డెహ్రాడూన్‌: నలుగురూ బాగుండాలి, అందులో నేనుండాలి... అనుకున్నాడు డెహ్రాడూన్‌కు చెందిన ఓ వ్యక్తి. అందుకే పగిలిన హృదయాలను అతికించలేకపోయినా కనీసం వారి మనసుకు స్వాంతన చేకూర్చాలనుకున్నాడు. అర్థం కాలేదా? అయితే ఈ స్టోరీ చదివేయండి.. ఉత్తరాఖండ్‌లోని డెహ్రాడూన్‌కు చెందిన దివ్యాన్షు బాత్రాకు 21 ఏళ్లుంటాయి. అతడు ఓ అమ్మాయితో పీకల్లోతు ప్రేమలో మునిగాడు. కానీ లాక్‌డౌన్‌లో అమ్మాయి తల్లిదండ్రులకు విషయం తెలిసి ఈ ప్రేమజంటను విడదీశారు. నెచ్చెలి దూరం కావడంతో కుంగిపోయాడు. హైస్కూల్‌ నుంచి ప్రేమిస్తున్న అమ్మాయిని హఠాత్తుగా మర్చిపోలేక నరకం అనుభవించాడు. ఆరు నెలలు డిప్రెషన్‌లోకి వెళ్లిపోయాడు. పబ్జీకి బానిసగా మారాడు. ఈ మనోవేదనలోనే కొట్టుమిట్టాడుతున్న అతడికి హఠాత్తుగా ఓ రోజు ఇలా ఎంకెంతకాలం ఆమెను గుర్తు చేసుకుంటూ పిచ్చివాన్నైపోవాలి అన్న ఆలోచన వచ్చింది. అంతే, ఆమె జ్ఞాపకాలకు తాళం వేసి ఓ కెఫేను ప్రారంభించాడు. దానికి దిల్‌ తుట ఆషికి-చాయ్‌వాలా అన్న పేరును ఖరారు చేశాడు. ఇక్కడ లవ్‌లో ఫెయిలయిన వాళ్లు వారి బాధను మనసారా చెప్పుకోవచ్చు. దీంతో ఇప్పుడిది బ్రేకప్‌ అయిన ఎంతోమందికి ఆశాదీపంగా కనిపిస్తోంది. (చదవండి: ఈ అగ్నిప్రమాదం గచ్చిబౌలిలో జరిగిందా?) ఈ కెఫే గురించి దివ్యాన్షు మాట్లాడుతూ.. "నాలానే చాలామంది ఇలాంటి పరిస్థితులను ఎదుర్కొని ఉంటారు. వాళ్ల మనసులోని బాధనంతా కక్కేస్తే మనసు కాస్త ప్రశాంతంగా ఉంటుంది. అందుకే బ్రేకప్‌ అయినవాళ్లను నా కెఫెకు వచ్చి వాళ్ల కథలను చెప్పమంటాను. అలా వారి భారాన్ని ఇక్కడే దించేసుకుని జీవితంలో ముందుకెళ్లేందుకు సహాయం చేస్తున్నాను" అని చెప్పుకొచ్చాడు. అయితే ఈ కెఫే ఐడియా విని దివ్యాన్షు తండ్రి కోప్పడ్డాడట. దీని గురించి అతడు మాట్లాడుతూ... "ఒక అమ్మాయి కోసం నేను పిచ్చోడిలా అయిపోయాను. అలాంటి స్థితి నుంచి బయటకు వచ్చి నా కాళ్ల మీద నేను నిలబడతాను అన్నప్పుడు అమ్మ నాకు సపోర్ట్‌ చేసింది. కానీ కెఫే పేరు చెప్పగానే నాన్న ఒప్పుకోలేదు. కానీ ఓ రోజు నాన్న స్నేహితుడు ఆయన దగ్గరకు వచ్చి కెఫె గురించి, దాని ప్రాముఖ్యతను గూర్చి మెచ్చుకున్నాడు. అప్పుడు కానీ మా నాన్న నేనో మంచి పని చేస్తున్నానని అంగీకరించలేకపోయాడు" అని చెప్పుకొచ్చాడు. ప్రస్తుతం తన తమ్ముడు రాహుల్‌ బాత్రాతో కలిసి కెఫెను నడిపిస్తున్న దివ్యాన్షు త్వరలోనే హరిద్వార్‌లో కూడా ఈ కెఫెను ప్రారంభించాలనుకుంటున్నాడు. (చదవండి: బైక్‌, వ్యాన్‌ కాదు గుర్రంపై డెలివరీ.. కారణం ఇదేనట!)

దేవుడు ఎవరికి ఎవరితో ముడివేస్తాడో పెళ్లి జరిగే వరకు ఎవరికీ తెలియదు. నా పేరు నవీన. నేను చాలా అల్లరి పిల్లని. నా చిన్నప్పటి నుంచి మా బంధువులందరూ బావని పెళ్లి చేసుకుంటావా అని అడిగి ఏడిపించేవారు. నాకు మా బావ అంటే ఇష్టం ఉన్నా... కావాలని చేసుకోను అని చెప్పేదాన్ని. మా బావతో నేను ఎప్పుడు మాట్లాడేదాన్ని కాదు. తనతో మాట్లాడాలి అని ఉన్న తనని చూస్తే భయంతో మాట్లాడలేకపోయేదాన్ని. నేను పదవ తరగతిలో ఉన్నప్పుడు తనని వాళ్ల అన్న పెళ్లిలో చూశాను. చాలా సరదగా ఉండేవాడు. తన ఫ్రెండ్స్‌ అందరూ తన మీద ఎంతో అభిమానం చూపించేవారు. అది చూసి నాకు చాలా ముచ్చట వేసేది. నేను ఇంటర్‌మీడియట్‌ చదువుతున్నప్పుడు నేను వాళ్ల అన్నయ్య పెళ్లికి వెళ్లాను. అక్కడ తనని మరోసారి కలిసి మాట్లాడే అవకాశం వచ్చింది. కానీ భయంతో ఈసారి కూడా మాట్లాడలేదు. మేం ఒకేఊరిలో ఉన్న కూడా ఎప్పుడు కలవలేదు, మాట్లాడలేదు. తరువాత తను వేరే అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నాడని నాకు తెలిసింది. నా ప్రేమను చెప్పడం ఆలస్యం అయ్యినందుకే ఇలా జరిగిందని ఎంతో బాధపడ్డాను. ఆ బాధలో నా పరీక్షలు కూడా ఫెయిల్‌ అయ్యాను. తను వేరే అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నాడని తనని మాత్రం నా మనస్సులో నుంచి తీసేయలేకపోతున్నాను. నేను కాలేజీకి వెళ్లేటప్పుడు రోజు తను పేపర్‌ చదువుతూ కనిపించేవాడు. నేను తనని చూస్తూ ఉంటే తన మీద ప్రేమ పెరుగుతూ ఉండేది. నేను పై చదువుల కోసం వేరే ఊరికి వెళ్లాను. నా పుట్టిన రోజు నాడు తన ఫోన్‌ నుంచి మొదటి మెసేజ్‌ వచ్చింది. పుట్టిన రోజు శుభాకాంక్షలు మరదల్‌ అని పెట్టాడు. ఆ మెసేజ్‌ చూడగానే నా ఆనందానికి అవధులు లేకుండా పోయాయి. తను వేరే అమ్మాయిని ప్రేమిస్తున్నాడన్న విషయం కూడా మర్చిపోయాను. థ్యాంక్యూ బావ అని రిప్లై ఇచ్చాను. తను నువ్వు నన్ను బావ అని పిలవడం ఇదే మొదటిసారి కదా అని స్మైలీ సింబల్‌ పెట్టాడు. తరువాత నాతో రోజు మాట్లాడేవాడు. నేను తను ప్రేమించిన అమ్మాయి గురించి అడిగితే తను చెప్పే మాటల్లో తను ఆ అ‍మ్మాయిని ఎంతలా ఇష్టపడుతున్నాడో అర్థం అయ్యేది. (తను చనిపోయాడు అనుకున్నాను, కానీ...!) కొన్ని రోజులకు మా ఇంట్లో ఒక సమస్య వస్తే తను మాకు అండగా నిలబడ్డాడు. మాకు సాయం చేశాడు. అప్పుడు మా ఇంట్లో వాళ్లు బావని పెళ్లి చేసుకుంటావా? బావ నిన్ను చేసుకుంటా అంటున్నాడు అని అడిగారు. నా మీద జాలితో నన్ను చేసుకోవాలనుకుంటున్నాడని నాకు చాలా కోపం వచ్చింది. నేను చేసుకోను అని చెప్పాను. తరువాత వాళ్ల అక్క నా దగ్గరకు వచ్చి బావ ప్రేమించిన అమ్మాయికి పెళ్లి అయిపోయిందని మా బావని చేసుకోమని అడిగింది. అది తెలిసి నేను మా బావ దగ్గరకి వెళ్లి తనని ఓదార్చాను. కొన్ని రోజులు ఫ్రెండ్స్‌గా ఉన్నాం. తరువాత మా బావ కూడా నన్ను ఇష్టపడటం మొదలు పెట్టాడు. నా ప్రేమ నిజం కాబట్టే మా బావని పెళ్లి చేసుకోగలిగాను అనిపిస్తోంది.  ఇట్లు నవీన( కరీంనగర్‌)      

ప్రేమ అనేది ఎప్పుడు, ఎక్కడ, ఎలా మొదలవుతుందో ఎవరం చెప్పలేము, ఎవరికి తెలియదు కూడా. అంతేకాకుండా ప్రేమకి వయస్సుతో పని లేదంటారు. చిన్న పెద్ద అని ఏ తేడా లేకుండా ప్రతి ఒక్కరికీ ఈ ప్రేమ అవసరమే. మన జీవితంలో ఈ ప్రేమ మనకి తెలియకుండానే ఎక్కడో, ఎప్పుడో మొదలయి, ఇంకెక్కడో, ఇంకెప్పుడో మనతో కలిసిపోతుంది. అలా ప్రేమంటే ఎంటో తెలియని వయస్సులో మన జీవితంలోకి వచ్చి ఆ ప్రేమానుభూతుల్ని పరిచయం చేసి వెళ్లిపోయి మళ్లీ మనకి ఆ ప్రేమ దోరుకుంతుందో లేదో అనే సమయంలో మనల్ని వెతుక్కుంటూ వస్తే....??? అదే నా ప్రేమ కథ.  నాకు అప్పుడు సరిగ్గా పన్నెండేళ్ళు . అప్పుడు నాకు ప్రేమంటే ఏంటో కూడా సరిగ్గా తెలియదు. అప్పుడే  ప్రేమ నాకు పరిచయం అయింది. నేను నా చిన్నతనం నుంచి నాకు ఊహ తెలిసినప్పటి నుండి ప్రతి వేసవి సెలవులకి మా అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లేదాన్ని. ప్రతి సంవత్సరం సెలవులు అక్కడే గడిపేదాన్ని. అలాగే నా పన్నెండేళ్ళ వయసప్పుడు వేసవి కాలం సెలవులు రాగానే యధావిధిగా మా అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్లాను. కానీ ఆ వేసవి సెలవులు నాకు మర్చిపోలేని జ్ఞాపకాలని ఇస్తాయి అనుకోలేదు. మా అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి దగ్గరలో నా స్నేహితుడు సాయి ఉంటాడు, నేను అక్కడికి వెళ్ళిన ప్రతి సారి సాయిని కలిసేదాన్ని. అలాగే అప్పుడు కూడా కలవడానికి వెళ్ళాను. అప్పుడే నేను అక్కడ సాయి తో తన స్నేహితుడు కూడా ఉండడం చూశాను. సాయి నాకు తనని పరిచయం చేశాడు, తన పేరు విక్కీ. అలా సాయిని కలవడానికి వెళ్లిన ప్రతి సారి విక్కీ కూడా అక్కడే ఉండడం తో మెల్ల మెల్లగా మా ఇద్దరి మధ్య పరిచయం ఏర్పడింది. ఎందుకో తెలియదు నేను విక్కీ తో ఉన్నంత సేపు, తనతో మాట్లాడినప్పుడు నాకు ఏదో తెలియని సంతోషం కలిగేది. తనతో అలాగే ఇంకాసేపు ఉంటే బాగుండు అనిపించేది. అలా సెలవులు గడిచిపోవడంతో నేను మా ఇంటికి తిరిగి వెళ్లాను. తనని విడిచి వెళ్తుంటే ఏదో బాధ కానీ తప్పదు ఇక వెళ్లాల్సిందే  మళ్లీ వేసవి కాలం సెలవులు ఎప్పుడు వస్తాయో అని ఎంతో ఆతృతతో చూస్తూనే ఉన్నా అంతలోనే రానే వచ్చాయి. ఇక ఎంతో ఆనందంతో, ఎప్పుడు లేని సంతోషంతో వెళ్ళాను. (తప్పు నాదీ...శిక్ష ఆమెకి) విక్కీ నీ కలుద్దాం అని ఎంతో సంతోషంగా సాయి దగ్గరికి వెళ్ళాను. కానీ అప్పుడే నాకు తెలిసింది  విక్కీ వాళ్ళ తండ్రికి గవర్నమెంటు ఉద్యోగం, వేరే ఊరికి ట్రాన్స్ఫర్ కావడం వలన వాళ్ళు ఆ ఊరు వదిలి వెళ్ళిపోయారు అని . ఏ ఊరో కూడా సాయి కి తెలియదు అని చెప్పాడు. నా ఆశలు అన్ని అడియాశలు అయ్యాయి. ఇక అక్కడ ఉండలేక మా ఇంటికి వచ్చేశాను. కానీ ప్రతి సంవత్సరం విక్కీ వస్తాడేమో అన్న చిన్న ఆశతో మా అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్తూ ఉండేదాన్ని. కానీ తనని మాత్రం మళ్లీ కలవలేదు. ఎందుకో తెలియదు కానీ తను మాత్రం నా మనసుకి చాలా దగ్గర అయ్యాడు, తనతో గడిపిన అన్ని రోజులు ఎంతో సంతోషంగా ఉండేవి, తనని తలచుకొని రోజు అంటూ ఉండేది కాదు. ఆ కొద్ది రోజుల మా పరియచయానికి ఏ పేరు పెట్టాలో కూడా నాకు అర్థం కాలేదు. అలా అలా నా చదువు పూర్తయింది. మా తల్లిదండ్రులు నాకు పెళ్లి చెయ్యాలని ఒక మంచి సంబంధం తెచ్చారు. కానీ అప్పటికి నా మనసులో ఇంకా విక్కీ నే ఉన్నాడు, తనని నేను చాలా వెతికాను, తనకోసం నేను చెయ్యని ప్రయత్నం అంటూ లేదు. అయినా విక్కీ నాకు దొరకలేదు. ఇక చేసేది ఏమీ లేక మా తల్లిదండ్రులు తెచ్చిన అబ్బాయినే నేను పెళ్లి చేసుకున్నాను, తన పేరు విక్రమ్, తనది గవర్నమెంటు ఉద్యోగం. విక్రమ్ కూడా చాలా మంచివాడు, నన్ను ఎంతో సంతోషంగా చూసుకుంటున్నాడు. అయినప్పటికీ నా మనసులో ఏదో వెలితి, విక్కీని మళ్లీ కలవలేకపోయా అని. (తను చనిపోయాడు అనుకున్నాను, కానీ...!) కలలో కూడా విక్కీని మళ్లీ కలుస్తానో లేనో అని అనుకునే సమయంలో, మళ్లీ విక్కీ రాకా నా జీవితంలో సంతోషాన్నిచ్చింది. పెళ్లి అయిన మూడు నెలలకి నేను విక్రమ్ తో కలిసి తన అమ్మమ్మ వాళ్ళ ఇంటికి వెళ్ళాను. అక్కడ అనుకోకుండా నేను విక్రమ్ చిన్నప్పటి ఫోటోని చూశాను. ఆ ఫోటో చూడగానే నేను ఆనంద, ఆశ్చర్యాలతో ఉండిపోయాను. విక్రమ్ మరెవరో కాదు నేను చిన్నప్పుడు కలిసిన విక్కీనే...విక్రమ్.  ఎంతో సంతోషంగా విక్రమ్ దగ్గరికి వెళ్ళి నేనే తన చిన్నప్పటి నీతూని అని చెప్పాలి అనేలోపు విక్రమ్ నా దగ్గరికి వచ్చి.... నేను విక్కీని కలిశాక నాకు ఎలాంటి అభిప్రాయాలు, ఎలాంటి భావనలు అయితే కలిగాయో విక్కీ కి కూడా అలాంటి భావనలే కలిగాయి అని ఆ తర్వాత వాళ్ళు వేరే ఊరు వెళ్ళడం వల్ల మళ్లీ కలవలేకపోయా అని, తర్వాత కొన్ని సంవత్సరాలకు సాయి దగ్గరికి వెళ్లి నా వివరాలు అన్ని తెలుసుకుని, ఇప్పటికీ నేను తన గురించి వెతుకుతున్న అని తెలుసుకుని, తన ఇంట్లో వాళ్ళతో మాట్లాడి పెళ్లి వరకు తీసుకొచ్చానని చెప్పాడు. తన మాటలు విని నేను ఆనందంతో ఉప్పొంగి పోయాను. ఇలా విక్కీనే.. విక్రమ్ గా వచ్చి మా చిన్నప్పటి పరిచయానికి పేరే "ప్రేమ" అని నా ప్రశ్నకి సమాధానాన్ని, నా జీవితానికి ప్రేమని, సంతోషాన్ని ఇచ్చాడు.  ఇది మా కథ  నిత్య - విక్రమ్ ( నీతూ ❤విక్కీ )

అబద్ధం అనేది ఈ ప్రపంచంలో ప్రతి మనిషి తన జీవితంలో ఎదో ఒక విషయంలో చెప్తాడు. కానీ అబద్ధం చెప్పడం వలన కలిగే అనర్థాలు కూడా చాలానే ఉన్నాయి. అందుకే అబద్ధం చెప్పి అన్ని అనర్థాలకు కారణం అయ్యే బదులు నిజం చెప్పి సంతోషంగా ఉండడం ఉత్తమం. అబద్ధం  మనం చెప్పిన ఆ ఒక్క క్షణం ప్రశాంతతని ఇస్తుంది కావచ్చు, కానీ నిజం చెప్పడానికి కష్టం అయినా అది మనకి జీవితాంతం ప్రశాంతతని ఇస్తుంది.  మనం ఆడే అబద్దం ఇతరుల జీవితంలో ఊహించని మలుపు కి దారి తీస్తే.. ఇప్పుడు నేను మీకు చెప్పబోయే నా ఈ కథ కూడా అలాంటిదే. ఒక్క క్షణం సంతోషం కోసం నేను ఆడిన అబద్ధం నా జీవితంలో ఎలాంటి బాధని తీసుకొచ్చిందో నేను మీతో పంచుకోబోతున్నాను. నేను బి.టెక్ చదువుతున్న రోజుల్లో నాకు  ముగ్గురు స్నేహితులు ఉండేవారు. నేను ఎక్కువగా ఆ ముగ్గురితోనే ఉండేవాడిని, వారితోనే కళాశాలకు వెళ్ళడం రావడం చేసేవాడిని. ప్రతి ఒక్కటి వారితోనే పంచుకునేవాడిని. నా స్నేహితులందరిలో కూడా నేను ఆ ముగ్గురిని ఎక్కువగా నమ్మేవాడిని. అంతేకాకుండా మా కళాశాలలో నాకు ఒక అమ్మాయి అంటే చాలా ఇష్టం. ఆ అమ్మాయి పేరు రక్ష. నేను ఆ కళాశాలలో చేరిన మొదటి రోజే రక్షని చూశాను. నేను తనని చూసిన క్షణం నుండే తనని ప్రేమించడం మొదలు పెట్టాను. ఇప్పటికీ ప్రేమిస్తూనే ఉన్నాను కానీ నా ప్రేమ విషయం మాత్రం రక్ష కి ఇంతవరకు చెప్పలేదు. కారణం రక్ష నన్ను ఒక మంచి స్నేహితుడిగా భావిస్తోంది. ఇప్పుడు నేను తనని ప్రేమిస్తున్న విషయం చెప్తే రక్ష తన స్నేహాన్ని తప్పుగా అర్థం చేసుకున్నానని ఎక్కడ బాధ పడుతుందో అని, నాతో మాట్లాడడం ఎక్కడ మానెస్తుందో అని, తనని బాధ పెట్టడం ఇష్టం లేక  ప్రేమికుడిలా కాకపోయినా ఒక మంచి స్నేహితుడిలా అయినా ఉందాం అని చెప్పలేదు. నా స్నేహితులు ముగ్గురికి కూడా నా ప్రేమ విషయం తెలుసు. అది అలా ఉండగా బీ.టెక్ నాలుగవ సంవత్సరం రానే వచ్చింది. రక్ష కి నాకు మధ్య స్నేహం ఇంకా పెరిగి మేమిద్దరం చాలా దగ్గరయ్యారు. అది గమనించిన నా స్నేహితులు నాతో రక్ష కూడా నన్ను ప్రేమిస్తుందనీ అందుకే నాతో అంత సన్నిహితంగా ఉంటుందనీ చెప్పారు. ఇక మిగిలింది  ఒక్క సంవత్సరం మాత్రమే ఇప్పుడు కూడా నేను నా ప్రేమ విషయం చెప్పకపోతే తనని కోల్పోయి చాలా బాధ పడాల్సి వస్తుంది అని హెచ్చరించారు. వెంటనే వెళ్లి రక్ష కి నా ప్రేమ విషయం చెప్పమన్నారు. నేను కూడా ఏమి ఆలోచించకుండా నా స్నేహితులు చెప్పింది విని రక్ష దగ్గరికి వెళ్ళి నా ప్రేమ విషయం చెప్పాను. కానీ ఇక్కడ నేను మొదట్లో అనుకున్నదే నిజం అయింది. రక్ష నన్ను ప్రేమించడం లేదు. నన్ను ఓ మంచి స్నేహితుడిగానే భావిస్తోంది. ఇక చేసేది ఏమి లేక తిరిగి నా స్నేహితుల దగ్గరికి వచ్చాను. అప్పటికే నా స్నేహితులు రక్ష కూడా నన్ను ప్రేమిస్తుంది అనే నమ్మకంతోనే ఉన్నారు, వారికి రక్ష నన్ను ప్రేమించడం లేదని చెప్పలేక, చెప్తే స్నేహితుల ముందు నా పరువు పోతుందేమో అని ఆలోచించి వారికి రక్ష కూడా నన్ను ప్రేమిస్తుంది అని, ఆ ఒక్క క్షణం సంతోషం, ప్రశాంతత కోసం అబద్ధం చెప్పాను. ఇక మా ప్రేమ విషయం నా స్నేహితుల ద్వారా కళాశాల మొత్తం తెలిసింది. అంతేకాకుండా మా కళాశాలలోనే రక్ష వాళ్ళ బంధువుల అమ్మాయి కూడా చదువుతుండడం తో తనకి కూడా ఈ విషయం తెలిసింది. ఆ అమ్మాయి రక్ష ఎవరినో ప్రేమిస్తుంది అని తన ఇంట్లో వాళ్ళకి చెప్పేసింది. వారు రక్ష కి బంధువులే కావడం వలన ఆ విషయం రక్ష వాళ్ళ ఇంట్లో అందరికి తెలిసింది. (కోవిడ్‌–19 లవ్‌స్టోరీ) రక్ష ప్రేమ విషయం తెలిసి తన పరువు అందరి ముందు పోయింది అని రక్ష తండ్రి తనని చదువు మాన్పించి, తను ఎవరిని ప్రేమించడం లేదని ఎంత చెప్పినా వినకుండా వేరే సంబంధం తెచ్చి పెళ్లి చేశాడు. కానీ ఈ విషయాలేవీ కూడా అప్పటికి నాకు తెలియవు. నేను నా బీ.టెక్ పూర్తి చేసుకుని, రక్ష ఎలాగో నన్ను ప్రేమించడం లేదు కదా అని తనని మెల్ల మెల్లగా మర్చిపోతూ, జీవితంలో పైకి ఎదగాలని ఒక మంచి ఉద్యోగం చేస్తూ బెంగుళూర్ లో స్థిర పడ్డాను. కొన్నాళ్ళకు నా తల్లిదండ్రులు ఒక మంచి సంబంధం తెచ్చి నా పెళ్లి చేశారు, ఆ అమ్మాయి చాలా మంచిది, నేను తనతో సంతోషంగా నా జీవితాన్ని గడుపుతున్నాను. ఇది ఇలా ఉండగా ఒకరోజు రక్ష భర్త తాగి వాహనం నడపడం వలన ప్రమాదం జరిగి చనిపోయాడు. దాంతో రక్ష తన కలలు తన చదువు అంతేకాకుండా తన జీవితం కూడా ఇలా మధ్యలో ఆగిపోయినందుకు  డిప్రెషన్ లోకి వెళ్లిపోయింది. ఈ విషయాలన్ని  నేను ఆఫీస్ పని మీద హైదరాబాద్ వెళ్ళినప్పుడు నా స్నేహితులని కలిస్తే వాళ్ళు జరిగిందంతా చెప్పారు. ఆ విషయాలన్ని తెలిసి నేను చాలా బాధ పడ్డాను. నేను ప్రేమించిన అమ్మాయి జీవితాన్ని నా చేతులారా నేనే నాశనం చేశానా అని కృంగిపోయాను. వెంటనే వెళ్ళి రక్షని కలవడానికి ప్రయత్నించాను కానీ కుదరలేదు. చేసేది ఏమీ లేక బెంగుళూర్ తిరిగి వెళ్ళిపోయాను. కానీ నా వల్లేరక్ష జీవితం ఇలా అయిందన్న బాధ నన్ను వెంటాడుతూ ఉంటుంది. అంతేకాకుండా నేను చేసిన తప్పుకి జీవితాంతం పశ్చాత్తాప పడుతూనే ఉంటాను. చదవండి: (ఎవరైనా ఇలా ప్రేమిస్తారా?) ఇలా నా జీవితంలో నేను క్షణ కాల సంతోషం, ప్రశాంతత కోసం చెప్పిన అబద్దం మరొకరి జీవితంతో ఆడుకోవడమే కాకుండా జీవితాంతం భరించలేని బాధని కూడా నాకు ఇచ్చింది. "మనం మన జీవితంలో అబద్దంఆడాల్సి వస్తే అది పది మందికి ఉపయోగపడేలా ఉండాలి కానీ మరొకరి జీవితాంతంతో ఆడుకునేలా మాత్రం కాదు. ఇట్లు  వివేక్.

పరిచయం అనేది నాలుగు అక్షరాల పదమే అయినా ఎంతో మందిని కలుపుతున్న ఒక అద్బుతం. ఒక్క చిన్న పరిచయం ఎన్నో సంబంధ బాంధవ్యాలకి మూల కారణమవుతుంది. చిన్న చిన్న పరిచయాలే  కొన్ని గొప్ప గొప్ప స్నేహాలు గా, మరికొన్ని ప్రేమగా, ఇంకొన్ని బంధుత్వాలుగా మారితాయి. పరిచయం అనేది ఒకరి నుండి మరొకరికి, వారి నుండి ఇంకొకరికి అలా అలా పెరుగుతూ పోతూ ఎక్కడో ఉన్న ఒకరిని, ఇంకెక్కడో ఉన్న మరొకరిని కలుపుతుంది. అలా ఏర్పడ్డ ఒక చిన్న పరిచయమే నా జీవితానికి ప్రేమని పరిచయం చేసి, తనని నా జీవితంలోకి ఆహ్వానించింది. ఆ చిన్న పరిచయం నా జీవితంలో చేసిన మార్పులని నేను మీతో పంచుకోబోతున్నాను.   నేను పీ.జీ చదువుతున్న రోజులవి. అప్పట్లో నాకు స్నేహం అన్నా స్నేహితులు అన్నా చాలా ఇష్టం.  నాకు స్నేహితులు కూడా ఎక్కువే. అమ్మాయి, అబ్బాయి అని ఏ తేడా కూడా లేకుండా స్నేహం చేసేవాడిని. ఎవరికి ఎంత ప్రాధాన్యత ఇవ్వాలో అంతా ఇచ్చి అందరితో సంతోషంగా ఉండేవాడిని. నా స్నేహితులకి నేనంటే కూడా అంతే ఇష్టం ఉండేది. కాకపోతే  చిన్న చిన్న పరిచయాల ద్వారా కలిసిన వాళ్ళతో నేను ఎక్కువగా ఉండేవాడిని కాదు. వాళ్ళతో స్నేహం చేసేవాడిని  కాదు. చిన్న చిన్న పరిచయాలు ఎక్కువ కాలం ఉండవు అని నమ్మేవాడిని. కానీ నా నమ్మకం నిజం కాదు అని చెప్పడానికి నా జీవితంలోకి వచ్చింది ఒక అమ్మాయి. ఆ అమ్మాయి నా జీవితంలోకి రావడమే కాదు తానే నా జీవితంగా మారిపోయింది. నాకున్న స్నేహితుల పిచ్చితో నాకు ప్రతి ఒక్క డిపార్ట్మెంట్ లో స్నేహితులు ఉండేవారు. అందులో ఒక డిపార్ట్మెంట్ అమ్మాయితో నా స్నేహం కొంచెం ఎక్కువగానే ఉండేది. తన పేరు లేఖ్య. నా ఖాళీ సమయాల్లో ఎక్కువగా లేఖ్య దగ్గరికి వెళ్ళి  తనతో సమయాన్ని గడిపేవాడిని . నా గురించి నా జీవితం గురించి ప్రతి ఒక్కటి తనకి తెలుసు.  లేఖ్యకి తన ఇంటివద్ద చిన్ననాటి స్నేహితురాలు కీర్తి ఉండేది. ఇద్దరు చిన్నప్పటి నుండి చాలా మంచి స్నేహితులు. ఒకసారి లేఖ్య, కీర్తిని తీసుకుని మా కళాశాలకు వచ్చింది. నేను కీర్తి నీ మొదటి సారి చూసింది అక్కడే. లేఖ్య తన స్నేహితులు అందరికి కీర్తిని పరిచయం చేసింది. అప్పుడే నాకు తను పరిచయం అయ్యింది. ఆ క్షణం తనని అలానే చూస్తూ ఉండిపోవాలని అనిపించింది. తను అక్కడ ఉన్నంత సేపు నేను తననే చూస్తూ ఉండిపోయా. కాసేపటి తరువాత తను వెళ్లిపోయింది. ఇక అప్పటి నుండి నా మనసు నాలో లేదు, తనని చూడాలి మాట్లాడాలి అనే తపన నాలో పెరిగింది. లేఖ్య దగ్గరికి వెళ్ళి తన గురించి తెలుసుకుని, తన ఫోన్ నంబర్ అడగాలి అనిపించింది. కానీ అలా అడిగి తర్వాత నా వల్ల  వారిద్దరి మధ్య ఏదైనా ఇబ్బంది వచ్చి, గొడవ రాకూడదు అని అడగకుండానే ఉండిపోయా. ఇక ఆ తర్వాత అప్పుడప్పుడు కీర్తి మా కళాశాలకు వచ్చేది, వచ్చిన ప్రతి సారి నేను ఏమి మాట్లాడకుండా తనని చూస్తూ ఉండేవాడిని. తను కూడా ఏమి మాట్లాడేది కాదు. అలా అలా కొన్ని రోజులు గడిచాయి, అయినా నేను తనని చూడడం, తను నన్ను చూడడంతోనే సరిపోయేది. కొన్ని రోజుల తర్వాత నేను మా స్నేహితులు, లేఖ్య అందరం కలిసి ఒక చిన్న విహార యాత్రకి వెళ్ళాలి అని నిర్ణయించుకుని వెళ్ళాం, అక్కడికి మాతో పాటు కీర్తి కూడా వచ్చేది.  నాకు తనకి మధ్య మాటలు కలిశాయి. మెల్ల మెల్లగా మేమిద్దరం మాట్లాడుకోవడం ప్రారంభించాం. మేమందరం ఒకసారి విహారయాత్రకి వెళ్లాం. విహారయాత్ర లో ఎంతో ఆనందంగా గడిపి తిరిగి ఇంటికి వచ్చేశాం. ఆ విహార యాత్ర నాకు జీవితంలో మర్చిపోలేని ఆనందాన్ని, జ్ఞాపకాలని ఇచ్చింది. ఎప్పుడు కుటుంబం తో, స్నేహితులతో వెళ్ళినా రాని సంతోషం ఎందుకో నాకు తెలియకుండానే ఈ విహారయాత్ర నాకు ఇచ్చింది, దానికి కారణం కీర్తి రాకనే అని నా మనసు చెప్పింది. ఇక బాగా ఆలోచించాను, కీర్తితో నేను చేసిన విహారయాత్ర నే నాకు అంత సంతోషాన్ని, ఆనందాన్ని, జీవితంలో మర్చిపోలేని జ్ఞాపకాలను ఇచ్చినప్పుడు, నేను నా జీవితం మొత్తం కనుక కీర్తి తో ఉంటే ఎంత అద్భుతంగా ఉంటుందో అనిపించింది. తను నాతో ఉన్న అన్ని రోజులు నేను ఎంతో సంతోషంగా ఉన్నాను, అదే తను నాతో జీవితాంతం ఉంటే ఇంకెంత సంతోషంగా ఉంటానో అనిపించింది.  ఇక ఆలస్యం చెయ్యకుండా కీర్తిని కలవాలి అనేలోపు కీర్తినే నన్ను కలవడానికి వచ్చింది. నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను అని కీర్తి తో నేను చెప్పేలోపు తానే నన్ను ప్రేమిస్తున్నాను అని, లేఖ్య నిన్ను పరిచయం చేసినప్పుడే, నీ గురించి ఏమీ తెలియకుండానే నిన్ను ప్రేమించడం మొదలుపెట్టాను... అంతేకాకుండా మీ కళాశాలకు పదే పదే రావడానికి కారణం కూడా  నిన్ను చూడడానికే. నీతో మాట్లాడాలి అని చాలా సార్లు ప్రయత్నించాను, కానీ ఎందుకో నా వల్ల కాలేదు. ప్రతి రోజు నీ గురించి లేఖ్యని అడిగి తెలుసుకునే దానిని. విహారయాత్ర లో నీతో గడిపిన ప్రతి రోజూ నాకు ఎంతో సంతోషాన్ని ఇచ్చింది. అందుకే ఆ సంతోషం నాకు జీవితాంతం కావాలి అని నిర్ణయించుకుని నీ దగ్గరికి వచ్చాను. నన్ను పెళ్ళిచేసుకుని నాకు నా సంతోషాన్ని ఇస్తావా ?? అని అడిగింది. తను అలా అడిగేసరికి నాకు ఎంతో సంతోషంగా అనిపించింది. నిజానికి నేను తనకి ఇదే విషయం చెప్పడానికి వచ్చాను అని నేను కూడా తనని ప్రేమిస్తున్నాను అని చెప్పేశాను.ఇక అలా మా ప్రేమ యాత్ర మొదలయింది. నాకు ఒక సాఫ్టువేర్ కంపెనీలో లో మంచి ఉద్యోగం వచ్చింది. వెంటనే నేను కీర్తి విషయం మా ఇంట్లో చెప్పి మా పెళ్లికి నా తల్లిదండ్రులని ఒప్పించాను. కానీ కీర్తి ఇంట్లో మాత్రం  మా పెళ్ళికి ఒప్పుకోలేదు, అంతేకాకుండా కీర్తి కి మరో సంబంధం తెచ్చి పెళ్లి చెయ్యాలని చూశారు.  తన తల్లిదండ్రులకి ఎంత చెప్పినా వినకపోయేసరికి ఏమి చెయ్యలేని నిస్సహాయ స్థితిలో కీర్తి ఉండిపోయింది. ఇక నేను నా తల్లిదండ్రుల అండతో కీర్తి దగ్గరికి వెళ్లి నాతో పాటు వస్తావా?? పెళ్లి చేసుకుని జీవితాంతం నిన్ను సంతోషంగా చూసుకుంటా అని అడిగాను. తను నాతో నా తల్లిదండ్రులు తెచ్చిన సంబంధం నేను చేసుకోలేను,  గడిపితే నీతోనే సంతోషంగా నా జీవితాన్ని పంచుకుంటాను, లేకుంటే నువ్వు లేని ఈ జీవితం నాకు వద్దు అని చెప్పేసింది. ఇదే విషయం తన ఇంట్లో వాళ్ళకి చెప్పి తను నాతో పాటు వచ్చేసింది. నా తల్లిదండ్రులు మా ఇద్దరి పెళ్లి చేసేశారు. అంతేకాకుండా తన తల్లిదండ్రులు తనతో లేరు అన్న లోటు తనకి తెలియకుండా నా తల్లిదండ్రులు కీర్తి నీ సంతోషంగా చూసుకుంటున్నారు. నన్ను నమ్మి నాకోసం తన తల్లిదండ్రులని వదులుకున్న కీర్తి కి నేను వాళ్ళని తిరిగి ఇవ్వ లేకపోవచ్చు కానీ, జీవితాంతం తనకి ఎలాంటి కష్టం రాకుండా, సంతోషంగా చూసుకుంటాను. ఇలా నా జీవితంలో ఏర్పడిన చిన్న పరిచయం కాస్తా ప్రేమగా మారి నాకు జీవితాంతం సంతోషాన్ని ఇస్తూ, నాతో జీవితాన్ని పంచుకుంది. ఇట్లు  ఆదిత్య (హైదరాబాద్‌)

కేన్సర్‌ అంటేనే హడలిపోతాం. ఎందుకంటే ఎలాంటి చెడు అలవాట్లు లేకపోయినా వచ్చేస్తుంది. దాని స్టేజ్‌ని బట్టి సులభంగా ఆ వ్యాధి నుంచి బయటపడగలం లేదంటే ఇక అంతే సంగతులు. ఆ కేన్సర్‌లలో మహిళలకు వచ్చే గర్భాశయ కేన్సర్‌(సెర్వికల్‌) మరింత ప్రమాదకరమైంది. బాలీవుడ్‌ ప్రముఖ నటీ పూనమ్‌ పాండ్‌ మృతికి కారణమైంది కూడా ఈ కేన్సరే. దీనికి చికిత్సా విధానం కూడా కాస్త క్రిటికలే. లక్షణాలను ముందుగా గుర్తిస్తే మెరుగైన చికిత్స ద్వారా పరిస్థితిని అదుపు చేయవచ్చు కానీ.. ఒక దశ దాటిన తరువాత చికిత్సలతో లాభం తక్కువే. అందువల్లే ఏటా కొన్ని వేలమంది మహిళలు ఈ కేన్సర్‌ బారిన పడే చనిపోతున్నారు. అసలు ఎందుకు వస్తుంది? ముందుగా ఎలా గుర్తించాలి?  సెర్వికల్‌ కేన్సర్‌ ఎందుకు వస్తుందంటే..  ఈ కేన్సర్‌ ప్రధానంగా హ్యూమన్‌ పాపిల్లోమా వైరస్‌ (హెచ్‌పీవీ) కారణంగా వస్తుంది. తక్కువ వయస్సులో వివాహం చేయడం, విచ్చలవిడి లైంగిక సంబంధాలు, స్త్రీ, పురుషులిద్దరికీ బహుళ లైంగిక భాగస్వాములుగా ఉండటం, ముందస్తు ప్రసవాలు, ఎక్కువ మంది పిల్లలను కనడం, ధూమపానం, మద్యపానం అలవాట్లు ఈ కేన్సర్‌ రావడానికి కారణాలుగా వైద్యులు పేర్కొంటున్నారు. ప్రధానంగా 40 నుంచి 50 ఏళ్ల మధ్య వయస్సుగల స్త్రీలకు ఈ రకమైన కేన్సర్‌ సోకే అవకాశాలు ఎక్కువ.    లక్షణాలు ఇవీ..  మొదటి దశ సర్వైకల్ కేన్సర్‌ ఎటువంటి లక్షణాలు కనిపించవు. వ్యాధి ముదిరితే... కలయిక తర్వాత, పీరియడ్స్ మధ్య, మెనోపాజ్ తర్వాత యోని రక్తస్రావం దుర్వాసనతో కూడిన నీటి, రక్తపు యోని ద్రవాలు కలయిక సమయంలో పెల్విక్ నొప్పి సర్వైకల్ కేన్సర్‌లో  రకాలు: పొలుసుల కణ కేన్సర్‌.. ఈ సర్వైకల్ క్యాన్సర్ గర్భాశయం బయటి భాగాన్ని కప్పి ఉంచే సన్నని, చదునైన కణాలలో పొలుసుల కణాలు ప్రారంభమవుతాయి. ఇది యోనిలోకి ప్రవేశిస్తుంది. చాలా గర్భాశయ కేన్సర్లు పొలుసుల కణ క్యాన్సర్. అడెనోకార్సినోమా. . ఈ గర్భాశయ క్యాన్సర్ కాలమ్ ఆకారపు గ్రంధి కణాలలో ప్రారంభమవుతుంది. కారణాలు.. గర్భాశయ ముఖద్వారంలోని ఆరోగ్యకరమైన కణాలు వాటి డీఎన్‌ఏలో మార్పులు (మ్యుటేషన్లు) జరిగినప్పుడు గర్భాశయ కేన్సర్ ప్రారంభమవుతుంది. ఆరోగ్యకరమైన కణాలు నిర్ణీత రేటుతో పెరుగుతాయి. కొద్ది సమయంలో చనిపోతాయి. కేన్సర్‌ కణాలు దీనికి భిన్నం. అడ్డూ అదుపు లేకుండా పెరుగుతూనే ఉంటాయి. పేరుకుపోయిన అసాధారణ కణాలు ఒక కణితిని ఏర్పరుస్తాయి. కేన్సర్ కణాలు సమీపంలోని కణజాలాలపై దాడి చేస్తాయి. శరీరంలోని ఇతర చోట్ల వ్యాప్తి చెందడానికి కణితి నుంచి విడిపోతాయి. గర్భాశయ కేన్సర్‌కు కారణమేంటో స్పష్టంగా తెలియదు, కానీ హెచ్‌పీవీ పాత్ర పోషిస్తుంది. హెచ్‌పీవీ చాలా సాధారణం. ఈ వైరస్ ఉన్న ప్రతి ఒక్కరికి కేన్సర్ రాదు. లైఫ్‌స్టైల్, ఇతర కారకాల కారణంగా వచ్చే అవకాశం ఉంది. చికిత్స.. నయం కాని గర్భాశయ ముఖద్వార కేన్సర్‌కు ల్యాప్రోస్కోపి పరికరం ద్వారా ఆధునిక పద్ధతిలో శస్త్రచికిత్స చేయవచ్చు. దీనివల్ల కోత, కుట్టు ఉండదు. త్వరగా ఎవరి పనులు వారు చేసుకోవచ్చు. హెరి్నయా వచ్చే అవకాశం కూడా ఉండదు. సాధారణంగా వైరస్‌ సోకిన 10 నుంచి 15 ఏళ్ల తర్వాత క్యాన్సర్‌గా మారుతుంది. దీనివల్ల వివాహం అయిన మహిళలు ప్రతి సంవత్సరం పాప్‌స్మియర్‌ టెస్ట్‌ చేయించుకుంటే, క్యాన్సర్‌ను ప్రాథమికంగా గుర్తించగలిగితే నయం చేసుకోవచ్చు. దీనికితోడు కౌమారదశ బాలికలకు హెచ్‌పీవీ వ్యాక్సిన్‌ వేయడం వల్ల వారికి 70 నుంచి 80శాతం వరకు గర్భాశయ ముఖద్వార క్యాన్సర్‌ రాకుండా అడ్డుకోవచ్చు.   ఇలా చేస్తే నివారణ సాధ్యం..  2020లో ప్రపంచ ఆరోగ్య సంస్థ ఈ క్యాన్సర్‌ నిర్మూలన కోసం ప్రపంచ కార్యాచరణ ప్రణాళికను అందించింది. దీనికింద 2030 నాటికి 90 శాతం కౌమార బాలికలకు 15 సంవత్సరాల వయస్సులోపు హెచ్‌పీవీ వైరస్‌కు వ్యతిరేకంగా టీకాలు వేయాలి. 70శాతం మహిళలు 35 నుంచి 45 ఏళ్ల మధ్య వయస్సుగల కలిగిన వారికి కచ్చితంగా స్క్రీనింగ్‌ పరీక్షలు చేయాలి. గర్భాశయ పూర్వ క్యాన్సర్‌తో బాధపడుతున్న 90 శాతం మహిళలకు తగిన చికిత్స అందించాలి.   (చదవండి: ముక్కు లేకుండానే జన్మ..ఇప్పుడెలా ఉన్నాడంటే?)  

కేవలం ఆహార నియమాలతోనే మనం ఆర్థరైటిస్‌ను తగ్గించలేము. తీసుకునే ఆహారంతోనే అరిగిపోయిన కార్టిలేజ్‌ను పునరుద్ధరించలేము. అయితే శరీరం బరువు పెరగకుండా ఉండటానికి స్థూలకాయాన్ని తగ్గించుకునేందుకు ఆహారనియమాలు ఉపయోగపడతాయి. అలాగే ఆర్థరైటిస్‌ రాకముందే పాలు, తగినంత క్యాల్షియమ్‌ ఉండే ఆహారం వల్ల దీర్ఘకాలం పాటు దాని నివారణ సాధ్యం కావచ్చు. ఆహార నియమాలు పాటించడం ద్వారా ఆర్థరైటిస్‌ను చాలావరకు నివారించవచ్చు. అలాగే రోగ్యకరమైన జీవనశైలి పాటించడం ద్వారా కూడా ఆర్థరైటిస్‌ దుష్ప్రభావాలను గణనీయంగా తగ్గించుకోవచ్చు. మన జీవనశైలి వల్ల మన కీళ్లపై చాలా ప్రభావం పడుతుంది. ఉదాహరణకు మన శరీరంలో తగినన్ని కదలికలు ఉండటం వల్ల మన కార్టిలేజ్, కీళ్లు ఆరోగ్యంగా ఉంటాయి. అయితే అవి మరీ ఎక్కువగా అరిగిపోయేలా మన కదలికలు ఉండదకూడదు. అంటే... కదలికలు మరీ తక్కువగా ఉండటం, మరీ ఎక్కువగా ఉండటం... ఇవి రెండూ ప్రమాదకరమే అని గుర్తించాలి. చదవండి: ఆహ్లాదానికి... ఆరోగ్యానికి మల్లె 

సాధారణంగా సిజేరియన్‌ తర్వాత మహిళలు బరువు పెరుగుతారనే అభిప్రాయం చాలామందిలో ఉంటుంది. నిజానికి సిజేరియన్‌కూ, బరువు పెరగడానికీ ఎలాంటి సంబంధం లేదు. ఏమాత్రం శారీరక శ్రమలేకపోవడం వల్ల లేదా మరికొన్ని ఇతరత్ర అంశాల వల్లనూ కావచ్చు. సిజేరియన్‌ తర్వాత బరువు పెరగకుండా ఉండేందుకు... డాక్టర్లు ప్రత్యేకంగా విశ్రాంతి తీసుకోవాలని సూచించిన మహిళలు తప్ప... మిగతావారంతా సిజేరియన్‌ అయిన పదిహేను రోజుల తర్వాత నుంచే నడక లేదా శరీరంపై భారం, అలసట వంటివి పడకుండా తేలికపాటి వ్యాయామాలు చేయాలి.నడక మొదలు పెట్టినప్పుడు రోజుకు కేవలం పదినిమిషాలు మాత్రమే నడవాలి. అలా నడుస్తూ మెల్లగా తాము నడిచే కాలవ్యవధిని క్రమంగా పెంచుకుంటూ పోవాలి. ఇలా చేస్తూ పోతే మూడు నెలల నుంచి మహిళలు ఆరోగ్యకరంగా మారి ఎనిమిది నెలల తర్వాత నుంచి తమ అదనపు కొవ్వు కోల్పోవడం జరుగుతుంది.  పిల్లలకు చనుబాలు ఇవ్వడం వల్ల కూడా బరువు పెరగకుండా ఉంటారు. చదవండి: ఒబెసిటీ.. అధిక బరువే కాదు అంతకు మించి

వయసు పైబడిన దశలో జ్ఞాపకశక్తి కొంత మందగించడం సహజమే. కానీ  అల్జీమర్స్‌ లక్షణాలైన రోజువారీ జీవితాన్ని గందరగోళపరచగల మతిమరపు, దిక్కు తోచనిస్థితిలో చిక్కుకోవడం వంటివి వృద్ధాప్యం వల్లనే వచ్చేవి కావు. తాళం చేతులు ఎక్కడో పెట్టి మరచిపోవడం సాధారణ మతిమరపు లక్షణమే. అయితే వాహనం నడిపే విధానాన్నే మరిచిపోవడం, దశాబ్దాలుగా తిరుగుతున్న వీధుల్లో దారితప్పిపోవడం వంటివి వృద్ధాప్యపు మతిమరపు కానేకాదు. ఈ రకమైన జ్ఞాపకశక్తి క్షీణత ప్రమాదకరం. వృద్ధాప్యం వల్ల వచ్చే కొద్దిపాటి మతిమరపునకూ,  అల్జీమర్స్‌‌కూ చాలా తేడా ఉంటుంది. ఇది మెదడులో జరిగే మార్పులు, మెదడును దెబ్బతీసే పరిణామాల కారణంగా వస్తుంది. వ్యాధి ముదిరిన కొద్దీ ఆలోచించడం, తినడం, మాట్లాడటం వంటి సాధారణ, సహజ సామర్థ్యాలను కోల్పోతారు. వృద్ధాప్యం లక్షణాలు  అల్జీమర్స్‌ కాదు. కానీ వయసు పైబడిన కొందరిలో అనివార్యంగా వస్తున్న వ్యాధి  అల్జీమర్స్‌‌. ప్రస్తుతానికి  అల్జీమర్స్‌‌ను పూర్తిగా తగ్గించే మందులు లేకపోయినా... లక్షణాలు కనిపించినప్పుడు వ్యాధిని సాధ్యమైనంత ఆలస్యం చేసే మందులు ఉన్నాయి. అయితే  అల్జీమర్స్‌‌ను నివారించడానికి మెదడును ఉపయోగించి పరిష్కరించగలిగే పజిల్స్, సుడోకూ వంటి మెదడుకు మేత వ్యాయామాలతో దాన్ని చాలావరకు నివారించవచ్చు.  

ప్రతిరోజూ రాత్రి పడుకునే ముందు క్లెన్సింగ్‌ మిల్క్‌లో ముంచిన కాటన్‌తో మెడను తుడిచి, ఆ తర్వాత టీ స్పూన్‌ కీరా దోసకాయ రసంలో టీ స్పూన్‌ ఆపిల్‌ వెనిగర్‌ కలిపిన మిశ్రమాన్ని మెడకు పట్టించాలి. ఉదయం చన్నీటితో కడిగేయాలి. ఇలా కనీసం మూడు వారాల పాటు చేస్తే క్రమంగా మెడ మీద నలుపు వదులుతుంది. ఆపిల్‌ వెనిగర్‌ చర్మాన్ని టైట్‌ చేస్తుంది, కీరదోస చర్మాన్ని కోమలంగా మారుస్తుంది. ⇔ ప్రతి రోజూ ఒంటికి మాయిశ్చరైజర్, బాదం ఆయిల్‌ లేదా నువ్వుల నూనె రాస్తుంటే చర్మం చలికి పొడిబారకుండా ఉంటుంది. ⇔ శీతాకాలంలో చేతులకు ఆయిల్‌తో మర్దన చేయడం వల్ల ముడతలు తగ్గి చేతివేళ్ళు అందంగా తయారవుతాయి.  ⇔ చలికాలంలో పెదవులు పగులుతుంటే... రాత్రి పడుకోబోయే ముందు నెయ్యి, వెన్న, మరేదైనానూనె రాస్తే పెదవులు మృదువుగా ఉంటాయి. బయటకు వెళ్లేటప్పుడు జెల్‌ వంటివి రాసుకోవచ్చు.