమ్లో ఫోన్ రింగవుతోంది. ‘‘ఏయ్ సూజీ... ఫోన్ తియ్యి’’ అన్నాడు రోనాల్డ్. ‘‘షటప్ రోనీ... పొద్దుట్నుంచీ ఎన్ని ఫోన్లు అటెండ్ అయ్యానో తెలుసా? మాట్లాడి మాట్లాడి మాట పడిపోయేలా ఉంది. రెండు వారాల నుంచి సెలవు అడుగుతుంటే ఇవ్వట్లేదు. ఇంకో రెండు రోజులు ఇలాగే పని చేస్తే ఇక నా ఇంట్లో పార్టులేవీ పని చేయవు’’... అంది సూజీ గుడ్లు తేలేస్తూ. నవ్వాడు రోనాల్ట్. ‘‘నువ్వెప్పుడూ ఇంతే. నేను చూస్తాను ఉండు’’ అంటూ ఫోన్ దగ్గరకు వెళ్లబోయాడు. ఆగు అన్నట్టు చేయి చాపింది సూజీ. ‘‘ఎందుకు... నా పని కూడా నువ్వే చేస్తున్నావని బిల్డప్ ఇద్దామనా? నేనే చూస్తాలే’’ అంటూ ఫోన్ తీసింది. అవతలి నుంచి ఓ ఆడగొంతు. ‘‘మేడమ్... మేడమ్... నా పేరు షయానా. నేను... నేను...’’ ‘‘ఏం జరిగింది? ఎందుకలా కంగారు పడుతున్నారు? చెప్పండి’’ అంది సూజీ కాల్ రికార్డర్ ఆన్ చేస్తూ. ‘‘నేను... నేను నా బాయ్ఫ్రెండ్ ర్యాన్ని చంపేశాను’’... వణుకుతున్న గొంతుతో అందామె. ‘‘ఏంటీ... చంపేశారా?’’ ‘‘అవును. తను నన్ను చంపబోయాడు. నన్ను నేను కాపాడుకునే ప్రయత్నంలో నేనే తనని చంపేశాను. వెంటనే రండి’’ అంటూ గబగబా అడ్రస్ చెప్పి, మరో మాట మాట్లాడే అవకాశం ఇవ్వకుండా ఫోన్ పెట్టేసిందామె. ‘‘రోనీ... కాండో హైల్యాండ్ హైట్స్లో మర్డర్ జరిగిందట. సర్కి ఇన్ఫామ్ చెయ్యి’’ అరిచినట్టే చెప్పింది సూజీ. సరే అంటూ ఫోన్ చేతిలోకి తీసుకున్నాడు రోనాల్డ్. విషయాన్ని అధికారుల చెవిన వేశాడు. వాళ్లు హుటాహుటిన బయలుదేరారు. అరగంట తిరేగసరికల్లా హైల్యాండ్ హైట్స్లో ఉన్నారు. ఆ ఇంట్లో అడుగు పెడుతుంటే రక్తపు వాసన గుప్పుమంది. అందరూ ఖర్చీఫులు తీసుకుని ముక్కులు మూసుకున్నారు. ‘‘షయానా... షయానా’’... పిలిచాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘ఇక్కడున్నాను సర్’’ అంది దుఃఖంతో పూడుకుపోయిన ఓ గొంతు. ఆ స్వరం వినిపించిన వైపు చూశారంతా. డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర కూర్చుని ఉంది షయానా. పోలీసులను చూస్తూనే మెల్లగా లేచి నిలబడింది. అందరూ అటువైపు నడిచారు. అక్కడ... డైనింగ్ టేబుల్ పక్కనే... రక్తపు మడుగులో పడివున్నాడు ర్యాన్ పోస్టన్. తుపాకీ గుండు దూసుకు వెళ్లిన గుర్తు నుదుటిపై స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది. ఛాతిమీద మూడు చోట్ల బుల్లెట్లు చేసిన గాయాలు ఉన్నాయి. వాటిలోంచి రక్తం ఉబికి వస్తోంది. ‘‘ఓ గాడ్... ఎలా జరిగింది?’’... అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. అతడలా అడగడంతోనే బావురుమంది షయానా. ‘‘ఇదంతా నా వల్లే జరిగింది సర్. ఈ దారుణం చేసింది నేనే. నేనే నా ర్యాన్ని చంపేసుకున్నాను’’ అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడవసాగింది షయానా. లేడీ అసిస్టెంట్ వైపు చూసి సైగ చేశాడు ఇన్స్పెక్టర్. ఆమె వెళ్లి షయానాను దగ్గరకు తీసుకుని ఓదార్చింది. ఆమె తేరుకున్న తర్వాత అడిగాడు ఇన్స్పెక్టర్... ‘‘అసలేం జరిగిందో చెబుతారా?’’ ‘‘ర్యాన్, నేను ప్రేమించుకున్నాం సర్. కొన్నాళ్లుగా కలిసే ఉంటున్నాం. తను నా ప్రాణం. తనూ నన్ను ప్రాణంలాగే చూసుకునేవాడు. కానీ ఏమయ్యిందో ఏమో... ఈ మధ్య తనలో మార్పు వచ్చింది. నన్ను నిర్లక్ష్యం చేయడం మొదలు పెట్టాడు. ఏదైనా అడిగితే తిడతాడు, కొడతాడు. అన్నీ భరించాను. కానీ రాత్రి ఏకంగా చంపడానికే వచ్చాడు. తుపాకి గురిపెట్టాడు. నన్ను చంపొద్దని చేతులు పట్టుకున్నాను. అయినా వినలేదు. మీదకు రాబోయాడు. దాంతో తన చేతిలోని తుపాకీ లాక్కున్నాను. నన్ను నేను ఎలా కాపాడుకోవాలో తెలియక ఆవేశంలో కాల్చేశాను’’... ఏడుస్తూ చెప్పింది. ‘‘ఊ... ఆత్మరక్షణ కోసం చేసినా నేరం నేరమే కాబట్టి మిమ్మల్ని అరెస్ట్ చేయక తప్పదు. దయచేసి మాతో రండి’’ అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. సరేనంది షయానా. మరుక్షణం ఆమె చేతికి బేడీలు పడ్డాయి. క్యాంప్బెల్ కౌంటీ కోర్ట్... ‘‘నా క్లయింట్ నేరస్తురాలిగా బోనులో నిలబడివుంది. కానీ నిజానికి తను బాధితురాలు. ర్యాన్ పోర్టన్ కోసం తన జీవితాన్నే ఇచ్చేసింది. కానీ అతనామెను చిత్రహింసలు పెట్టాడు. వేరే అమ్మాయిలతో సంబంధాలు పెట్టుకున్నాడు. ఈమెను వదిలించుకోవడం కోసం ఏకంగా చంపేయాలని చూశాడు. అతన్నుంచి తనను తాను కాపాడుకోవడానికే నా క్లయింట్ అతణ్ని కాల్చింది తప్ప కోపంతోనే, చంపాలన్న ఉద్దేశంతోనో కాదు. కాబట్టి తనని క్షమించి వదిలి పెట్టమని...’’ ‘‘నో’’.... ఒక్కసారిగా కోర్టు దద్దరిల్లింది. ఆవేశంగా వాదిస్తోన్న లాయర్ మాట్లాడ్డం ఆపి అయోమయంగా చూశాడు. అందరి దృష్టీ ఆ అరుపు వచ్చిన వైపు పడింది. కోర్టు గుమ్మం దగ్గర నిలబడి ఉన్నాడు ఓ వ్యక్తి. యాభయ్యేళ్ల వరకూ ఉంటుంది వయసు. పుష్టిగా, పొడవుగా ఉన్నాడు. ముఖంలో కోపం. కళ్ల నిండా నీళ్లు. ‘‘లాయర్ వాదిస్తున్నప్పుడు మధ్యలో మాట్లాడటం తప్పు. మొదటిసారి కాబట్టి ఎక్స్క్యూజ్ చేస్తున్నాను. ఎవరు మీరు? ఏదైనా చెప్పాలా?’’... అడిగాడు జడ్జి. ‘‘చెప్పాలి సర్. చాలా చెప్పాలి. చాలా చాలా నిజాలు చెప్పాలి. దయచేసి నాకు అనుమతినివ్వండి’’ అన్నాడా వ్యక్తి ఆవేశంగా. చెప్పమన్నట్టు సైగ చేశాడు జడ్జి. ఆ వ్యక్తి ముందుకు వచ్చాడు. ‘‘నా పేరు జే పోర్టన్ సర్. చనిపోయిన ర్యాన్కి కన్నతండ్రిని.’’ ఆశ్చర్యంగా చూశాడు జడ్జి. ‘‘మీరు తన కన్నతండ్రా? మరి ఇందాక తండ్రినని చెప్పిన వ్యక్తి ఎవరు?’’ ‘‘ఆయన తన స్టెప్ ఫాదర్ సర్. నా భార్యా నేనూ విడిపోయాం. తను వేరే పెళ్లి చేసుకుంది. కానీ ర్యాన్ మాత్రం నా బిడ్డే. నేను విదేశాలకు వెళ్లాను. అందుకే ఇప్పటి వరకూ కోర్టుకు రాలేకపోయాను. ఇవాళ ఫైనల్ హియరింగ్ అని వచ్చాను. కేసు ఇలా తప్పుడు దారిలో వెళ్తోందని తెలిస్తే ఎప్పుడో వచ్చేవాడిని.’’ ‘‘అంటే మీ ఉద్దేశం?’’ కళ్లొత్తుకున్నాడు జే. ‘‘నా బిడ్డ మరణానికి కారణం నాకు తెలుసు సర్. ఆ కారణం ఎవరో కాదు... ఇదిగో, ఈ అమ్మాయే... షయానా. నా కొడుకు జీవితంలోకి తుఫానులా వచ్చింది. అల్లకల్లోలాన్ని సృష్టించింది. చివరికి వాడినే మింగేసింది. తనని వదలొద్దు సర్. నా కొడుకును నాకు దూరం చేసిన ఈ పిల్లని వదలొద్దు.’’ జే అరుపులతో కోర్టు హాలు దద్దరిల్లింది. కేసు చివరకు వచ్చేసింది. ఆత్మ రక్షణ కోసం షయానా తన బాయ్ఫ్రెండ్ని చంపిందని దాదాపు నిరూపించేశాడు ఆమె తరఫు లాయర్. కానీ ఇదేంటి? ఇప్పుడిలా కొత్త వెర్షన్ చెప్తున్నాడీయన? అందరి బుర్రల్లోనూ ఇదే ప్రశ్న. జడ్జిలో కూడా. ‘‘ఏమంటున్నారు మిస్టర్ జే? కాస్త వివరంగా చెప్తారా?’’ అన్నాడు న్యాయమూర్తి. ‘‘చెప్తాను సర్. ఈమెను నా కొడుకు ప్రేమించిన మాట నిజమే. కానీ ఈమె ఓ మూర్ఖురాలు. ర్యాన్ని ముప్పుతిప్పలు పెట్టింది. అందుకే తనని వదిలించుకోవా లనుకున్నాడు ర్యాన్. అది వీలుకాక చాలా ఇబ్బంది పడ్డాడు. నాతో ఫోన్లో చెప్పి బాధపడ్డాడు. సరే, ఏదో ఒకటి చేద్దామని నేను అనుకునేలోపు ఏకంగా తనే వెళ్లిపో యాడు. వాడు ఓ ఆడపిల్లని హింసించేంత దుర్మార్గుడు కాదు సర్. న్యాయాన్ని కాపాడాలని న్యాయశాస్త్రం చదివాడు. వాడికి అన్యాయం జరగనివ్వకండి ప్లీజ్. ’’ కథ కొత్త మలుపు తిరిగింది. అందరి మనసుల్లోనూ షయానా మీద బోలెడు అనుమానాలు మొదలయ్యాయి. దాంతో కేసు వాయిదా పడింది. కేసును మరోసారి దర్యాప్తు చేసి నిజానిజాల్ని పది రోజుల్లోగా నిర్ధారించమని పోలీసుల్ని ఆజ్ఞాపించాడు న్యాయమూర్తి. వెంటనే పోలీసులు రంగంలోకి దిగారు. జే చెప్పిన మాటల్ని బట్టి, ఆ కోణంలో దర్యాప్తు మొదలు పెట్టారు. అవన్నీ పచ్చి నిజాలని వారి దర్యాప్తులో తేలింది. ర్యాన్ పోర్టన్ న్యాయశాస్త్రం చది వాడు. అందంగా ఉంటాడు. దాంతో అమ్మాయిలు అతనంటే పడి చచ్చేవారు. ఆ అమ్మాయిల్లో షయానా హ్యూబర్స కూడా ఉంది. అయితే మిగిలినవారిలా కలలు కని ఊరుకోలేదామె. తన కలల రాకుమారుడి మనసును గెలుచుకుంది. ఓ కాఫీ షాపులో అనుకోకుండా ర్యాన్తో అయిన పరిచయాన్ని స్నేహంగా మార్చుకుంది. ప్రేమగా మలచుకుంది. అతనితో సహజీవనం మొదలు పెట్టింది. ఆ తర్వాతే ఆమె నిజస్వరూపం ర్యాన్కి తెలిసి వచ్చింది. షయానా పైకి కనిపించేంత సాఫ్ట్ కాదు. ఆమెకి కోపం చాలా త్వరగా వచ్చేస్తుంది. చిన్నచిన్న వాటికే పెద్ద రాద్ధాంతం చేయడం ఆమె దగ్గరే నేర్చు కోవాలి ఎవరైనా. దానికి తోడు వల్ల మాలిన అనుమానం. ర్యాన్ ఎవరి ఆకర్షణలో అయినా పడిపోతాడేమో, ఏ అమ్మాైయెునా అతడికి దగ్గరైపోతుందేమో అని ప్రతిక్షణం భయపడిపోయేది. దాంతో అతడు కదిలితే కాల్చుకు తినేది. ఎవరి నైనా పన్నెత్తి పలుకరిస్తే హూంకరించేది. మొదట్లో సర్ది చెప్పేవాడు ర్యాన్. కానీ ఉండేకొద్దీ అతడిలో ఓర్పు నశించి పోయింది. ఇక మనం కలిసి ఉండలేం, విడిపోదాం అన్నాడు. ఆమె ఒప్పుకోలేదు. నిన్ను వదిలే ప్రసక్తి లేదని తేల్చేసింది. పైగా నీ పరువు తీస్తానంటూ బెదిరించేది. దాంతో ఏం అనలేకపోయేవాడు ర్యాన్. షయానా సైకో అని, ఆమెని వదిలించుకో లేకపోతున్నానని తండ్రితో చెప్పుకుని బాధపడ్డాడు. దాంతో తానే షయానాని ఒప్పిద్దామనుకున్నాడు జే. అంతలోనే ఓ ఊహించని సంఘటన జరిగింది. ర్యాన్కి మిస్ ఓహియో అందాల పోటీల్లో గెలిచిన ఆడ్రీతో పరిచయమైంది. ఆమెతో తన జీవితం బాగుంటుంది అనిపించింది. ఆమెతో డేట్కి వెళ్లాలను కున్నాడు. ఆ రోజు సాయంత్రం వెళ్లేం దుకు సిద్ధమయ్యాడు. అది షయానాకి తెలిసిపోయింది. గొడవకు దిగింది. అతడు వినిపించుకోలేదు. దాంతో ‘నాకు దక్కని నిన్ను ఎవరికీ దక్కనివ్వను’ అంటూ షూట్ చేసి చంపేసింది. దాన్ని ఆత్మరక్షణ కోసం చేసినట్టుగా క్రియేట్ చేసింది. క్యాంప్బెల్ కౌంటీ కోర్ట్... ‘‘స్వార్థంతో ఉన్మాదిగా మారి ర్యాన్ని హత్య చేసిన షయానాకి నలభయ్యేళ్ల కఠిన కారాగార శిక్ష విధించడమైనది.’’ న్యాయమూర్తి ఇచ్చిన తీర్పు విని షాకయ్యింది షయానా. జే కళ్లలో మాత్రం కన్నీటితో పాటు కాసింత తృప్తి! - సమీర నేలపూడి -
దేనికింత శిక్ష?!
క్రైమ్ ఫైల్ ఫిబ్రవరి 1, 2011... మంజక్కాడ్ (కేరళ)... రాత్రి పదకొండున్నర కావస్తోంది. వాకిట్లో అటూ ఇటూ తిరుగుతోంది సుమతి. మధ్యమధ్యన రోడ్డువైపు చూస్తోంది. నుదుటికి పట్టిన చెమటను చీరకొంగుతో తుడుచుకుంటోంది. అరుగుమీద కూర్చుని ఉన్న గణేశ్ భార్యవైపే చూస్తున్నాడు. ‘‘సుమతీ... ఎందుకలా కంగారుపడతావ్? ఒక్కోసారి ఆలస్యమవుతూ ఉంటుందిలే’’ అన్నాడు తన ఆదుర్దాని బయటపడనివ్వకుండా. ‘‘నావల్ల కాదండీ. ఎంత లేటయినా పదిన్నరలోపే వచ్చేయాలి. పదకొండున్నర అవుతున్నా రాలేదంటే నాకెందుకో కంగారుగా ఉంది’’ అంది దిగులుగా. అంతలో లోపల్నుంచి వచ్చాడు గణేశ్ తమ్ముడు శంకర్. ‘‘ఏంటి మీరిద్దరూ? తను రావలసింది రైల్లో. మన దేశంలో రైళ్లు ఎప్పుడూ లేటేగా. కంగారు పడటం మానేసి నిశ్చితార్థానికి ఏం వంటలు చేయించాలో చెప్పండి. పొద్దున్నే ఆర్డర్ ఇవ్వాలి’’ అన్నాడు పెన్ను, పేపర్ తీస్తూ.సుమతి, గణేశ్లు ముఖాలు చూసు కున్నారు. ఎల్లుండి తమ కూతురు సౌమ్య నిశ్చితార్థం. అందుకే బంధువులంతా వచ్చారు. ఆ సందడిలో సౌమ్య ఇంకా ఇంటికి రాలేదన్న విషయం అందరూ మర్చిపోయారు... సుమతి, గణేశ్ తప్ప. వాళ్లిద్దరి మనసులూ కూతురి చుట్టూనే తిరుగుతున్నాయి. తను క్షేమంగా రావాలని మౌనంగా ప్రార్థిస్తున్నాయి. ‘‘ఇంత ఆలస్యం ఎప్పుడూ కాలేదు శంకర్. టైముకే వచ్చేస్తుంది. కానీ ఈరోజు ఏమయ్యిందో అర్థం కావట్లేదు’’... సుమతికి దుఃఖం పొంగుకొచ్చేస్తోంది. ‘‘బెంగపడకు వదినా. రేపట్నుంచి సెలవు పెట్టేస్తానంది కదా. ఇవాళ చివరి రోజని ఎక్కువ పనేమైనా చేసిందేమో. అందుకే ఆలస్యమై ఉంటుంది. నువ్వు లోపలికి పద. బోలెడంత పని ఉంది’’... కంగారు పెట్టాడు శంకర్. ఇక తప్పదని లోనికి నడిచింది సుమతి. గణేశ్ కూడా లేచి వెళ్లాడు. మరో రెండు గంటలు గడిచి పోయాయి. సౌమ్య రాలేదు. ఇక ఆగలేక పోయింది సుమతి. ‘‘ఇప్పటికైనా కదులు తారా? పిల్ల ఇంకా ఇంటికి రాలేదు. ఏదో ఒకటి చేయండి’’... భర్తమీద అరిచేసింది. ‘‘ఓసారి స్టేషన్కి వెళ్లి చూసొద్దాం అన్నయ్యా. లేటయ్యి ఆటోగానీ దొరక లేదేమో’’ అన్నాడు శంకర్. సరేనంటూ లేచాడు గణేశ్. చెప్పులు తొడుక్కుని రెండడుగులు వేశారో లేదో... గణేశ్ ఫోన్ రింగయ్యింది. తీసి హలో అన్నాడు. అంతే... ఏదో వినకూడనిది విన్నట్టు కొయ్యబారిపోయాడు. చేతిలోని సెల్ జారి పడిపోయింది. నీరసం ఆవహించినట్టుగా కుప్పకూలిపోయాడు. పరుగు పరుగున వచ్చింది సుమతి. ‘‘ఏమయ్యిందండీ... ఎవరు ఫోన్ చేశారు’’ అంది కంగారుగా. మాట్లాడలేకపోయాడు గణేశ్. ‘‘సౌమ్యా’’ అంటూ ఒక్క కేక పెట్టాడు. తిరుచూర్ మెడికల్ కాలేజీ ఆసుపత్రి... ఐసీయూ తలుపులు తెరచుకున్నాయి. డాక్టర్ బయటకు వచ్చాడు. గబగబా అతని దగ్గరకు పరుగెత్తింది సుమతి. ‘‘డాక్టర్గారూ... మా సౌమ్య...’’ ‘‘మా ప్రయత్నం మేము చేస్తున్నాం. తన పరిస్థితి చాలా క్రిటికల్గా ఉంది.’’ ‘‘అంటే...’’ ‘‘బతుకుతుందన్న నమ్మకం లేదు.’’ ఆ మాట వింటూనే విలవిల్లాడి పోయింది సుమతి. ‘‘అంత మాటనకండి డాక్టర్గారూ. తను మా ఇంటి దీపం. ఆ దీపం ఆరిపోయిందంటే మా బతుకులన్నీ చీకటైపోతాయి. నా బిడ్డని కాపాడండి. మీ కాళ్లు పట్టుకుంటాను.’’ తన కాళ్లమీద పడిన సుమతిని చప్పున పైకి లేపాడు డాక్టర్. ఏం చెప్పాలో అర్థం కావడం లేదు. తన చేతుల్లో ఏమీ లేదు. ఎలా గ్యారంటీ ఇవ్వగలడు? ఎలా మీ బిడ్డను మీకప్పగిస్తానని చెప్పగలడు? ఓ పక్కగా నిలబడివున్న ఇన్స్పెక్టర్ దగ్గరకు వెళ్లాడు. ‘‘దారుణం. ఘోరం. ఆ అమ్మాయి ఎలా తట్టుకుందో ఏమో. ఇప్పటి వరకూ ప్రాణాలతో ఉందంటేనే ఆశ్చర్యంగా ఉంది. ఇది చేసింది ఎవరైనా సరే, వదలొద్దు సర్. జస్ట్... కిల్ హిమ్’’ అనేసి వెళ్లిపోతుంటే ఇన్స్పెక్టర్ పిడికిలి బిగిసింది. ఎందుకంటే అతడి మనసులో కూడా అదే ఉంది. వాణ్ని వదలకూడదు. ఓ ఆడపిల్లకి ఇంత దారుణమైన గతి పట్టించినవాణ్ని బతకనివ్వకూడదు. అతడలా అనుకుంటూ ఉండగానే సెల్ మోగింది. తీసి హలో అన్నాడు. అవతలి వ్యక్తి చెప్పింది వినగానే వేగంగా కదిలాడు. ఇన్స్పెక్టర్ స్టేషన్కి వెళ్లేసరికి ఎదురు చూస్తూ ఉన్నాడా వ్యక్తి. అతణ్ని చూస్తూనే... ‘‘చెప్పండి. మీరేం చూశారు?’’ అన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘నేనో చర్చి పాస్టర్ని సర్. నిన్న సాయంత్రం నేను ఎర్నాకులం-షోరనూర్ ప్యాసింజర్ రెలైక్కాను. తర్వాత కాసేపటికి ఓ అమ్మాయి అరుపులు, ఏడుపు వినిపిం చాయి. నేను చెయిన్ లాగబోతే మిగతా వాళ్లు అడ్డుకున్నారు. అప్పటికే రైలు ఆలస్యంగా నడుస్తోందని, ఆపితే ఇంకా ఆలస్యమవుతుందని అన్నారు. నేనెంత చెప్పినా వినిపించుకోలేదు. కాసేపటికి అరుపులు ఆగిపోయాయి. తర్వాతి స్టేషన్లో రైల్వే పోలీసులకి విషయం చెప్పాను.’’ ‘‘ఓ... ఆ వ్యక్తి మీరేనా? మీ కంప్లయింట్ని బట్టే ఆ ఏరియా అంతా వెతకడం జరిగింది. ఓ చోట పొదల్లో... రక్తపు మడుగులో పడివున్న ఒకమ్మాయి కనిపించింది. తన ఐడీ కార్డును బట్టి వివరాలు తెలిశాయి. ఆస్పత్రిలో చేర్పించి తనవాళ్లకు కబురు చేశాం. ఇప్పుడు తను చాలా క్రిటికల్ కండిషన్లో ఉంది. పాపం... చాలా దారుణంగా రేప్ చేశారెవరో.’’ ‘‘ఉదయం న్యూస్లో చూశాను సర్. అందుకే మీతో మాట్లాడదామని వచ్చాను. నాకు ఒక వ్యక్తి మీద అనుమానం ఉంది.’’ అలర్ట్ అయ్యాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘ఎవరి మీద?’’ అన్నాడు ఆతృతగా. ‘‘తిరుచూర్ స్టేషన్లో రైలు ఆగినప్పుడు ఓ బిచ్చగాడు మా కంపార్ట్మెంట్లో ఎక్కాడు. రైలు బయలుదేరాక పక్కనున్న లేడీస్ కంపార్ట్మెంట్లోకి వెళ్లాడు. అతనికి ఒక చేయి కూడా లేదు.’’ పెద్ద క్లూ దొరికింది ఇన్స్పెక్టర్కి. పాస్టర్ని అభినందించాడు. వెంటనే ఇన్వెస్టిగేషన్ మొదలుపెట్టాడు. తిరుచూర్ స్టేషన్లోని సీసీ కెమెరా ఫుటేజుల ద్వారా ఆ ఒంటి చేతి వ్యక్తి ఫొటోలు పట్టాడు. సౌమ్య సెల్ఫోన్ సిగ్నల్ ట్రేస్ చేస్తే ఫోన్ ఓ షాపులో దొరికింది. దాన్ని అమ్మింది ఒక ఒంటి చేతి వ్యక్తి అని షాపువాడు చెప్ప డంతో అతడే అసలు నిందితుడని నిర్ధారణ అయిపోయింది. దాంతో వేట మొదలైంది. పెద్ద సమయం వృథా కాకుండానే ఆ మృగం పోలీసుల చేతికి చిక్కింది. వాడు సౌమ్య పట్ల చేసినది తెలిస్తే... విన్న ప్రతి హృదయం కదిలి పోతుంది. ప్రతి కన్నూ తడిసిపోతుంది. కొచ్చిలో ఓ షాపులో పని చేస్తోంది సౌమ్య. పనయ్యాక అక్కడ రైలు ఎక్కి, షోరనూర్ స్టేషన్లో దిగుతుంది. అక్క డ్నుంచి మంజక్కాడ్లో ఉన్న తమ ఇంటికి చేరుకుంటుంది. ఆ రోజు కూడా అలానే రైలు ఎక్కింది. తిరుచూర్ స్టేషన్ దగ్గర లేడీస్ కంపార్ట్మెంట్ మొత్తం ఖాళీ అయిపోయింది. సౌమ్య మాత్రమే మిగి లింది. సరిగ్గా అప్పుడే లోనికి దూసుకొ చ్చాడు గోవిందస్వామి. సౌమ్యపై దాడి చేశాడు. ఆమె చేతిలోని పర్సు లాక్కు న్నాడు. నగలు కూడా లాక్కోబోతే ఆమె తిరగబడింది. దాంతో సౌమ్య తలను బోగీలో ఉన్న ఇనుపరాడ్కేసి కొట్టాడు. తర్వాత ఆమెను రైల్లోంచి తోసేశాడు. రైలు ఇంకా వేగం పుంజుకోలేదు. దాంతో గోవిందస్వామి కూడా రైల్లోంచి దూకేశాడు. సౌమ్య ఎక్కడ పడిందా అని వెతికాడు. ఒకచోట కనిపించింది. రక్తపు మడుగులో పడివుంది. కొన ప్రాణాలతో కొట్టుమిట్టాడుతోంది. ఆమెనలా చూసి కూడా ఆ కర్కోటకుడికి జాలి కలగలేదు. పశువులా ఆమెమీద పడ్డాడు. దారుణాతి దారుణంగా అనుభవించాడు. తర్వాత ఆమె నగలు, సెల్ఫోన్ తీసుకుని వెళ్లిపోయాడు. ఫిబ్రవరి 6... తిరుచూర్ మెడికల్ కాలేజీ ఆసుపత్రి... ‘‘సారీ... ఐదు రోజులుగా పడిన శ్రమ ఫలించలేదు. సౌమ్య ఇక లేదు.’’ ఆ మాట వింటూనే సుమతి కళ్లు తిరిగి పడిపోయింది. ఇతర కుటుంబ సభ్యులు, బంధువుల రోదనలు మిన్నంటాయి. ఎన్నో ఘోరాలను చూసి చూసి కరడు కట్టిన ఖాకీల గుండెలు సైతం ఆ క్షణం బాధతో మెలికలు తిరిగాయి. ఇరవై మూడేళ్ల చిన్న పిల్ల. కష్టపడి పని చేసి తన కుటుంబానికి ఆధారంగా నిలబడింది. తల్లిదండ్రులకు చేదోడు వాదోడుగా నిలిచింది. తమ్ముడిని చదివిస్తోంది. అలాంటి మంచి అమ్మాయికా ఇలాంటి గతి పట్టింది! మరో రెండు రోజుల్లో తన నిశ్చితార్థం. నెల రోజుల్లో పెళ్లి. కొత్త జీవితం గురించి ఎన్నో కలలు కంటోంది. భవిష్యత్తు గురించి అందమైన ఊహలు అల్లుకుంటోంది. అంతలోనే దురదృష్టం నీడలా వెంటాడింది. ఓ మానవ మృగం చేతిలో ఆమె బతుకు చితికిపోయింది. ఆమె జీవితం అర్ధంతరంగా అంతమై పోయింది. ఆమె కథ ఎవరిని మాత్రం కదిలించదు! ఆమెకు జరిగిన అన్యాయం ఎవరి గుండెల్ని పిండదు! సౌమ్య కేసు కేరళలో పెద్ద సంచల నమే సృష్టించింది. ప్రజలంతా రోడ్ల మీదకు వచ్చారు. ఇలాంటి సంఘటనలు మళ్లీ జరక్కుండా చూడాలంటే సౌమ్యకు ఆ గతి పట్టించినవాడిని వదిలిపెట్టకూడ దంటూ నినాదాలు చేశారు. ప్రభుత్వం వెంటనే స్పందించింది. ఫాస్ట్ ట్రాక్ కోర్టు ద్వారా కేసును త్వరత్వరగా తేల్చింది. గోవిందస్వామికి ఉరిశిక్షను విధించింది. వేటగాడిని చంపుతారు సరే. వేటకు బలైన జీవిని తిరిగి తీసుకు రాగలరా? మరొకరు అలా బలి కానే కారని గ్యారంటీ ఇవ్వగలరా? ఇవ్వలేరు. ఎందుకంటే ప్రతిచోటా గోవిందస్వామి లాంటి వేటగాళ్లు ఉన్నారు. వాళ్ల చేతుల్లో సౌమ్య లాంటి అమాయకురాళ్లు మానప్రాణాలు పోగొట్టుకుంటున్నారు. ఆ తర్వాతి సంవత్సరమే జరిగిన నిర్భయ ఉదంతమే అందుకు పెద్ద ఉదాహరణ. మరి ఈ రాక్షసుల రాజ్యంలో మన ఆడపిల్లలు ఎలా బతకాలి? ఏ ధైర్యంతో వాళ్లు అడుగు బయటపెట్టాలి?! - సమీర నేలపూడి -
విధి వంచిత
క్రైమ్ ఫైల్ మార్చి, 2012... ముంబై... ‘షాట్ రెడీ’ అన్న మాట వింటూనే చేతిలోని స్క్రిప్టు పక్కన పెట్టి లేచింది మీనాక్షి. హుషారుగా వెళ్లి కెమెరా ముందు నిలబడింది. యాక్షన్ అని చెప్పగానే డైలాగులు చెప్పడం మొదలుపెట్టింది. క్షణాల్లో సీన్లో ఇన్వాల్వ్ అయిపోయింది. అద్భుతంగా కరుణ రసాన్ని పండించింది. ఆమె నటన చూసి అందరూ మెస్మరైజ్ అయిపోయారు. డెరైక్టర్ కట్ చెప్పగానే చప్పట్ల వర్షం కురిపించారు. ఆనందంతో పొంగిపోయింది మీనాక్షి. గొప్ప నటి కావాలన్న తన లక్ష్యం తప్పక నెరవేరుతుందని ఆ చప్పట్ల వర్షం తనకి చెబుతున్నట్టుగా అనిపించిందామెకి. ‘‘వెల్డన్ మీనాక్షీ... అదరగొట్టేశావ్. నీకు మంచి భవిష్యత్తు ఉంది. కీపిటప్’’... వెన్ను తట్టాడు డెరైక్టర్. ‘‘థాంక్యూ సర్’’ అంది మీనాక్షి వినయంగా. నెక్స్ట్షాట్ డైలాగులు తీసుకొచ్చి చేతిలో పెట్టాడు బాయ్. వెళ్లి చదువుకుంటూ కూర్చున్న మీనాక్షి, ఎవరో వచ్చి నిలబడినట్టు అనిపించడంతో తల ఎత్తి చూసింది. ఎదురుగా ఓ వ్యక్తి, ఓ అమ్మాయి ఉన్నారు. అతని వయసు ముప్ఫై పైనే ఉంటుంది. ఆ అమ్మాయి ముప్ఫయ్యేళ్లకు చేరువలో ఉండివుంటుంది. ‘‘నమస్తే మేడమ్, మీరు మీనాక్షిగారు కదూ. మీరంటే నాకు చాలా ఇష్టం’’... సంబరపడిపోతూ అందా అమ్మాయి. ‘‘నాక్కూడా మీరంటే ఎంతో గౌరవం మేడమ్. ఎక్కడో నేపాల్ నుంచి వచ్చి బాలీవుడ్లో స్థానం సంపాదించారు. మీరు నిజంగా గ్రేట్’’ అన్నాడా వ్యక్తి. ‘‘నేనంత గొప్పదాన్నేం కాదండీ. ఇప్పుడిప్పుడే పైకి వస్తున్నాను. చిన్నప్ప ట్నుంచీ నటనంటే పిచ్చి. అందుకే కాలు మీద కాలు వేసుకుని బతికేంత డబ్బు ఉన్నా, ఇక్కడికి వచ్చాను’’ అంది మీనాక్షి. ‘‘అలా అనకండి మేడమ్. మీలాంటి వాళ్లే మాకు స్ఫూర్తి. మా ఇద్దరికీ నటనంటే ఆసక్తి. అందుకే అదృష్టం పరీక్షించుకుందా మని వచ్చాం. అనుకోకుండా మిమ్మల్ని కలిశాం. చాలా సంతోషంగా ఉంది’’ అన్నాడతను ఆనందంగా. ‘‘టాలెంట్ ఉన్నవాళ్లకు అవకాశాలు ఎప్పుడూ ఉంటాయి. ప్రయత్నించండి. నేను కూడా నాకు తెలిసినవాళ్లకు చెబుతాను’’ అంది మీనాక్షి. వాళ్లిద్దరి ముఖాలూ సంతోషంతో వెలిగాయి. మరోసారి కలుస్తామని చెప్పి వెళ్లి పోయారు. మళ్లీ స్క్రిప్టు చదువుకోవ డంలో మునిగిపోయింది మీనాక్షి. ఏప్రిల్, 2012... దీర్ఘాలోచనలో మునిగి ఉన్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. ఎదురుగా కూర్చున్న వ్యక్తి ఇన్స్పెక్టర్ వైపే తీక్షణంగా చూస్తున్నాడు. అతడి ముఖంలో విసుగు, ఆతృత, కోపం, బాధ... రకరకాల హావభావాలు కదలాడు తున్నాయి. కాసేపలాగే చూసి... ‘‘ఏంటి సర్ ఆలోచిస్తున్నారు? పది రోజులు దాటింది నేను కంప్లయింట్ ఇచ్చి. ఇంతవరకూ ఏ ఉపయోగం లేదు’’... అరిచినట్టే అన్నాడతను. ఇన్స్పెక్టర్ కోపం తెచ్చుకోలేదు. ‘‘నాకర్థమవుతోంది నవరాజ్ నీ బాధ! కానీ ఏం చేయమంటావ్. ఒక్క క్లూ కూడా దొరకడం లేదు. ప్రయత్నిస్తూనే ఉన్నాం.’’ ‘‘ఏంటి సర్ ప్రయత్నించేది! అక్కడ నా చెల్లెలు ఎలా ఉందో, ఏమైపోయిందో, వాళ్లు తనని ఏం చేశారో. మా అమ్మ గుండె పగిలేలా ఏడుస్తోంది. నేను పిచ్చోడిలా తిరిగిన చోటు తిరక్కుండా తిరుగుతున్నాను. వయసులో ఉన్న పిల్ల సర్. తనకేదైనా అయితే’’... దుఃఖం పొంగుకొచ్చింది నవరాజ్కి. ఇన్స్పెక్టర్ మనసంతా అదోలా అయిపోయింది. అయినా ఏమీ చెప్పలేక మౌనంగా ఉండిపోయాడు. ఏం చెప్ప గలడు? ఏదైనా తెలిస్తే కదా చెప్పడానికి! ఉన్నట్టుండి నేపాల్కు చెందిన నవ రాజ్ థాపా స్టేషన్కి వచ్చాడు. తన చెల్లెలు మీనాక్షీ థాపాని ఎవరో కిడ్నాప్ చేశా రంటూ కంప్లయింట్ ఇచ్చాడు. మీనాక్షి బాలీవుడ్ నటి. అప్పటికే ఓ హారర్ సినిమాలో నటించింది. ఇప్పుడు మరో సినిమాలో చేస్తోంది. కొన్ని మోడలింగ్ ప్రాజెక్టులు చేసింది. మరికొన్ని చేతిలో ఉన్నాయి. అలాంటి సమయంలో ఆమె ఉన్నట్టుండి మాయమైపోయింది. రెండు రోజులు వరుసగా షూటింగుకు రాకపోవ డంతో దర్శక నిర్మాతలు, నేపాల్లో ఉన్న మీనాక్షి కుటుంబానికి ఫోన్ చేశారు. వాళ్లు ముంబై వచ్చి వెతికారు. కానీ ఆమె జాడ తెలియలేదు. ఫోన్ కూడా ఆఫ్ చేసి ఉంది. దాంతో మీనాక్షి అన్న నవరాజ్ పోలీస్ కంప్లయింట్ ఇచ్చాడు. ‘‘మాట్లాడరేంటి సర్... నా చెల్లెలు ఏమయ్యింది? తను క్షేమంగానే ఉందం టారా?’’... జీరబోయిన గొంతుతో అడిగిన ప్రశ్నే అడుగుతున్నాడు నవరాజ్. ఏమీ చెప్పలేక నీళ్లు నములుతున్నాడు ఇన్స్పెక్టర్. అంతలో ఓ కానిస్టేబుల్ వేగంగా లోపలికి వచ్చాడు. ‘‘సర్... మీనాక్షిగారి ఫోన్ కొద్దిసేపటి క్రితం ఆన్ అయ్యింది. పది నిమిషాల తర్వాత మళ్లీ ఆఫ్ అయిపోయింది.’’ అలెర్ట్ అయ్యాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘లొకేషన్ ట్రేస్ చేశారా?’’ ‘‘చేశాం సర్. ముంబైలోనే ఉన్నారు. అంతే కాదు సర్. బ్యాంక్వాళ్లు ఫోన్ చేశారు. ఇవాళ ఉదయం మీనాక్షి అకౌంట్ నుంచి అరవై వేలు డ్రా అయ్యాయట.’’ చివ్వున లేచాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘నవరాజ్... క్లూ దొరికింది. ఈ రెండు ఆధారాలూ చాలు, మీనాక్షి దగ్గరకు చేరుకోవడానికి. పదండి వెళ్దాం’’ అన్నాడు టోపీ పెట్టుకుంటూ. నవరాజ్ లేచాడు. మరో రెండు నిమిషాల్లో వాళ్లు ఎక్కిన వాహనం రయ్యిన దూసుకుపోయింది. ముంబై శివార్లలో ఉన్న ఓ కాలనీ దగ్గర ఆగింది పోలీస్ జీపు. దిగి చుట్టూ చూశాడు ఇన్స్పెక్టర్. ఖరీదైన మనుషు లెవరూ ఆ కాలనీలో ఉండటం లేదని అక్కడి ఇళ్లను చూస్తేనే తెలుస్తోంది. ‘‘లొకేషన్ ఎక్కడ?’’ అన్నాడు. ‘‘రండి సర్’’ అంటూ ముందుకు నడిచాడు ఓ కానిస్టేబుల్. కొన్ని సందులు దాటి ఓ ఇంటి ముందు ఆగాడు. ఇదే అన్నట్టు సైగ చేశాడు. ఇన్స్పెక్టర్ సిగ్నల్ ఇచ్చాడు. టీమ్ అందరూ ఒక్కసారిగా తలుపు పగులగొట్టి లోపలకు వెళ్లారు. వాళ్లని చూస్తూనే లోపల ఉన్న ఇద్దరు వ్యక్తులూ హడలిపోయారు. ఎలా తప్పించుకుందామా అని చూశారు. కానీ ఏ దారీ కనిపించక లొంగిపోయారు. ‘‘మీనాక్షి ఎక్కడ?’’... అడిగాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘మీనాక్షి ఎవరు?’’ అన్నాడొక వ్యక్తి. అంతే... చెంప ఛెళ్లుమంది. భగ్గు మంటోన్న చెంపను తడుముకుంటూ నోరు విప్పాడతను. అతడు చెప్పింది విని అవాక్కయిపోయారు పోలీసులు. అలహాబాద్లోని ఓ చిన్న హోటల్... పోలీసుల బూట్ల చప్పుళ్లతో దద్దరిల్లు తోంది. ఏం జరుగుతోందో అర్థం కాక అందరూ అయోమయంగా చూస్తున్నారు. పోలీసులంతా చకచకా టై మీదికి వెళ్లారు. ఇద్దరు కానిస్టేబుళ్లు వాటర్ ట్యాంక్ మూత తీసి అందులోకి దిగారు. నీటి అడుగున ఉన్న... ప్లాస్టిక్ సంచుల మూటలను బయటకు తీశారు. వాటిని చూస్తూనే ‘‘మీనాక్షీ’’ అంటూ అరిచి కుప్పకూలాడు నవరాజ్. ‘‘అమిత్ జైస్వాల్, ప్రీతీ సురీన్... ఏదీ కూడా దాచకుండా చెప్పండి. లేదంటే నాలో రాక్షసుణ్ని చూస్తారు’’... గర్జించాడు ఇన్స్పెక్టర్. అమిత్ చెప్పడం మొదలు పెట్టాడు. అది వింటే మనిషన్నవాడు, మనసున్నవాడు ఎవడూ తట్టుకోలేడు! అలహాబాద్కు చెందిన అమిత్ ‘లా’ చదివాడు. లాయర్గా ప్రాక్టీసు మొదలు పెట్టాడు. అతనికి అసిస్టెంట్గా చేరింది ప్రీతి. ఇద్దరూ హద్దులు దాటారు. అది అమిత్ భార్యకి, పిల్లలకి తెలిసి పెద్ద గొడవ జరిగింది. అయినా ప్రీతిని వదల డానికి ఇష్టపడలేదు అమిత్. ఆమెను తీసుకుని రాత్రికి రాత్రే ముంబై వచ్చేశాడు. ఇద్దరికీ నటనంటే ఇష్టం కావడంతో సిని మాల్లో అవకాశాల కోసం ప్రయత్నాలు మొదలెట్టారు. ఆ సమయంలోనే ఓ షూటింగ్ స్పాట్లో మీనాక్షిని కలిశారు. ఆమె ఎంతో అభిమానంగా మాట్లాడింది. దాంతో పరిచయాన్ని కొనసాగించారు. తరచూ కలిసి కష్టసుఖాలు మాట్లాడుకునే వారు. కలిసి భోజనాలు చేసేవారు. తీరిగ్గా ఉన్నప్పుడు పార్టీలూ చేసుకునేవారు. అదెంత ప్రమాదకరమో మీనాక్షి అంచనా వేయలేకపోయింది. కాల సర్పాలతో తిరుగుతున్నానని తెలుసుకోలేక పోయింది. ఆ సర్పాలు తనను కాటు వేస్తాయని ఊహించలేకపోయింది. ఓరోజు మీనాక్షికి ఫోన్ చేసి, తమ స్వస్థలమైన అలహాబాద్లో ఫంక్షన్ ఉంది, వెళ్దాం రమ్మంది ప్రీతి. ఆ రోజు షూటింగ్ లేకపోవడంతో వెళ్లింది మీనాక్షి. ముగ్గురూ అలహాబాద్ వెళ్లి ఓ చిన్న హోటల్లో బస చేశారు. అక్కడ మీనాక్షిని బంధించారు అమిత్, ప్రీతి. తర్వాత ‘మీనాక్షిని కిడ్నాప్ చేశాం, పదిహేను లక్షలు ఆమె అకౌంట్లో జమ చేస్తే వదిలేస్తాం’ అంటూ మీనాక్షి ఫోన్ నుంచే ఆమె తల్లి కమలకు మెసేజిచ్చారు. కమల దగ్గర అంత డబ్బు లేదు. కొడుకు నవరాజ్తో కలిసి ఎలాగో అరవై వేలు కూడగట్టి, మీనాక్షి అకౌంట్లో వేసింది. దాంతో వాళ్లకి పదిహేను లక్షలు ఇచ్చేంత సీన్ లేదని అర్థమైంది ఇద్దరికీ. అప్పుడే... ఆ క్షణమే మీనాక్షిని గొంతు నులిమి చంపేశారు. తలను నరికేశారు. మొండెంను ముక్కలు చేసి, ప్లాస్టిక్ సంచుల్లో ప్యాక్ చేసి వాటర్ ట్యాంక్లో పడేశారు. తలను ప్యాక్ చేసి, బ్యాగ్లో పెట్టుకుని బయలుదేరారు. అలహాబాద్ నుంచి ముంబై వచ్చే దారిలో బస్సులోంచి తలను విసిరేశారు. చాచి కొట్టాడు ఇన్స్పెక్టర్. ‘‘పాపం అమాయకురాలిని పొట్టనబెట్టుకున్నారు. మీరు మనుషులా’’ అన్నాడు ఛీదరింపుగా. ‘‘తను బాగా డబ్బున్న అమ్మాయి నని, హాబీగా యాక్టింగ్ చేస్తున్నాని మీనాక్షి చెప్పింది సర్. అందుకే మేం సెటిలవ్వ డానికి తనని ఉపయోగించుకోవాలను కున్నాం. కానీ తనకంత సీన్ లేదని తర్వాత అర్థమైంది. అందుకే చంపేశాం.’’ ఏమాత్రం పశ్చాత్తాపం లేకుండా మాట్లాడుతోన్న ప్రీతిని చూసి మండు కొచ్చింది ఇన్స్పెక్టర్. తర్వాత పోలీసు లాఠీలు ఆ ఇద్దరి శరీరాల మీద నృత్యం చేశాయి. ఆ మానవ మృగాలు కటకటాల వెనక్కి వెళ్లిపోయాయి. ప్రస్తుతం జైల్లో మగ్గుతున్నాయి. - సమీర నేలపూడి -
మాస్టర్ మైండ్
క్రైమ్ ఫైల్ మార్చి 19, 2004... కన్సాస్ (యు.ఎస్.)... టెన్షన్గా అటూ ఇటూ తిరుగు తున్నాడు ఇన్స్పెక్టర్ జేమ్స్. సబార్డినే ట్లంతా ఆయనేం చెబుతాడా అని చూస్తున్నారు రెప్ప వేయకుండా. పది నిమిషాల తర్వాత నోరు విప్పాడు జేమ్స్. ‘‘కొన్ని నెలల క్రితం పక్క రాష్ట్రంలో కొన్ని హత్యలు జరిగాయి. వేర్వేరు కుటుం బాలకు చెందినవారు, వేర్వేరు వయసుల వారు, వేర్వేరు వృత్తుల్లో ఉన్నవారు... కానీ అందరూ ఒకేలా హత్యకు గురయ్యారు. వాళ్లలో మగవాళ్లున్నారు, ఆడవాళ్లున్నారు. అత్యాచారం చేసి, కాళ్లూ చేతులూ కట్టేసి, తాడు మెడకు బిగించి చంపారు. హత్య జరిగిన ప్రతిచోటా ‘బీటీకే’ అన్న మూడక్షరాలు రాసివున్న కాగితం దొరికింది’’ అని చెప్పి ఆగాడు జేమ్స్. ‘‘అంటే ఏంటి సర్?’’ అన్నాడు రోనీ. తెలియదన్నట్టు తల అడ్డంగా ఊపాడు జేమ్స్. ‘‘అది తెలుసుకోవడంలో అక్కడి పోలీసులు పూర్తిగా ఫెయిల య్యారు. కానీ మనం సక్సెస్ కావాలి.’’ అందరూ ముఖాలు చూసుకున్నారు. ‘‘మనకేం సంబంధం సర్? అది మన పరిధిలోకి రాదు కదా?’’ అన్నాడు మరో సబార్డినేట్ పాల్సన్. ‘‘ఆ హంతకుడు ఇప్పుడు మన పరిధిలోనే ఉన్నాడు.’’ అందరూ అలెర్ట్ అయ్యారు. ‘‘అంటే ఇక్కడ హత్యలు మొదలెట్టాడా సర్?’’ అడిగాడు రోనీ ఆదుర్దాగా. ‘‘లేదు. కానీ మొదలుపెడతాడేమో అని అనుమానంగా ఉంది. ఎందుకంటే... ఇవాళ నా ఆఫీసుకు ఒక లెటర్ వచ్చింది’’ అంటూ టేబుల్ మీద ఉన్న కాగితాన్ని అందుకున్నాడు జేమ్స్. మడతలు విప్పి, చదవడం మొదలుపెట్టాడు. ‘‘మై డియర్ ఫ్రెండ్స్. నేను వచ్చేశా. మీకోసం చాలా సర్ప్రైజులు తీసుకొచ్చా. అవి మీకు ఎప్పుడు ఎలా ఎదురవుతాయో ఇప్పుడే చెప్పలేను. అయినా సర్ప్రైజులు ఇవ్వడం నాకు కొత్తకాదు. అందుకోవడం మీకూ కొత్త కాదు. నన్ను మర్చిపోయా రేమోనన్న అనుమానంతో గుర్తు చేయ డానికి కొన్ని తీపి జ్ఞాపకాలు పంపు తున్నాను’’... చదవడం ఆపి టేబుల్ మీద ఉన్న ఫొటోలు తీసి చూపించాడు జేమ్స్. తర్వాత మళ్లీ చదవడం మొదలెట్టాడు. ‘‘ఈ ఫొటోలో ఉన్న అమ్మాయి పేరు వికీ వెగర్లీ. 1986, సెప్టెంబర్ 16న నా చేతుల్లో కన్నుమూసింది. చనిపోయే ముందు నాకు చాలా సంతోషాన్ని, తృప్తిని మిగిల్చింది. అందుకే తనని నేను ఎప్పటికీ మర్చిపోలేను. మీరూ మర్చిపోకండి. తనని కాదు, నన్ను. బై - బిల్ థామస్ కిల్మేన్.’’ అందరూ అవాక్కయిపోయారు. ‘‘బీటీకే అంటే బిల్ థామస్ కిల్మేన్ అన్నమాట. ఎంత పొగరు వాడికి! వాణ్ని వదలకూడదు సర్’’ అన్నాడు రోనీ కసిగా. అందరి పిడికిళ్లూ బిగుసుకున్నాయి. ‘‘వదలం రోనీ. వాణ్ని మనం పట్టుకుంటున్నాం. మనతో పెట్టుకుంటే ఏమవుతుందో చూపిద్దాం. ఇప్పటికి పదిమందిని చంపేశాడు. పదకొండో మనిషి వాడి చేతికి చిక్కడానికి వీల్లేదు’’ అన్నాడు జేమ్స్ గంభీరంగా. కానీ అతను అనుకున్నది జరగలేదు. ఆ హంతకుడిని పట్టుకోవడం వాళ్ల వల్ల కాలేదు. రాత్రింబవళ్లు తిరిగారు. కానీ అతను దొరకలేదు. జూన్ 9, 2004. కవర్ తెరిచాడు జేమ్స్. ఓ ఫ్లాపీ ఉంది. దానిమీద ‘బీటీకే స్టోరీ’ అని రాసి ఉంది. ఆ ఫ్లాపీలో బీటీకే కిల్లర్ గురించి పలు పత్రికల్లో వచ్చిన కథనాల పేపర్ కటింగ్స్, క్రైమ్ సీన్స్కి సంబంధించిన ఫొటోస్ ఉన్నాయి. మరణం మీద రాసిన ఓ కవిత కూడా ఉంది. చివరిలో... ‘‘మరణం అనేది ఓ వరం. ఆ వరాన్ని నేను ఎంతోమందికి అందించాను. అందిస్తూనే ఉంటాను. నన్ను ఎవ్వరూ ఆపలేరు. చివరికి మీరు కూడా’’ అన్న మెసేజ్ ఉంది. జేమ్స్కి బీపీ వచ్చేసింది. చేతిలో ఉన్న ఫ్లాపీ కవర్ని విసిరి కొట్టాడు. ‘‘స్కౌండ్రల్. ముప్ఫయ్యేళ్లుగా తప్పించుకు తిరుగుతు న్నాడు. పైగా మనల్నే వెక్కిరిస్తున్నాడు. ఐ విల్ సీ హిజ్ ఎండ్’’ అంటూ ఆవేశంగా అక్కడ్నుంచి కదిలాడు. డెట్రాయిట్లోని ఓ అపార్ట్మెంట్ తలుపు తెరచుకుంది. తలుపు తీసిన యువతి వయసు ముప్ఫైలోపే ఉంటుంది. తెల్లగా, అందంగా ఉంది. ‘‘ఎస్... ఎవరు కావాలి?’’ అంది ఎంతో మృదువుగా. జేమ్స్ తన జేబులోని ఐడీ కార్డ్ తీసి చూపించాడు. ఆమె నొసలు ముడిచింది. ‘‘పోలీసులా? ఏం జరిగింది సర్? ఎవరి కోసం వచ్చారు?’’ అంది కంగారుగా. జేమ్స్, అతని టీమ్ లోపలికి నడి చారు. ‘‘మీ పేరు తెలుసుకోవచ్చా?’’ అన్నాడు జేమ్స్ ఇల్లంతా పరిశీలిస్తూ. ‘‘కెర్రీ... కెర్రీ రాసన్’’ చెప్పిందామె. ‘‘బీటీకే అంటే తెలుసా మిస్ కెర్రీ?’’ ‘‘మిస్ కాదు... మిసెస్ కెర్రీ. నాకు తెలియదు బీటీకే అంటే ఏమిటో?’’ ‘‘పోనీ బిల్ థామస్ కిల్మేన్ ఎవరో తెలుసా?’’ తెలీదన్నట్టు తలూపి, ‘‘ఎవరతను?’’ అడిగింది. ‘‘మీ నాన్న’’ విస్తుపోయింది కెర్రీ. ‘‘మా నాన్నగారి పేరు అది కాదు. డెన్నిస్ రాడర్.’’ నవ్వాడు జేమ్స్. ‘‘తెలుసు. కొద్ది సేపటి క్రితం మేం ఒక వ్యక్తిని అరెస్ట్ చేశాం. అతను ఓ సీరియల్ కిల్లర్. పదిమందిని అనుభవించి, అత్యంత కిరాతంగా చంపేసిన క్రూరుడు. తనను పట్టుకొమ్మంటూ పోలీసులకే సవాలు విసిరిన పొగరబోతు. దురదృష్టంకొద్దీ... అతడు మీ నాన్నే.’’ అవాక్కయిపోయింది కెర్రీ. ఎలా రియాక్ట్ అవ్వాలో అర్థం కాలేదామెకి. మౌనంగా సోఫాలో కూలబడిపోయింది. ‘‘ఏంటి కెర్రీ? ఎవరు వీళ్లు? ఏమంటున్నారు?’’ అంటూ డైనింగ్ టేబుల్ దగ్గర్నుంచి లేచి వచ్చింది, అప్పుడే లంచ్కి కూర్చున్న కెర్రీ తల్లి పౌలా. ఆమె ఎవరు అన్నట్టుగా కెర్రీ వైపు చూశాడు జేమ్స్. ‘‘మా అమ్మగారు... పౌలా రాడర్’’ అంది కెర్రీ. ‘‘సారీ మిసెస్ రాడర్. మీకు ఈ విషయం ఇలా చెప్పాల్సి రావడం బాధా కరమే. కానీ తప్పదు. మీ భర్త డెన్నిస్ రాడర్ ఒక సీరియల్ కిల్లర్. ఇందాకే అరెస్ట్ చేశాం. మీరు, మీ అమ్మాయి స్టేషన్కి వస్తే కొన్ని వివరాలు తీసుకోవాలి. మళ్లీ కలుద్దాం’’ అనేసి కదిలాడు జేమ్స్. లిఫ్టులోకి వెళ్లేవరకూ వెనుక నుంచి పౌలా గట్టిగట్టిగా ఏడుస్తోన్న శబ్దం వినిపిస్తూనే ఉంది అతనికి. ‘‘ఎట్టకేలకు దొరికావ్ మిస్టర్ రాడర్. ఓ సారీ... బీటీకే, బిల్ థామస్ కిల్మేన్.’’ జేమ్స్ అలా అనగానే నవ్వాడు డెన్నిస్. ‘‘నో... బిల్ థామస్ కిల్మేన్ కాదు. బైండ్... టార్చర్... కిల్. అంటే కట్టు... హింసించు... చంపు’’ అన్నాడు ఎంతో కూల్గా. ‘‘అలాగే చంపావ్గా అందరినీ. సిగ్గుగా లేదూ ఈ పని చేయడానికి? ఆడా లేదు మగా లేదు. చిన్నా లేదు పెద్దా లేదు. మితిమీరిన కోరికతో నీ కళ్లు మూసుకు పోయాయి’’ అన్నాడు జేమ్స్ చిరాకు పడుతూ. డెన్నిస్ రియాక్ట్ కాలేదు. నవ్వుతూ జేమ్స్ వైపు చూస్తున్నాడు. ‘‘ఆవేశపడకండి సర్. మొత్తానికి దొరికానుగా, ఇంకా ఎందుకు బీపీ పెంచుకుంటారు! అయినా నాకు ఒక్క విషయం అర్థం కాలేదు. బీటీకే కిల్లర్ నేనేనని ఎలా కనిపెట్టారు మీరు?’’ చిర్రెత్తుకొచ్చింది జేమ్స్కి. ఇన్స్పెక్టర్ తను. ప్రశ్నలు తను వేయాలి. క్రిమినల్గాడు... వాడు వేస్తాడేంటి? ‘‘ఎంత పెద్ద నేరస్తుడైనా ఎక్కడో ఓ చోట తప్పటడుగు వేస్తాడు మిస్టర్ రాడర్. ఫ్లాపీ పంపించావ్గా. దానిలో డేటా ఎక్కించిన ఐపీ అడ్రస్ను కనిపెట్టవచ్చని, దాని ద్వారా ఆ ఐపీ ఉన్న కంప్యూటర్ను ట్రేస్ చేయొచ్చని నీకు తెలియదో, తెలిసినా మర్చిపోయావో నాకు తెలీదు. ఆ ఫ్లాపీయే నిన్ను పట్టించింది. పాపం, చాలా తెలివైనవాణ్ని అనుకున్నావ్ కదూ?’’ ‘‘ముప్ఫయ్యేళ్లుగా నన్ను పట్టుకోలేక ముప్పుతిప్పలు పడ్డారు. దాన్ని బట్టి తెలియడం లేదా ఎవరు తెలివైనవాళ్లో! నిజం మీకూ తెలుసు. కాకపోతే ఒప్పుకోవ డానికి మీ ఇగో అడ్డు వస్తోందంతే.’’ లాగిపెట్టి కొట్టాడు జేమ్స్. ‘‘నీలాగే చాలామంది క్రిమినల్స్ తెలివైనవాళ్లం అనుకుంటారు. పోలీసుల్ని పిచ్చివాళ్లుగా జమకడతారు. చివరికి మేము గెలవకా తప్పదు. మీరు మా చేతుల్లో నలగకా తప్పదు. దేవుడనేవాడే ఉంటే, నీలాంటి క్రూరుణ్ని ఇక ఈ భూమి మీద ఒక్క క్షణం ఉండనివ్వడు. నీకు మరణశిక్ష పడి తీరుతుంది.’’ ఆ క్షణంలో జేమ్స్ అన్న మాట తథాస్తు దేవతలు విన్నట్టు లేరు. అందుకే డెన్నిస్కి మరణశిక్ష పడలేదు. కాకపోతే మరణించేవరకూ నరక యాతన అనుభ వించమంటూ న్యాయస్థానం శపించింది. అతడు చంపిన మనిషికో జీవితఖైదు చొప్పున పది జీవితఖైదులు విధించింది. 175 యేళ్ల తర్వాత గానీ బెయిలుకు అప్లై చేయడానికి వీల్లేదని కండిషన్ పెట్టింది. అన్నేళ్లు అతను బతికుండడు. అప్పటి వరకూ బతికినా అది బతుకూ కాదు. ఆ విషయం... జైలు గోడల మధ్య జీవచ్ఛవంలా బతుకుతోన్న డెన్నిస్కి ఇప్పటికైనా అర్థమైందో లేదో మరి! - సమీర నేలపూడి డెన్నిస్ రాడర్ కేసు నడుస్తుండగానే అతని భార్య అనారోగ్యంతో మరణించింది. అతని కూతురు కెర్రీ... తన తండ్రి ఓ కసాయి అన్న నిజాన్ని జీర్ణించుకోలేక నేటికీ తల్లడిల్లుతోంది. ‘బయటికెళ్లినప్పుడు జాగ్రత్తమ్మా, మనుషులు మంచోళ్లు కాదు’ అంటూ చెప్పిన తన తండ్రే మంచోడు కాదని, తనలాంటి కొందరు అమ్మాయిలను అత్యాచారం చేసి చంపాడని తెలిసి ఆమె తట్టుకోలేకపోతోంది. కెర్రీయే కాదు, డెన్నిస్ అలాంటివాడంటే ఎవ్వరూ నమ్మలేదు. అతను మంచి ఉద్యోగిగా రిటైర్ అయ్యాడు. స్థానిక లూథరన్ చర్చికి పెద్దగా వ్యవహ రించేవాడు. కూల్గా, వినయంగా, అందరితో ఆప్యాయంగా ఉంటాడన్న పేరు తెచ్చుకున్నాడు. ఉన్నట్టుండి అతడో మేకవన్నె పులి అని తెలిస్తే నమ్మడం కష్టమే కదా మరి!
Related News by category
-
చైనాలోని రాచప్రాసాదం.. ఏకంగా 8వేలకు పైగా గదులు
ఈ ఫొటోలో కనిపిస్తున్నది ప్రపంచంలోనే అతిపెద్ద ప్రాసాదం. చైనా రాజధాని బీజింగ్లో దాదాపు 178 ఎకరాల సువిశాల ప్రాంగణంలో నిర్మించిన ఈ ప్రాసాదం ‘ఫర్బిడెన్ సిటీ’గా పేరు పొందింది. చైనాలోని మింగ్ వంశీయులు చేపట్టిన దీని నిర్మాణం 1406లో మొదలుపెడితే, 1420లో పూర్తయింది. హోంగ్వు చక్రవర్తి కొడుకు ఝుడి నాన్జింగ్ నుంచి బీజింగ్కు తన రాజధానిని మార్చుకున్నాక, బీజింగ్లో ఈ నిర్మాణం చేపట్టాడు. దాదాపు ఐదు శతాబ్దాల కాలం ఇది చైనా చక్రవర్తులకు రాచప్రాసాదంగా వర్ధిల్లింది. కమ్యూనిస్టు పాలన మొదలయ్యాక ఇది మ్యూజియంగా మారింది. దాదాపు ఒక ఊరంత విస్తీర్ణంలో ఉన్న ఈ సువిశాల ప్రాసాదంలో 980 భవంతులు, 8,886 గదులు ఉన్నాయి. యునెస్కో దీనిని 1987లోనే ప్రపంచ వారసత్వ నిర్మాణంగా ప్రకటించింది. ఈ అద్భుత నిర్మాణాన్ని ఏటా సుమారు 15 లక్షల మంది పర్యాటకులు సందర్శిస్తుంటారు. (చదవండి: Karnataka Sakaleshapura : సకలేశపుర చూడడానికి రెండు కళ్లు చాలవు.!) -
19 ఏళ్ల క్రితం మిస్సింగ్.. ఇప్పటికీ మిస్టరీగానే! ఎవరీ బ్రియానా?
ఈ రంగుల ప్రపంచంలో చీకటి లోకమనేది ఒకటుంటుందని, అందులో దేనికైనా తెగించే మనుషులుంటారని తెలుసుకోలేరు కొందరు. కేవలం తమ కలల ప్రపంచం వైపు పరుగులు తీస్తూ జీవితాలనే పోగొట్టుకుంటుంటారు. బ్రియానా మైట్ల్యాండ్ అనే 17 ఏళ్ల అమ్మాయి తన జీవితంలో అదే పొరబాటు చేసింది. అమెరికాలోని బర్లింగ్టన్ వర్మోంట్లో కెల్లీ, బ్రూస్ దంపతులకు 1986లో బ్రియానా జన్మించింది. ఈస్ట్ ఫ్రాంక్లిటన్ అనే చిన్న పట్టణంలో తన అన్నతో కలిసి పెరిగింది. పిల్లలిద్దరూ తల్లిదండ్రులతో పాటు తమ పొలాల్లోనే పనులకు వెళ్తూ, స్కూల్లో చదువుకునేవారు. ఇంట్లో అంతా ఆమెని ముద్దుగా బ్రీ అని పిలిచేవారు. బ్రీకి తన జీవనశైలి ఏమాత్రం నచ్చేది కాదు. పొలం పనులకు, పల్లె జీవితానికి దూరంగా ఉండాలనే ఉద్దేశంతో తనకు 17 ఏళ్ల వయసు వచ్చేసరికి ఇంటికి 15 మైళ్ల దూరంలో ఉన్న ఎనోస్బర్గ్ ఫాల్స్ హైస్కూల్లో చేరతానని పేరెంట్స్పై ఒత్తిడి తెచ్చింది. అక్కడే పట్టణంలో ఉద్యోగం చేసుకుంటూ చదువుకుంటానని పట్టుబట్టింది. మొదట సంకోచించిన పేరెంట్స్ చివరికి బ్రీ కోరికను కాదనలేకపోయారు. ఆరు నెలలు గడిచేసరికి ఆ హైస్కూల్ నుంచి డ్రాప్ ఔట్ అయ్యి.. ఇంకాస్త పైస్థాయికి వెళ్లేందుకు ఎఉఈ పరీక్షల కోసం ప్రిపేర్ అవ్వడం మొదలుపెట్టింది. అందుకోసం మోంట్గోమేరీకి దగ్గరల్లో తన చిన్ననాటి స్నేహితురాలు జిలియన్తో కలిసి రూమ్లో ఉంటూ, జాబ్ చేసుకుంటూనే చదువుకునేది. తనున్న పట్టణం తన బాయ్ ఫ్రెండ్ని కలవడానికి, ఉద్యోగానికి, భవిష్యత్తులో ఎదుగుదలకూ అనువైనదని ఆమె నమ్మింది. 2004 మార్చి 19 శుక్రవారం ఉదయాన్నే తన తల్లిని కలిసిన బ్రీ.. తనకు మరో పార్ట్ టైమ్ జాబ్ దొరికిందని, మర్నాడే డ్యూటీలో జాయి¯Œ అవుతానని చెప్పింది. ఆ ఆనందంలోనే కెల్లీని రెస్టారెంట్కి తీసుకెళ్లింది. అప్పుడే తన కెరీర్ గురించి తల్లితో మాట్లాడింది. మధ్యాహ్నం మూడున్నర దాటే సరికి రూమ్ దగ్గర డ్రాప్ చేసి, కెల్లీ వెళ్లిపోయింది. కెల్లీ బ్రీని చూడటం అదే చివరిసారి. అదేరోజు ఈవినింగ్ డ్యూటీకి వెళ్లిన బ్రీ సోమవారం వరకూ రాకపోయేసరికి రూమ్ మేట్ జిలియన్కి భయమేసి బ్రీ కుటుంబానికి, పోలీసులకు చెప్పింది. రంగంలోకి దిగిన పోలీసులు బ్రీ శుక్రవారం రాత్రి 11:20కే డ్యూటీ నుంచి తన రూమ్కు బయలుదేరిందని తెలుసుకున్నారు. డ్యూటీ తర్వాత పార్టీకి రమ్మని పిలిచిన కొలిగ్స్తో ‘రేపు ఉదయాన్నే న్యూ జాబ్లో జాయిన్ అవ్వాలి, ఇప్పుడు త్వరగా వెళ్లి రెస్ట్ తీసుకోవాలి’ అందట. మరో రెండు రోజులు గడిచేసరికి ఓ షాకింగ్ నిజం అక్కడ మీడియాని షేక్ చేసింది. అప్పటికే కేసు నమోదైన యాక్సిడెంట్ కారు ఎవరిదో కాదని, కనిపించకుండా పోయిన ‘బ్రీ’దేనని తేలింది. మార్చి 20 శనివారం ఉదయానికి మోంట్గోమెరీ రోడ్ నం. 118లో పాడుబడిన ఇంటిని చాలా విచిత్రంగా వెనుక నుంచి ఢీ కొట్టి ఉందట ఆ కారు. ఎవరో తాగుబోతు యాక్సిడెంట్ చేసి, పారిపోయి ఉంటాడని భావించిన ఓ పోలీసు దాన్ని స్థానిక గ్యారేజ్కి తరలించాడట. ఆ ఇల్లు ఓ నిర్మానుష్యమైన దారిలో పెద్ద మలుపు దాటగానే ఉంటుంది. అదేం ప్రమాదకరమైన మలుపు కూడా కాదు. అయితే ఈ వార్తలు వెలుగులోకి రావడంతో చాలామంది సాక్షులు ఆ కారుని తాము చూశామంటూ ముందుకొచ్చారు. ఆ రాత్రి పన్నెండుంపావుకి ఆ ఇంటిముందు హెడ్ లైట్స్ వెలుగుతున్న కారుని గమనించానని ఒకరు, పన్నెండున్నరకి లైట్స్ వెలగడంతో కారు టర్న్ చేస్తున్నారేమో అనుకున్నానని మరొకరు చెప్పారు. ఇక అసలు ట్విస్ట్ ఏంటంటే, ఆ రాత్రి రెండున్నర తర్వాత బ్రీ మాజీ బాయ్ ఫ్రెండ్ రోబాటియాలే కూడా ఆ కారుని చూశాడు. ఆగి, అక్కడ ఎవరూ లేకపోవడంతో కారు లైట్స్ ఆఫ్ చేసి, డోర్స్ క్లోజ్ చేసి, తన దారిన తాను వెళ్లిపోయాడట. ‘అది బ్రీ కారని నీకు తెలుసా?’ అని అడిగితే అప్పటికి తెలియదని చెప్పాడు. ఏది ఏమైనా 11.20కే కారులో బయలుదేరిన బ్రీ, పన్నెండుంపావుకే ఆ కారులో లేదు. యాక్సిడెంట్ అయిన ప్రదేశం తన ఆఫీస్కి చాలా దగ్గర్లో ఉంది. అంటే గంట సమయంలోనే తను మిస్ అయ్యింది. ఇక మరుసటి రోజు మార్చి 20న ఆ పోలీసు కారుని గ్యారేజ్కి పంపించకముందు ఓ బృందం విహారయాత్రకు వెళ్తూ ఆ కారుని చూసి ఆగింది. వారంతా తమ కెమేరాల్లో చాలా ఫొటోలు తీశారు. ఆ ఫొటోలే తర్వాత ఈ క్రైమ్సీన్ కి కీలక సాక్ష్యాలయ్యాయి. అయితే ఆ పర్యాటకులు కారు పక్కనే విరిగిన బ్రేస్లెట్ చూసినట్లు చెప్పారు. కానీ అది పోలీస్ రికార్డుల్లో లేదు. మొదట అనుమానం రోబాటియాలే మీదకు మళ్లింది. అయితే అతడు విచారణ కొనసాగుతుండగానే బైక్ యాక్సిడెంట్లో చనిపోయాడు. దాంతో కేసుకు ముందు సాగలేదు. బ్రీ మిస్సింగ్కి ఐదువారాల ముందు మౌరా ముర్రే అనే అమ్మాయి ఇలాంటి పరిస్థితుల్లోనే గల్లంతైంది. బ్రీ కారు దొరికిన ప్రదేశానికి సరిగ్గా 90 మైళ్ల దూరంలోనే ముర్రే కారుని పోలీసులు స్వాధీనం చేసుకున్నారు. ఆ దిశగా విచారణ జరిపినా ఫలితం లేదు. మిస్సింగ్కి 3 వారాల ముందు ఒక పార్టీలో బ్రీకి తన మాజీ స్నేహితురాలు లాక్రోస్కి మధ్య గొడవ జరిగిందట. లాక్రోస్ ఆ గొడవలో బ్రీని ముక్కు విరిగేలా కొట్టిందట. మార్షల్ ఆర్ట్స్లో ప్రావీణ్యం ఉన్న బ్రీ.. లాక్రోస్పై తన ప్రతాపాన్ని చూపించకుండా వదిలిపెట్టిందట. ఆ కథ తెలుసుకున్న పోలీసులు, లాక్రోస్ని కూడా విచారించారు. కానీ ఏ ఆధారం దొరకలేదు. ఇలా ఎంతమందిని ప్రశ్నించినా? నిజానిజాలు బయటపడలేదు. చాలామంది బ్రీ పారిపోయి ఉంటుందని నమ్ముతారు. కానీ అది నిజం కాదని వాదించేవారు, ఇదో మానవ అక్రమ రవాణా కేసని నమ్ముతారు. బ్రీ ఎవరి నుంచో తప్పించుకునే క్రమంలో కారు వెనక్కి టర్న్ చేసుకునేటప్పుడు ఆ యాక్సిడెంట్ జరిగి ఉంటుందని, అందుకే లైట్స్ వెలుగుతూ, డోర్స్ ఓపెన్ లోనే ఉన్నాయని ఊహిస్తుంటారు. పైగా కరాటేలో నిష్ణాతురాలైన బ్రీని ఒకరు కిడ్నాప్ చేయలేరని ఎక్కువ మందే ఉండి ఉంటారనేది డిటెక్టివ్స్ మాట. 2022 మార్చి 18న ఇప్పటి దాకా దొరకని కొత్త డీఎన్ఏ దొరికిందని వెళ్లడించడంతో అది క్రిమినల్ది అయ్యే అవకాశం ఉండొచ్చని ఆశ మొదలైంది. పదిహేడేళ్లప్పుడు మాయం అయిన బ్రీకి ఇప్పుడు సుమారు 36 ఏళ్లు ఉండి ఉండొచ్చు. అయితే గత 19 ఏళ్లుగా ఈ కేసు మిస్టరీగానే ఉంది. ∙సంహిత నిమ్మన -
నాకు మా బావ అంటే చాలా ఇష్టం.. కానీ
నాకు మా బావ అంటే చాలా ఇష్టం. మేనరికం పెళ్లి మంచిదికాదని తెలిసినా ఈ పెళ్లిని అవాయిడ్ చేయలేను. పెళ్లికి ముందే జెనెటికల్ కౌన్సెలింగ్ తీసుకుంటే నాకేమైనా హెల్ప్ అవుతుందా? – ఎన్కేఎస్, గుంటూరు మేనరికం పెళ్లి అనుకుంటే.. పెళ్లికి ముందే ఫ్యామిలీ అండ్ కపుల్ జెనిటిక్ కౌన్సెలింగ్ తీసుకోవడం చాలా అవసరం. దీనిని ప్రీకన్సెప్షనల్ జెనెటిక్ కౌన్సెలింగ్ అంటారు. మేనరికం పెళ్లిళ్లలో తరతరాలుగా అంటే తాతముత్తాతల నుంచి వస్తున్న సేమ్ జీన్స్తో కొన్ని జన్యుపరమైన లోపాలతో పిల్లలు పుట్టే రిస్క్ లేకపోలేదు. రక్తసంబంధీకుల మధ్య పెళ్లిళ్లు జరిగినప్పుడు కొన్ని రెసెసివ్ జెనెటిక్ వ్యాధులను చూస్తాం. మేనరికం పెళ్లిళ్లలో కాగ్నీషియల్ డిసీజెస్ అంటే పుట్టుకతో వచ్చే లోపాలు రెండు.. మూడు రెట్లు ఎక్కువ. మీరు కౌన్సెలింగ్ వెళ్లినప్పుడు మీ ఇద్దరి ఫ్యామిలీ ట్రీలో వంశపారంపర్యమైన జబ్బులు, డిజార్డర్స్ ఏవైనా ఉన్నాయా అని మీ మీ కుటుంబాల ఆరోగ్య చరిత్రను క్షుణ్ణంగా తెలుసుకునే ప్రయత్నం చేస్తారు. జన్యుపరమైన వ్యాధి ఉన్న కుటుంబసభ్యుల వ్యాధి నిర్ధారణ, ఆ జన్యువుకి సంబంధించి ఎలాంటి మ్యుటేషన్ ఉంది వగైరా వివరాలను తెలుసుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తారు. అది క్యారియర్గా కపుల్కీ ఉన్నట్టయితే అది పిల్లలకు వచ్చే రిస్క్ ఎంత ఉందో చెప్తారు క్యారియర్ టెస్టింగ్లో.. భవిష్యత్లో గర్భస్థ శిశువుకి చేసే శాంప్లింగ్ ద్వారా ఆ వ్యాధి బిడ్డకు వస్తుందా లేదా అని కూడా తెలిపే డిటెక్షన్ టెస్ట్స్ ఉంటాయి. పుట్టే పిల్లలకు అవకరాలు ఉండే రిస్క్ ఎక్కువగా ఉంటే ప్రెగ్నెన్సీ మూడవ నెల, అయిదవ నెలలో వైద్యపరీక్షలతో కనిపెట్టి గర్భస్రావం చేయించుకోమని సూచిస్తాం. అందుకే బేసిక్ టెస్ట్స్కి హాజరవడం చాలా అవసరం. సాధారణంగా మేనరికం పెళ్లిళ్లలో బెటా తలసీమియా, సిస్టిక్ ఫైబ్రోసిస్, సికిల్ సెల్ అనీమియా వంటివి ఎక్కువ. వీటిని పెళ్లిచేసుకునే జంటకు చేసే మామూలు రక్తపరీక్షతో కూడా కనిపెట్టి రిస్క్ను అంచనావేయొచ్చు. జన్యుపరమైన వ్యాధులకు చికిత్స లేదు.. నివారణ మాత్రమే చేయగలం. నాకు 43 ఏళ్లు. పీరియడ్స్ రెగ్యులర్గా రావడంలేదు. స్కానింగ్ ద్వారా ఇంకెన్ని రోజుల్లో నాకు పీరియడ్స్ ఆగిపోవచ్చనేది తెలుసుకోవచ్చా? – జి. ప్రసన్నకుమారి, కోటగిరి మెనోపాజ్ అంటే నెలసరి పూర్తిగా ఆగిపోవడం. మామూలుగా నెలలు ఆగి.. ఏడాది వరకూ రాకపోతే దాన్ని మెనోపాజ్గా పరిగణిస్తాం. పెరీమెనోపాజ్.. అంటే మెనోపాజ్ కంటే రెండుమూడేళ్లు ముందు.. వెనుక టైమ్ అన్నమాట. అండాశయాల్లో అండాలు తయారుకానప్పుడు పీరియడ్స్ ఆగిపోతాయి. ఈస్ట్రోజెన్ హార్మోన్ బాగా తగ్గిపోతుంది. మెనోపాజ్కి సగటు వయసు 51 ఏళ్లు. నలభై అయిదేళ్లలోపు ఆగిపోతే ఎర్లీ మెనోపాజ్ అంటారు. అల్ట్రాసౌండ్ స్కానింగ్లో గర్భసంచి లైనింగ్ పలుచగా ఉండడం, అండాశయాల్లో అండాలు లేదా ఫాలికిల్స్ లేకపోవడం.. మెనోపాజ్ అని చెప్పడానికి కొన్ని మార్గాలు.. సూచనలు. నిర్ధారించడానికి ఫాలికల్ స్టిములేటింగ్ హార్మోన్ అనే రక్తపరీక్ష చేసినప్పుడు అది 35 కన్నా ఎక్కువ ఉంటే మెనోపాజ్ అని నిర్ధారిస్తారు. కొన్నిసార్లు ఒంట్లోంచి వేడివేడి ఆవిర్లు, ఆ వెంటనే చెమటలు, మూడ్స్వింగ్స్ వంటి లక్షణాలు కూడా ఉంటాయి. నెలలు ఆగిపోయిన తర్వాత కూడా గర్భసంచి లైనింగ్ పలుచగా కాకుండా దళసరిగా అంటే 5ఎమ్ఎమ్ కన్నా ఎక్కువగా ఉంటే తర్వాత పరీక్షల కోసం సూచిస్తాం. దీనిని ఎండోమెట్రియల్ హైపర్ప్లాజియా అంటారు. అందుకే 40 నుంచి 45 ఏళ్లలోపు నెలసరి ఆగిపోతే టీఎస్హెచ్, థైరాయిడ్ పరీక్షలను కచ్చితంగా చేయించాలి. డా‘‘ భావన కాసు గైనకాలజిస్ట్ – ఆబ్స్టెట్రీషియన్ హైదరాబాద్ -
నాకిప్పుడు 43 ఏళ్లు అనుకోకుండా ప్రెగ్నెన్సీ వచ్చింది..
మా పాపకు పద్దెనిమిదేళ్లు. ఛాతీ మరీ ఫ్లాట్గా ఉంది. ఇంప్రూవ్ అవడానికి ఏమైనా మందులు ఉన్నాయా? వాడితే సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ ఉంటాయా? – పి. పుష్పలత, అమలాపురం బ్రెస్ట్ డెవలప్మెంట్ సాధారణంగా తొమ్మిది నుంచి పదకొండేళ్ల మధ్య మొదలవుతుంది. ఈ గ్రోత్ ప్రతి అమ్మాయికి డిఫరెంట్గా ఉంటుంది. దాదాపుగా 17 – 18 ఏళ్లు వచ్చేసరికి బ్రెస్ట్ గ్రోత్ పూర్తవుతుంది. పరిమాణం, ఆకారం అందరమ్మాయిలకు ఒకేలా డెవలప్ అవదు. మస్సాజ్లు, క్రీములు, మాత్రలు, వ్యాయామం.. లాంటివేవీ కూడా బ్రెస్ట్ సైజ్ని, షేప్ని చేంజ్ చేయలేవు. రొమ్ములు ఫ్యాటీ టిష్యూతో ఉంటాయి. అది మజిల్ కాదు కాబట్టి వ్యాయామంతో బ్రెస్ట్స్ సైజ్ను పెంచలేం. బరువు తగ్గినప్పుడు బ్రెస్ట్ సైజ్ కూడా కొంత తగ్గవచ్చు. బరువు పెరిగినప్పుడు పెరగవచ్చు. కానీ ఇది తాత్కాలిక మార్పు మాత్రమే. కాస్మెటిక్ బ్రెస్ట్ సర్జరీ ద్వారా బ్రెస్ట్ సైజ్ను పెంచే అవకాశం ఉంది. కానీ దానికి సైడ్ ఎఫెక్ట్స్ కూడా చాలానే ఉంటాయి. స్కార్ టిష్యూ ఫామ్ అవడం, బ్రెస్ట్ ఫీడ్ చెయ్యలేకపోవడం వంటి శాశ్వత సమస్యలు కూడా ఉండొచ్చు. కొన్ని అరుదైన వ్యాధుల్లో కూడా బ్రెస్ట్ చాలా చిన్నగా ఉండొచ్చు. టర్నర్ సిండ్రోమ్ అనే జన్యుపరమైన డిజార్డర్లో కూడా ఫ్లాట్ చెస్ట్ అండ్ నిపుల్స్ ఉండొచ్చు. అలాంటి అనుమానాలేమైనా ఉంటే ఒకసారి గైనకాలజిస్ట్ని సంప్రదించండి. కొన్ని రక్తపరీక్షలు చేస్తారు. నాకిప్పుడు 43 ఏళ్లు. అనుకోకుండా ప్రెగ్నెన్సీ వచ్చింది. ఈ వయసులో పిల్లల్ని కంటే ఆరోగ్యంగా పుడతారా?ఇది నాకు తొలి కాన్పు. పిల్లల కోసం మందులు వాడీవాడీ విసిగిపోయి ఆపేశాక వచ్చిన ప్రెగ్నెన్సీ అండీ...! – ఎన్. చంద్రప్రభ, సిర్పూర్ కాగజ్నగర్ నలభై ఏళ్లు దాటిన ప్రెగ్నెన్సీలో చాలా రిస్క్స్ ఉంటాయి అనేది చాలామంది భయం. కానీ సింగిల్టన్ ప్రెగ్నెన్సీ సాఫీగా సాగే అవకాశం లేకపోలేదు. 25– 35 ఏళ్ల మధ్య ఉండే కాంప్లికేషన్స్ కన్నా కొంచెం ఎక్కువ రిస్క్ ఉండొచ్చు. వాటిలో ఆపరేషన్ ద్వారా డెలివరీ అవటం, నెలలు నిండక ముందే కాన్పు అయ్యే రిస్క్ వంటివి ఎక్కువ. ఐవీఎఫ్, కవలల ప్రెగ్నెన్సీలో ఈ రిస్క్ ఇంకాస్త పెరుగుతుంది. మొదటి మూడునెలల్లో పుట్టుక లోపాలు .. డౌన్సిండ్రోమ్ లాంటివి, గర్భస్రావం, ఎక్టోపిక్ ప్రెగ్నెన్సీ వంటి ప్రమాదాలు ఎక్కువుంటాయి. బాడీ పెయిన్స్, కీళ్ల నొప్పులు, కండరాల నొప్పులూ ఎక్కువుండొచ్చు. డాక్టర్ని సంప్రదించినప్పుడు వాటికి తగిన ట్రీట్మెంట్ను ఇస్తారు. తొలి మూడునెలల్లో తప్పనిసరిగా జెనెటిక్ స్క్రీనింగ్ టెస్ట్స్ చేయించుకోవాలి. ప్రతినెల బీపీ, సుగర్, థైరాయిడ్ పరీక్షలూ చేయించుకోవాలి. ప్రతినెల తప్పకుండా గైనకాలజిస్ట్ను సంప్రదిస్తూ టైమ్కి చేయవలసిన స్కానింగ్లు, పరీక్షలు చేయించుకుంటూండాలి. సరైన చికిత్సతో నలభై ఏళ్లు దాటిన తర్వాత కూడా సురక్షితమైన, ఆరోగ్యకరమైన ప్రెగ్నెన్సీ, కాన్పూ సాధ్యమే. నేను కెరీర్ ఓరియెంటెడ్. సరోగసీ ద్వారా పిల్లల్ని కనాలనుకుంటున్నాను. దానివల్ల బ్రెస్ట్ ఫీడ్ ఇవ్వడం కుదరదు కాబట్టి బ్రెస్ట్ క్యాన్సర్ వచ్చే ప్రమాదం ఉంటుందా? – రంజనీ ప్రసాద్, పుణె సరోగసీ ద్వారా పిల్లల కోసం ప్లాన్ చేసినా కొంతమంది.. మందుల ద్వారా బ్రెస్ట్ ఫీడ్కి ట్రై చేయవచ్చు. దాన్ని లాక్టేషన్ ఇండక్షన్ అంటారు. సరోగసీ బేబీ డెలివరీ టైమ్ కన్నా ముందు నుంచే మీరు బ్రెస్ట్ ఫీడ్ ట్రై చేయడానికి ప్రిపరేషన్ చేసుకోవాలి. అందరికీ ఇది సక్సెస్ కాకపోవచ్చు. కానీ బ్రెస్ట్ ఫీడింగ్ వల్ల ప్రయోజనాలు అందరికీ తెలిసినవే. ఏడాది వరకు బ్రెస్ట్ ఫీడింగ్తో నాలుగు నుంచి అయిదు శాతం వరకు బ్రెస్ట్ క్యాన్సర్ రిస్క్ తగ్గుతుంది. బ్రెస్ట్ క్యాన్సర్ రిస్క్ అనేది హార్మోన్స్, జన్యుపరమైన, జీవనశైలి మీద ఆధారపడి పెరుగుతుంది. 5 నుంచి 10 శాతం జన్యుపరమైన కారణాలుంటాయి. బ్రెస్ట్ ఫీడ్ ఇవ్వనందువల్ల బ్రెస్ట్ క్యాన్సర్ రిస్క్ కొంచెం మాత్రమే మారుతుంది. ఆరోగ్యకరమైన జీవనశైలి.. అంటే అధిక బరువు లేకుండా, సరైన బీఎమ్ఐ ఉండేలా క్రమం తప్పకుండా వ్యాయామాలు చేస్తూ .. పోషకాహరం తీసుకుంటూ ఉంటే క్యాన్సర్ రిస్క్ తగ్గుతుంది. హైరిస్క్ జన్యుపరమైన కారణాలు ఉన్నవారిలో అంటే బీఆర్సీఏ (ఆఖఇఅ) జీన్ పాజిటివ్ అని స్క్రీనింగ్లో తేలినవారిలో ప్రాఫిలాక్టిక్ సర్జరీల ద్వారా ఆ రిస్క్ను తగ్గించవచ్చు. బ్రెస్ట్స్ అల్ట్రాసౌండ్, మామోగ్రఫీ ద్వారా తొలిదశలోనే క్యాన్సర్ మార్పులను కనిపెట్టవచ్చు. ఈ రోజుల్లో సరోగసీతో పిల్లల్ని కన్నా కొన్ని మందుల ద్వారా బ్రెస్ట్ ఫీడ్ ఇచ్చేలా బిడ్డ.. తల్లి స్పర్శ పొందేలా చూస్తున్నాం. -
సద్దాం హుస్సేన్ వాడని ఓడ
ఈ ఫొటోలో కనిపిస్తున్న ఓడ ఇరాక్ మాజీ అధినేత సద్దాం హుస్సేన్ ముచ్చటపడి ప్రత్యేకంగా తయారు చేయించుకున్నది. అయితే, ఆయన తన జీవితకాలంలో ఎన్నడూ దీనిని వాడలేదు. నాలుగు అంతస్తులు, పద్దెనిమిది విశాలమైన గదులు, లోపల అధునాతన సౌకర్యాలతో రూపొందించిన ఈ 270 అడుగుల పొడవైన ఓడ పేరు ‘బస్రా బ్రీజ్’. ఇందులో ఫైవ్స్టార్ హోటల్ను తలదన్నే ఏర్పాట్లన్నీ ఉన్నాయి. ఒక సెలూన్, డ్రైక్లీనింగ్ రూమ్, ఫస్ట్ ఎయిడ్ రూమ్ వంటి సౌకర్యాలు కూడా ఉన్నాయి. సద్దాం హుస్సేన్ ఈ ఓడను ఒక డెన్మార్క్ కంపెనీ ద్వారా తయారు చేయించుకున్నాడు. దీని తయారీ 1980లో ప్రారంభమైంది. తయారీ పూర్తయ్యాక మరుసటి ఏడాది ఇది ఇరాక్ తీరానికి చేరుకుంది. ఇంత ప్రత్యేకంగా తయారు చేయించుకున్న ఈ ఓడలో సద్దాం హుస్సేన్ ఎన్నడూ అడుగుపెట్టలేదు. ఇరాక్ ప్రభుత్వం ప్రస్తుతం ఈ ఓడను బస్రా యూనివర్సిటీ ఆధ్వర్యంలో శాస్త్ర పరిశోధన కేంద్రంగా మార్చింది. నిజానికి ఇరాక్ ప్రభుత్వం 2018లో ఈ ఓడను 30 మిలియన్ డాలర్లకు (రూ.245 కోట్లు) అమ్మకానికి పెట్టినా, దీని కొనుగోలుకు ఎవరూ ముందుకు రాలేదు. చివరకు ఇప్పుడిది శాస్త్ర పరిశోధన కేంద్రంగా మారడంతో వార్తలకెక్కింది.
Advertisement
Photos
View allVideo
View allమారిన క్రెడిట్ కార్డ్ నిబంధనలు.. మే 1 నుంచి అమల్లోకి..
గోబెల్స్ స్ఫూర్తితో.. ప్రధాని మోదీపై జైరాం ఆగ్రహం
ఇక ‘వందే మెట్రో’.. రైల్వే కీలక అప్డేట్
దిగ్గజ బ్యాంకర్ అభయ్ ఐమా కన్నుమూత
హైదరాబాద్లో భారీగా పెరిగిన ఆఫీస్ లీజింగ్
అతి త్వరలోనే గ్రేట్ సమ్మర్ సేల్.. స్మార్ట్ఫోన్లపై భారీ డిస్కౌంట్లు!
Shankar-Ram Charan Movie: సరికొత్త పాత్రలో చెర్రీ
నిమిషానికి 500 గంటల కంటెంట్ అప్లోడ్.. యూట్యూబ్ ప్రస్థానం ఇదే..
కొత్త రకం ఏటీఎంలు.. భారత్తో తొలిసారి
ఎండుతున్న జలకళ
రెండు యుద్ధాలు – ఒక నాయకుడు
షూటింగ్... పార్టీయింగ్...
బాక్ సరికొత్త అనుభూతి ఇస్తుంది : తమన్నా
అజిత్కి జోడీగా...
బయటే డాబు.. లోపల బాబ్బాబు! రెండు నాల్కల చంద్రం
Lok sabha elections 2024: కాంగ్రెస్, ఆప్...మిత్రభేదం
విశ్వసనీయతే విజయానికి మెట్టు
బిందువే సిరుల సింధువు
చెన్నైకి గేమ్
తప్పక చదవండి
- ఢిల్లీ మాజీ పీసీసీ చీఫ్ సంచలన వ్యాఖ్యలు
- కబ్జాల కందికుంట
- ‘గంట’కు రూ.100.!
- మూడోదశలో పోటీ చేస్తున్న క్రిమినల్ కేసులున్న అభ్యర్థులు
- సీఎం జగన్ ఎన్నికల ప్రచార సభల రేపటి షెడ్యూల్ ఇదే..
- మస్క్కు లైన్ క్లియర్?..చైనాలో టెస్లా సెల్ఫ్ డ్రైవింగ్ కార్లు..
- ములాయం సింగ్ కుటుంబం అంటే బీజేపీకి భయం
- చేరిన మూడునెలలకే ఓలా క్యాబ్స్ సీఈవో రాజీనామా.. 200 మంది ఉద్యోగుల తొలగింపు
- కేజ్రీవాల్ కొత్త ఆదేశాలు: మీడియాతో వెల్లడించిన అతిషి
- సీఎం మమత సర్కార్కు సుప్రీం కోర్టులో ఊరట
Advertisement