-
క్రేజీ క్రేజీ టీనేజ్!
ఆత్మబంధువు ‘‘హాయ్ అక్కా.... ఎలా ఉన్నారు?’’ మాధవిని పలకరించింది రేఖ. ‘‘ఫైన్. నువ్వేంటీ ఇక్కడా?!’’ ఆశ్చర్యంగా అడిగింది మాధవి. ‘‘ఏం నేను షాపింగ్కు రాకూడదా?’’ ‘‘అలాగనేం కాదు. నువ్వు పుస్తకాల పురుగువి కదా. షాపింగ్కి ఆమడ దూరం కదా. అందుకే అడిగాను.’’ ‘‘అఫ్కోర్స్.. ఐ లవ్ బుక్స్. ఇప్పుడు కూడా బుక్స్ కొందామనే వచ్చా.’’ ‘‘అనుకున్నా’’ నవ్వుతూ అంది మాధవి. ‘‘సర్లే అక్కా నీ జోకులాపు. ఇంకేంటీ సంగతులు. పిల్లలెలా ఉన్నారు?’’ ‘‘పిల్లలకేం... బాగానే ఉన్నారు. మాకే కష్టంగా ఉంది.’’ ‘‘ఏమైందక్కా?’’ ‘‘ఏం చెప్పన్రా. చెప్పాలంటే పెద్ద కథే.’’ ‘‘అవునా... అయితే కాఫీ తాగుతూ మాట్లాడుకుందాం పద’’ అంటూ కాఫీ షాపుకు తీసుకెళ్లింది రేఖ. ‘‘ఆకాష్ ఇంటర్, నీహారిక టెన్త్ క్లాస్. ఇద్దరూ ఇద్దరే. చెప్పిన మాట అస్సలు వినడం లేదు’’ కాఫీ తాగుతూ చెప్పింది మాధవి. ‘‘టీనేజ్ కదా. ఇది కామన్.’’ ‘‘ఏంటి కామన్? ఒక్క మాట వినరు. ఏం చెప్పినా.. మాకు తెలుసులే అంటారు. ఇంకా చెప్పాలంటే... ఎదురు మాట్లాడతారు. వాడైతే విసురుగా ఇంట్లోంచి వెళ్లిపోతాడు. అదేమో గదిలోకి వెళ్లి ధడేల్మని తలుపేసుకుంటుంది. వీళ్లతో ఎలా వేగాలో అర్థం కావడం లేదు.’’ ‘‘టీనేజ్ అంటే అంతే. నిన్నటిదాకా చిన్నపిల్లల్లా మన వెంటే తిరిగినవాళ్లు పెద్దాళ్లయిపోయే వయసు. ఆ క్రమంలో వాళ్లు సొంతంగా ఆలోచిస్తారు. సొంత అభిప్రాయాలు ఏర్పడతాయి. వాటిని స్పష్టంగా చెప్పేస్తారు. వాటికి మనం అంగీకరించనప్పుడు మరింత గట్టిగా చెప్తారు. దాంతో వాళ్లు ఎదురు మాట్లాడి నట్లు మనం అనుకుంటాం. అంతే’’ చెప్పింది రేఖ. ‘‘అంతేనంటావా?! సరే... పొద్దున లేస్తే ఫోన్, ఫ్రెండ్స్. దీనికేమంటావ్?’’ ‘‘టీనేజ్ పిల్లలు ఫ్రెండ్స్కు ఇచ్చినంత ఇంపార్టెన్స్ పేరెంట్స్కు ఇవ్వరు. ఆ వయ సులో ఫ్రెండ్స్ మాటే వేదం. ఇక ఫోనం టావా... ఇప్పుడది లేకుండా ఎవరమైనా బయటకు కదులుతున్నామా?’’ ‘‘అలాగని వాళ్లు ఫోన్లో ఏమేమో మాట్లాడితే ఎలా?’’ ‘‘అక్కా... ఇక్కడే మనం తెలివిగా, లౌక్యంగా వ్యవహ రించాలి. వయసుకు వచ్చిన పిల్లలతో స్నేహితుల్లా ఉండాలని పెద్దలు చెప్పిన మాట గుర్తుందా? టీనేజ్ పిల్లలు మనం చెప్పింది వినాలంటే, మనం వాళ్ల ఫ్రెండ్స్గా మారిపోవాలి. వారి ఆశలు, ఆశయాలు, కలలు, కబుర్లు అన్నీ ఓపిగ్గా వినాలి, వాళ్లతో మన ఆలోచనలు పంచు కోవాలి. అప్పుడు వాళ్లే అన్నీ చెప్తారు. ఆ వయసులో శారీరకంగా, మానసికంగా, భావోద్వేగపరంగా మార్పులు చాలా వేగంగా ఉంటాయి. ఆ మార్పులను వాళ్లు అర్థం చేసుకోలేక గాభరా పడుతుంటారు. అప్పుడు మనమే వాళ్లకు అర్థమయ్యేలా చెప్పాలి. లేదంటే ఫ్రెండ్స్ను అడుగు తారు, వాళ్లు తమకు తెలిసింది చెప్తారు. అది మంచీ కావచ్చు, చెడూ చేయొచ్చు.’’ ‘‘నిజమే రేఖా... మొన్న నీహారికకు మొటిమలు వస్తే వాళ్ల ఫ్రెండ్స్ ఇచ్చిందని ఏదో క్రీమ్ రాసింది. మొహమంతా దద్దుర్లు. డాక్టర్ దగ్గరకు తీసుకెళ్తే.. ఒకటే తిట్లు, ఇలాంటివి మొహానికి ఎలా రాస్తారని’’ చెప్పింది మాధవి. ‘‘అందుకే... వాళ్లకు మనం నమ్మక మివ్వాలి... ఏం చెప్పినా అమ్మా నాన్నా అర్థం చేసుకుంటారని. అప్పుడు అన్నీ మనతోనే చెప్తారు.’’ ‘‘ఇక మీదట అలాగే ఉంటాను’’ చెప్పింది మాధవి. ‘‘ఈ వయసులో వాళ్ల ఇంట్రస్ట్లు, ఆటిట్యూడ్, వాల్యూస్ వేగంగా మారిపో తుంటాయి. వాటిని గమనించాలి.’’ ‘‘ఔన్రా... ఆకాష్గాడికి ఈ మధ్య బైక్స్ పిచ్చి పట్టింది. వాళ్ల నాన్నను అడిగితే ఇవ్వడని, మొన్న ఫ్రెండ్ బైక్ నడిపి దెబ్బలు తాకించుకున్నాడు. పెద్ద దెబ్బలేం కాదులే. కానీ వాళ్ల నాన్న నాలుగు పీకాడు గట్టిగా.’’ ‘‘అదే మనం చేసే తప్పు. ఆ వయసు పిల్లల్ని కొడితే మనపై ద్వేషం పెంచుకునే ప్రమాదం ఉంది.’’ ‘‘అలాగని వాళ్లు తప్పులు చేస్తుంటే చూస్తూ కూర్చోవాలా? ‘‘చూస్తూ ఊరుకోమని కాదక్కా. తప్పేమిటో ఒప్పేమిటో వాళ్లకు అర్థమయ్యేలా చెప్పాలి. ఆకాష్ను కొట్టే కంటే... అన్నయ్యే దగ్గరుండి బైక్ నేర్పితే సరిపోయేది.’’ ‘‘ఓహ్.. అలానా! సరే ఆయనకు చెప్తాలే. ఇంకా?’’ ‘‘అక్కా... పిల్లలకు లంచ్ టైమ్ అవుతుంది. నేను వెళ్లాలి. నీకు వీలైనప్పుడు ఇంటికి రా. తాపీగా మాట్లాడుకుందాం.’’ ‘‘ష్యూర్ రేఖా. తప్పకుండా త్వరగానే వస్తా. థ్యాంక్స్ ఫర్ ది ఇన్ఫో!’’ అంటూ వీడ్కోలు తీసుకుంది మాధవి. - డాక్టర్ విశేష్, కన్సల్టింగ్ సైకాలజిస్ట్ -
రియల్ రిచ్నెస్
ఆత్మబంధువు ‘‘అమ్మా... అమ్మా..’’ స్కూల్నుంచి వస్తూనే పిలిచాడు మిత్ర. సమాధానం రాలేదు. ఇళ్లంతా వెతికి చూశాడు. అమ్మ కనిపించలేదు. ‘‘నాన్నమ్మా.. అమ్మ ఏదీ?’’ అని అడిగాడు రత్నమాంబను. ‘‘ఏదో కొనాలని షాపింగ్కు వెళ్లింది నాన్నా. నీకూ, అక్కకూ స్నాక్స్ పెట్టి ఉంచింది. వెళ్లి తినేయండి.’’ ‘‘ఓహ్.. ఓకే’’ అని అక్కతో కలిసి స్నాక్స్ తినేసి ఆడుకుంటున్నాడు మిత్ర. ఇంతలో ఆనంద్ ఆఫీసునుంచి వచ్చీ రాగానే.. ‘‘రేఖా.. రేఖా’’ అని పిలిచాడు. ‘‘అమ్మ లేదు నాన్నా. షాపింగుకు వెళ్లిందట’’ అని చెప్పింది మైత్రి. ఆనంద్ కాఫీ పెట్టుకుని తాగి, సోఫాలో కూర్చున్నాడు. . ‘‘నాన్నా... నాన్నా..’’ అంటూ వచ్చాడు మిత్ర. ‘‘ఏంటి నాన్నా...’’ అంటూ దగ్గరకు తీసుకుని ముద్దు పెట్టుకున్నాడు ఆనంద్. ‘‘మనం రిచ్చా? పూరా?’’ అడిగాడు మిత్ర. ‘‘ఎందుకు నాన్నా?’’ ‘‘ముందు నువ్వు ఆన్సర్ చెప్పు.’’ ‘‘రిచ్ అనుకుంటే రిచ్... పూర్ అనుకుంటే పూర్.’’ ‘‘అలా ఎలా ఉంటారు నాన్నా?’’ ‘‘ఉంటారు నాన్నా. ఎందుకంటే రిచ్నెస్ అనేది డబ్బుకు మాత్రమే సంబంధించిన విషయం కాదు. అది ముఖ్యంగా మన ఆలోచనలకు, అలవాట్లు, ఆటిట్యూడ్కూ సంబంధించిన విషయం కాబట్టి.’’ ‘‘మ్మ్మ్... అర్థం కాలేదు’’ అంటూ తల అడ్డంగా తిప్పాడు మిత్ర. పక్కన హోమ్వర్క్ చేసుకుంటున్న మైత్రి ఆసక్తిగా వింటోంది. ‘‘మొన్న నువ్వు ప్లేస్టేషన్ కావాలని ఏడ్చావట కదా.’’ ‘‘ఇప్పుడు అడగడం లేదుగా.’’ ‘‘ఇప్పుడు అడగడం లేదులే. అసలెందుకు ఏడ్చావో చెప్పు.’’ ‘‘నీకు ప్లే స్టేషన్ కూడా లేదని ఆర్యన్ గాడు కామెంట్ చేస్తే బాధేసి ఏడ్చా.’’ ‘‘సరే... ఆర్యన్ దగ్గర ఇంకా ఏమేం ఉన్నాయి?’’ ‘‘ఐపాడ్ ఉంది. వాళ్లింట్లో స్మార్ట్ టీవీ ఉంది. ఆల్సేషియన్ డాగ్ ఉంది. ఇంకా.. చాలా ఉన్నాయి.’’ ‘‘వాటన్నింటితో వాడెప్పుడు ఆడుకుంటాడు?’’ ‘‘వాళ్ల డాడీ పార్టీకి, మమ్మీ క్లబ్కి వెళ్లినప్పుడు.’’ ‘‘అంటే ఆర్యన్... వాళ్ల మమ్మీ, డాడీతో ఆడుకోడా?’’ ‘‘వాళ్లు బిజీగా ఉంటారట. వీక్లీ వన్స్ బయటకు తీసుకువెళ్తారని చెప్పాడు.’’ ‘‘సో.. హి ఈజ్ పూర్.’’ ‘‘అదెలా డాడీ?’’ ‘‘పూర్ పేరెంట్స్ పిల్లలకు వస్తువులు కొనిస్తారు. రిచ్ పేరెంట్స్ పుస్తకాలు కొనిస్తారు.’’ ‘‘ఓహ్... అవునా! అందుకేనా మమ్మీ, నువ్వు ఎప్పుడూ బుక్స్ కొనిస్తుంటారు. ఇంకా?’’ ‘‘రిచ్ మైండ్సెట్ ఉన్నవాళ్లు రోజూ ఏదో ఒకటి చదువుతారు, కొత్త విషయాలు నేర్చుకుంటూనే ఉంటారు. పరిస్థితులను తిట్టుకోకుండా తమ ప్రవర్తనకు, తమ జయాపజయాలకు తామే బాధ్యత తీసుకుంటారు. తమకు సాయం చేసిన వాళ్లకు థ్యాంక్స్ చెప్తారు. రిలేషన్షిప్స్కు ఎక్కువ ఇంపార్టెన్స్ ఇస్తారు. ఇంటర్నెట్ను ఆఫీసు, వృత్తిగత అవసరాల కోసమే వాడతారు. జంక్ఫుడ్ తక్కువ తింటారు, రోజూ వ్యాయామం చేస్తారు. చాలా?’’ ‘‘డాడీ... ఇవన్నీ నువ్వూ చేస్తావుగా?’’ ‘‘కదా.. ఇప్పుడు నువ్వే చెప్పు.. మీ డాడీ రిచ్ ఆర్ పూర్?’’ ‘‘మై డాడ్ ఈజ్ రిచ్’’ అంటూ హగ్ చేసుకున్నాడు మిత్ర. ‘‘మరి రిచ్ కిడ్ కావాలంటే ఏం చేయాలి డాడీ?’’ అడిగింది మైత్రి. ‘‘ఓహ్... నువ్వు వింటున్నావా! గుడ్ క్వశ్చన్. రిచ్ కిడ్ కావాలంటే... రోజుకు గంటకు మించి టీవీ, సోషల్ నెట్వర్క్, సెల్ఫోన్ వాడకూడదు.’’ ‘‘అవునా... నేను రోజుకు గంటకు మించి టీవీ చూడనుగా. అయితే నేను రిచ్ కిడ్నేగా!’’ ‘‘ఒక్కోటీ గంట కాదు తల్లీ.. మూడూ కలిపి గంట.’’ ‘‘అవునా... అయితే నేను టీవీ, ఫేస్బుక్ తగ్గించుకోవాలి.’’ ‘‘ఇంకా టిప్స్ చెప్పు డాడీ’’ అడిగాడు మిత్ర. ‘‘టిప్స్ కాదు నాన్నా. రిచ్ హాబిట్స్ ఫర్ కిడ్స్. రోజూ ఎక్సర్సైజ్ చేయాలి. నెలకు కనీసం రెండు బుక్స్ చదవాలి. ఎక్క డైనా వాలంటీర్గా పనిచేయాలి. పాకెట్మనీలో కనీసం 25 శాతం దాచుకోవాలి. ఆ డబ్బుతో సెల్ఫోన్లు, సినిమాలు కాకుండా బుక్స్ కొనుక్కోవాలి. లేదా ఎవరికైనా డొనేట్ చేయాలి. పేరెంట్స్తో రోజుకు కనీసం గంటసేపు కబుర్లు చెప్పుకోవాలి. బంధువులకూ, ఫ్రెండ్స్కూ బర్త్డే గ్రీటింగ్స్ మర్చిపోకుండా చెప్పాలి. రిలేషన్స్ ఆర్ మోర్ ఇంపార్టెంట్.’’ ‘‘థాంక్స్ టూ ఎఫ్బీ, అందరి బర్త్డేలూ గుర్తుచేస్తుంది’’ అంది మైత్రి.‘‘ఎఫ్బీలో అకౌంట్ లేనివాళ్లకు కూడా చెప్పాలి బుజ్జీ’’ అన్నాడు ఆనంద్. ‘‘ష్యూర్ డాడ్!’’ అంటూ నవ్వేసింది మైత్రి. - డా॥విశేష్, కన్సల్టింగ్ సైకాలజిస్ట్ -
అంతా మన మంచికే!
ఆత్మబంధువు ఎప్పుడూ గలగలా మాట్లాడే రత్నమాంబ చాలా దిగులుగా ఉంది. ఆమెనలా చూడటం రేఖకు కొత్తగా ఉంది. ‘‘ఏంటత్తమ్మా అలా ఉన్నారు?’’ అని అడిగింది. ‘‘ఏం లేదులే’’ అని తనదైన తీరులో సమాధానం చెప్పింది రత్నమాంబ. కానీ ఆమె దేనిగురించో బాధపడుతోందని అర్థమైంది రేఖకు. అయితే అడిగినా చెప్పేరకం కాదు కాబట్టి వంటపనిలో మునిగిపోయింది. కాస్సేపటి తర్వాత ‘‘రేఖా’’ అని పిలిచింది రత్నమాంబ. ‘‘హా... చెప్పండత్తమ్మా’’ అంటూ వచ్చింది రేఖ. ‘‘నా మనసేం బాలేదు. నాల్రోజులు అమ్మాయి వాళ్లింట్లో ఉండొస్తా.’’ ‘‘మీ ఇష్టం అత్తమ్మా. కానీ మీ అబ్బాయి వచ్చాక చెప్పి వెళ్తే బావుం టుందేమో...’’ అంటూ ఆగింది రేఖ. ‘‘వాడికి చెప్తే వెళ్లనివ్వడులే. నేను వెళ్తున్నాను. వాడికి నువ్వే చెప్పు’’ అని బ్యాగ్ సర్దుకుని కూతురింటికి వెళ్లిపోయింది రత్నమాంబ. ఆవిడంత అకస్మాత్తుగా ఎందుకు వెళ్లిందో రేఖకు అర్థం కాలేదు. భర్త వచ్చాక విషయం చెప్పింది. ‘‘ఎందుకెళ్లింది?’’ అని అడిగాడు ఆనంద్. ‘‘ఏమో.. నాకేం తెలుసు! అడిగినా చెప్పలేదు’’ అంది. ‘‘మీరేమైనా గొడవపడ్డారా?’’ అని ఆరా తీశాడు. ‘‘అలాంటిదేం లేదండీ.’’ ‘‘మరెందుకు వెళ్లి ఉంటుంది? సర్లే.. నేనే ఫోన్ చేసి మాట్లాడతా’’ అన్నాడు. మర్నాడు ఉదయం రత్నమాంబ రూమ్ సర్దుతుంటే ఓ కాగితం కనిపించింది రేఖకు. అందులో ఇలా రాసి ఉంది. ‘‘ఇప్పుడు నా టైమ్ బాగాలేదు. నాకు శని పట్టినట్టుంది. ఇంట్లో ఒంట్లో అన్నీ సమస్యలే. నాకు 60 ఏళ్లు వచ్చాయి. ఈ ఏడాదే నన్నెంతో ప్రేమగా చూసుకునే మా నాన్న కూడా చని పోయారు. ఒంటరిదాన్ని అయిపోయాను. నిన్నటివరకూ మహారాణిలా ఉన్నదాన్ని ఇప్పుడు కృష్ణా రామా అంటూ నా రూమ్లోనే ఉండాల్సి వస్తోంది. కోడలేమో వంట గదిలోకి రానివ్వట్లేదు. నా గాల్ బ్లాడర్ తీసేశారు. ఆపరేషన్ చేయించు కోవడం వల్ల చాలా కాలం బెడ్ మీదనే ఉండాల్సి వచ్చింది. చిన్న కొడుక్కి యాక్సిడెంట్ అయ్యింది. కారు తుక్కుతుక్కు అయి పోయింది. వాడు కూడా చాలా కాలం హాస్పిటల్లో ఉండాల్సి వచ్చింది. ఇది నిజంగానే శని పట్టిన కాలం. జ్యోతిష్యుడికి చూపించి శాంతి చేయించాలి.’ ఆ పేపర్ చదివాక అత్తగారి బాధేంటో రేఖకు అర్థమైంది. తనకు వరుసగా ఎదురైన దుర్ఘటనలతో మానసికంగా బాగా డీలా పడిందనీ, డిప్రెషన్లోకి వెళ్తోందనీ తెలిసింది. ఆ సమయంలో ఆవిడకు మానసిక బలం కల్పించాలని నిశ్చయించుకుంది. నాల్రోజుల తర్వాత భర్తకు చెప్పి అత్తగారిని ఇంటికి పిలిపించుకుంది. ఇంటికి వచ్చినా దిగులుగానే ఉంది రత్నమాంబ. రేఖ ఇచ్చిన కాఫీ తాగాక తన రూమ్లోకి వెళ్లిపోయింది. తను రోజూ చదువుకునే భాగవతం తీస్తుంటే అందులోంచి ఓ కాగితం జారి పడింది. ఏమిటా అని తీసుకుని చదివింది. అందులో ఇలా ఉంది. ‘ఈ ఏడాది చాలా మంచిది. నాకు అంతా మంచే జరిగింది. ఎన్నో ఏళ్లుగా బాధపెడుతున్న గాల్బ్లాడర్ను ఆపరేషన్ చేసి తీసేశారు. ఇప్పుడు ఎలాంటి బాధా లేదు. 90 సంవత్సరాలు బతికిన మా నాన్న ఎవ్వరిమీదా ఆధార పడలేదు. చనిపోయేంతవరకూ తన పనులు తానే చేసుకున్నారు. ఇంత మంచి మరణం ఎవ్వరికుంటుంది! నాకు ఇరవయ్యేళ్లకే పెళ్లయింది. నలభై ఏళ్లపాటు వంటింట్లోనే ఉన్నాను. ఇప్పుడు వంట చేయాల్సిన పని లేదు. హాయిగా నా రూమ్లో కూర్చుని నాకు ఇష్టమైన పుస్తకాలు చదువుకోవచ్చు. నాకు కావాల్సినవి ఆర్డర్ వేసి కోడళ్లతో చేయించుకోవచ్చు. దేవుడు చల్లగా చూడబట్టి నా చిన్న కొడుకు పెద్ద యాక్సిడెంట్ నుంచి తప్పించుకున్నాడు. కారు పోతే పోయింది, ఇంకోటి కొనుక్కో వచ్చు. నా కొడుకును నాకు ఇచ్చినందుకు తిరుపతికి వెళ్లి వేంకటేశ్వరుడికి మొక్కి రావాలి. నా వేంకటేశ్వరుడు నన్ను, నా కుటుంబాన్ని చల్లగా చూస్తున్నాడు. గోవిందా... గోవిందా!’ రత్నమాంబ కళ్లలో నీళ్లు తిరిగాయి. అలా రాసి పెట్టింది ఎవరో అర్థమైంది. రేఖను పిలిచి నుదుటిపై ముద్దు పెట్టుకుంది. మరుసటి వారం కుటుంబంతో సహా వెళ్లి గోవిందుని దర్శనం చేసుకుని వచ్చింది. అత్తగారి కోసం రేఖ యూ ట్యూబ్లో ‘ఆంటీస్ కిచెన్’ చానల్ ఓపెన్ చేసింది. ఇప్పుడు రత్నమాంబకు చేతి నిండా పని, లక్షలాదిమంది ఫాలోవర్స్. తనో చిన్న సెలెబ్రిటీ! - డా॥విశేష్, కన్సల్టింగ్ సైకాలజిస్ట్ -
ఆడండి... నాలుగు స్తంభాలాట!
ఆత్మబంధువు రేఖ షాపింగ్కి వెళ్లి తిరిగి వస్తుంటే కనపడింది సుమ. తమ కాలనీలోనే ఉంటుంది. మంచమ్మాయి. కానీ ఈ రోజెందుకో డల్గా కనిపించింది. ఆ మాటే అడిగింది. ‘‘అదేం లేదు రేఖా. బానే ఉన్నాను’’ అని సుమ సమాధానమిచ్చినా ఏదో దాస్తోందని అర్థమైంది. దాంతో ఆ సాయంత్రం ఇంటికెళ్లి విషయం అడిగింది. సుమ అంతా చెప్పింది. సుమ, రాజీవ్ పెళ్లి చూపుల్లోనే ప్రేమలో పడ్డారు. పెళ్లయ్యాక మరింత లోతుగా మునిగిపోయారు. సంవత్సరం తర్వాత పాప పుట్టింది. పాప బోసి నవ్వు లతో వారి జీవితం ఆనందమయమైంది. మరో ఏడాది గడిచింది. ఆ తర్వాతే చిరాకులు, పరాకులు మొదలయ్యాయి. మాటలతో మొదలై... తీవ్రస్థాయికి చేరుకున్నాయి. దాంతో సుఖం, శాంతి కరువయ్యాయని చెప్పి ఏడ్చింది సుమ. ఆమె మాటలు విన్నాక... సుమ, రాజీవ్లిద్దరికీ ఒకరంటే ఒకరికి ప్రాణమనీ, అయినా ఆ విషయం వారిద్దరికీ అర్థం కావడం లేదనీ రేఖకు అర్థమైంది. అందుకే వాళ్లిద్దరినీ కూర్చోబెట్టి మాట్లాడింది. ‘‘ఇంతకు ముందు ఎప్పుడూ నా చుట్టూనే తిరిగేవాడు. ఎంతో ప్రేమ చూపించేవాడు. కానీ ఇప్పుడు నన్నసలు పట్టించుకోవడంలేదు. ఎప్పుడూ ఆఫీసే’’ చెప్పింది సుమ. ‘‘సిటీలో రోజుకు రెండు గంటలు ప్రయాణం చేసి వస్తే నా కష్టమేమిటో తెలుస్తుంది’’ అన్నాడు రాజీవ్. ‘‘పొద్దుటనగా నువ్వు ఆఫీసుకు వెళ్లిపోతే సాయంత్రం వరకూ ఒంటరిగా పాపతో ఉంటే తెలుస్తుంది నా బాధేంటో’’ అంది సుమ. ‘‘నువ్వలా బాధపడుతున్నా వనేగా... రాగానే పాపను నేను తీసు కుంటున్నాను’’ అన్నాడు రాజీవ్. ‘‘పాపను తీసుకుని, ఆ వంకతో నన్ను దూరంగా ఉంచుతున్నావ్’’ నిష్టూర మాడింది. ‘‘నిన్ను దూరంగా ఉంచడ మేమిటి? నేను చేసేదంతా మన సంతోషం కోసమేగా!’’ ఇలా సాగిపోయింది గొడవ. రేఖ ఆపింది. ‘‘మీ మీ పాయింట్ ఆఫ్ వ్యూ ప్రకారం ఇద్దరూ కరెక్టే. దాన్ని ఫస్ట్ పొజి షన్ అంటారు. అంటే మన దృక్కోణంలో ప్రపంచాన్ని, మనుషుల్ని అర్థం చేసుకో వడం. ఆ పొజిషన్లోనే ఆగిపోతే మనం స్వార్థపరులం అవుతాం. మన సుఖం, సంతోషం తప్ప అవతలివారి గురించి పట్టించుకోం. అందుకే ఎప్పటికప్పుడు అవతలివారి పొజిషన్ నుంచి కూడా ఆలోచించాలి. దాన్నే సెకెండ్ పొజిషన్ అంటారు’’ అని చెప్పి సుమను దగ్గరకు పిలిచింది రేఖ. ‘‘ఇప్పటి వరకూ నీ పాయింట్ ఆఫ్ వ్యూలో సమస్యేమిటో చెప్పావ్. ఇప్పుడు కాసేపు కళ్లు మూసుకుని నిన్ను నువ్వు రాజీవ్లా ఊహించుకో. రోజుకు రెండు మూడు గంటలు సిటీ బస్సుల్లో ప్రయాణించి ఇంటికొచ్చేసరికి ఏం కోరుకుంటావ్?’’ ‘‘నా భార్య ఓ కప్పు కాఫీ ఇవ్వాలని, చిరాకులు పరాకులు లేకుండా స్వీట్గా మాట్లాడాలని కోరుకుంటా.’’ ‘‘గుడ్. ఇప్పుడు నా పొజిషన్లోకి రా. అంటే మీ ఇద్దరికీ సంబంధంలేని మూడో వ్యక్తి పొజిషన్. దీన్నే థర్డ్ పొజిషన్ లేదా జడ్జ్ పొజిషన్ అంటారు. సుమగా, రాజీవ్గా ఇద్దరి వాదనలూ తెలుసు కున్నావ్. ఇప్పుడు వాళ్లిద్దరికీ సంబంధం లేని మూడో వ్యక్తిగా వారి వాదనలు వింటే ఏమనిపిస్తోంది?’’ ‘‘అనవసరంగా గొడవ పడుతున్నా రనిపిస్తోంది.’’ ‘‘ఎందుకలా గొడవ పడుతున్నారు?’’ ‘‘ఎవరికి వారు వారి వాదనకే కట్టుబడి ఉండటం వల్ల.’’ ‘‘ఇప్పుడు మళ్లీ సుమ స్థానంలోకి వచ్చి, నీ సమస్యని చూడు.’’ సుమ పెదవులపై చిరునవ్వు మెరిసింది. ‘‘ఇంత సిల్లీగా గొడవ పడు తున్నామేమిటా అని నవ్వొస్తోంది’’ అంది. ‘‘ఇప్పటికైనా రాజీవ్ వాదనేమిటో, అసలేం చేయాలో అర్థమైందా?’’ అడిగింది రేఖ నవ్వుతూ. ‘‘పూర్తిగా అర్థమైంది.’’ ఆ తర్వాత రాజీవ్తోనూ అదే ప్రాసెస్ చేయించింది రేఖ. అతనూ సుమ వాదనే మిటో, తనేం చేయాలో అర్థం చేసుకు న్నాడు. సుమకు సారీ చెప్పాడు. తను కూడా సారీ చెప్పింది. ‘‘మూడు పొజిషన్లూ మీకు అర్థమ య్యాయిగా. ఇంకోటుంది... ఫ్యామిలీ పొజిషన్. అంటే వ్యక్తులుగా కాకుండా ఉమ్మడిగా కలిసి కుటుంబం కోసం ఏం చేయాలో ఆలోచించడం, ఆచరించడం. కొన్ని రోజులపాటు ఈ నాలుగు స్తంభా లాట ఆడండి. ఏ పొరపొచ్చాలూ ఉండవు’’... చెప్పింది రేఖ. ఇద్దరూ రేఖకు థ్యాంక్స్ చెప్పి నవ్వుతూ ఇంటికెళ్లారు. - డా॥విశేష్, కన్సల్టింగ్ సైకాలజిస్ట్ -
మీ జీవితంలో ఉప్పు ఉందా?
ఆత్మబంధువు ‘‘హాయ్ అక్కా’’ అంటూ ఇంట్లోకి అడుగుపెట్టాడు సంతోష్. ఎవరా అని చూసింది రేఖ. తమ్ముడు సంతోష్. ఆనందం... ఆశ్చర్యం! ‘‘ఎన్నాళ్లయిందిరా నిన్ను చూసి. రారా’’ అంటూ ఆహ్వానించింది. ‘‘ఈ అక్కను చూడ్డానికి కూడా టైమ్ దొరకడం లేదా నీకు’’ అంటూ చిరుకోపం ప్రదర్శించింది. ‘‘సారీ అక్కా. వద్దామని ఉన్నా కుదరట్లేదు. అయినా నువ్వు కూడా ఇలా తిడితే నేనేం చేయగలను?’’ ‘‘సర్లేరా. అయినా నేను కాక ఇంకా తిట్టేవాళ్లున్నారా నిన్ను?’’ ‘‘ఉందిగా... మీ మరదలు.’’ ‘‘అదేంట్రా... ఇద్దరూ బాగానే ఉంటారుగా?’’ ‘‘ఉంటారు కాదు... ఉండేవాళ్లం. ఇప్పుడు రోజూ చిరాకులు పరాకులు.’’ ‘‘రోజూనా?’’ ‘‘రోజూ అంటే రోజూ కాదు. తరచుగా.’’ ఇంతలో ఆఫీసు నుంచి ఆనంద్ వచ్చేశాడు. ‘‘హల్లో సంతోష్... ఎలా ఉన్నావ్’’ అంటూ కూర్చున్నాడు. ‘‘సరే.. బావా మరుదులు మాట్లాడు కుంటూ ఉండండి. నేను వంట చేస్తా’’ అంటూ లేచింది రేఖ. ‘‘వంట అయిపోయింది. రండి’’ పిలిచింది రేఖ. ‘‘వద్దు అక్కా... నేను వెళ్తాను’’ అన్నాడు సంతోష్. ‘‘నేను కీర్తికి ఫోన్ చేసి చెప్పాలే. నువ్ భోంచేసి వెళ్లు.’’ తప్పదన్నట్లుగా కూర్చున్నాడు. రేఖ భోజనం వడ్డించింది. ‘‘ఏంటోయ్ ఈ కూరలో ఉప్పేలేదు’’ అన్నాడు ఆనంద్. ‘‘ఔనా... మర్చిపోయుంటాను.’’ ‘‘ఔనౌను.. తమ్ముడు వచ్చాడన్న ఆనందంలో మర్చిపోయుంటావ్.’’ ‘‘అంత లేదులెండి.’’ అంటూ కూరలో కాస్త ఉప్పు కలిపి, మళ్లీ వడ్డించింది రేఖ. ‘‘అబ్బబ్బ... ఇప్పుడు ఉప్పు ఎక్కువైందోయ్’’.. అరిచాడు ఆనంద్. ‘‘అబ్బబ్బ... తక్కువైతే తక్కువైందంటారు. ఎక్కువైతే ఎక్కువైందని అరుస్తారు. ఆ మాత్రం అడ్జస్ట్ కాలేరా?’’ ‘‘రోజూ అవుతూనే ఉన్నాంలే.’’ ‘‘ఇదిగో ఇదిరా మీ బావగారి వరస. పేరు ఆనందే కానీ, దుర్వాసుడి టైపు.’’ ‘‘నేను దుర్వాసుడి టైపయితే నీ పని బానే ఉండేది’’ అన్నాడు ఆనంద్. ‘‘బావుందనేగా చెప్తున్నా’’ అంది కొంటెగా రేఖ. అక్కాబావల గొడవ ముచ్చటగా అనిపించింది సంతోష్కి. అదే విషయం చెప్పాడు అక్కతో భోజనాల తర్వాత. ‘‘కూరలో ఉప్పు లేకపోతే ఎంత చప్పగా ఉంటుందో సంసారంలో చిన్న చిన్న గొడవలు లేకపోయినా అలాగే ఉంటుందిరా’’ అంది రేఖ. ‘‘చిన్న చిన్నవైతే పర్లేదక్కా. మావి పెద్ద పెద్ద గొడవలు. అంటే మా కూరలో ఉప్పు ఎక్కువైందన్నమాట’’ అన్నాడు నవ్వుతూ. ‘‘ఫీలవకురా. ఆ ఉప్పు బ్యాలెన్స చేయడానికి ఓ చిట్కా చెప్పనా?’’ అంది. ‘‘నీ దగ్గరకు వచ్చిందే అందుక్కదా.’’ ‘‘సరే... ఈసారి మీ ఆవిడ అరిచేటప్పుడు కొంచె నీళ్లు తాగు.’’ ‘‘కోపం వచ్చినవాళ్లు కదా వాటర్ తాగాలి?’’ సందేహం వ్యక్తం చేశాడు. ‘‘నేను చెప్పింది చెయ్యరా. కొంచెం వాటర్ తాగి, మీ ఆవిడ అరుపులు తగ్గేంత వరకూ నోట్లో అలాగే ఉంచుకో. అలా రెండు వారాలు చేసి చూడు.’’ ‘‘ఓకే. ఐ విల్ ట్రై’’ అనేసి సెలవు తీసుకున్నాడు సంతోష్. రెండు వారాల తర్వాత ఫోన్ చేశాడు సంతోష్. ‘‘నువ్వు చెప్పిన చిట్కా బాగా పని చేసిందక్కా. ఇప్పుడు తను అరవడం లేదు’’ అన్నాడు సంతోషంగా. ‘‘వెరీగుడ్... ఇక హ్యాపీగా ఉండు’’ అంది రేఖ తృప్తిగా. ‘‘అలాగే అక్కా. కానీ నాదో డౌట్. జస్ట్ గుక్కెడు నీళ్లు నా సమస్యని ఎలా పరిష్కరించాయంటావ్?’’ నవ్వింది రేఖ.‘‘నీ సమస్యను పరిష్కరించింది నీళ్లు కాదురా... నువ్వే.’’ ‘‘నేనా? అర్థం కాలేదు’’ అన్నాడు అయోమయంగా. ‘‘నోట్లో నీళ్లు ఉంటే నువ్వు మాట్లాడ లేవు కదా! అందుకే నీ భార్య అరిచే టప్పుడు నువ్వు ఎదురు మాట్లాడి ఉండవు. ఎప్పుడైనా రెండు చేతులూ కలిస్తేనే చప్పట్లు. ఇద్దరి మధ్య మాటా మాటా సమానంగా పెరిగితేనే సమస్యలు. ఒకరికి కోపం వచ్చినప్పుడు రెండోవాళ్లు మౌనంగా ఉంటే కొట్లాట అన్నదే రాదు.’’ ‘‘వామ్మో... ఎన్ని తెలివి తేటలక్కా నీకు’’ అన్నాడు అక్క తెలివికి మురిసిపోతూ. ‘‘ఏడ్చావ్లే. జాగ్రత్తగా ఉండు’’... నవ్వి ఫోన్ పెట్టేసింది రేఖ. - డాక్టర్ విశేష్, కన్సల్టింగ్ సైకాలజిస్ట్
Pagination
మారిన క్రెడిట్ కార్డ్ నిబంధనలు.. మే 1 నుంచి అమల్లోకి..
గోబెల్స్ స్ఫూర్తితో.. ప్రధాని మోదీపై జైరాం ఆగ్రహం
ఇక ‘వందే మెట్రో’.. రైల్వే కీలక అప్డేట్
దిగ్గజ బ్యాంకర్ అభయ్ ఐమా కన్నుమూత
హైదరాబాద్లో భారీగా పెరిగిన ఆఫీస్ లీజింగ్
అతి త్వరలోనే గ్రేట్ సమ్మర్ సేల్.. స్మార్ట్ఫోన్లపై భారీ డిస్కౌంట్లు!
Shankar-Ram Charan Movie: సరికొత్త పాత్రలో చెర్రీ
నిమిషానికి 500 గంటల కంటెంట్ అప్లోడ్.. యూట్యూబ్ ప్రస్థానం ఇదే..
కొత్త రకం ఏటీఎంలు.. భారత్తో తొలిసారి
ఉత్తరాఖండ్ టూరిజం ఆధ్వర్యంలో ‘నక్షత్ర సభ’: థ్రిల్లింగ్ అనుభవం కావాలంటే!
పోటాపోటీ హామీలు
దేశమంతా ‘మోదీ’ గాలి వీస్తోంది
హజ్ యాత్రికులకు టీకాలు
ఎన్నికల తర్వాత మరిన్ని పథకాలు
ఓసీపీల్లో పనివేళల మార్పు
● మూడు ఎంపీ నియోజకవర్గాల్లో కానరాని ఈఎస్ఐ ఆస్పత్రి ● బీడీ, గ్రానైట్, ఔట్సోర్సింగ్ ఉద్యోగులకు సేవలు దూరం ● ఆన్ డిమాండ్ అంగన్వాడీ సెంటర్లకు ప్రతిపాదనలేవి? ● ఊసే లేని మైనార్టీ స్కిల్ డెవలప్మెంట్ కేంద్రాలు
ప్రజాస్వామ్యవాదులు గౌరవించేలా హైకోర్టు తీర్పు
ఓసీపీల్లో పని వేళలు మార్చాలి
కార్మికుల పనివేళలు మార్చాలి
మూడు పార్టీలకూ...‘కంటోన్మెంట్’ కీలకం
తప్పక చదవండి
- మళ్లీ దోపిడీకి తెరపైకి..
- అవన్నీ అపోహలే
- జైళ్లకు భయపడను.. ప్రాణాలైనా బలిపెడతా: కేసీఆర్
- నేడు నీట్ యూజీ
- ఐరాసలో జగన్ విజన్
- మండే ఎండలు X మధుమేహం!
- నెల ముందే గరిష్టానికి..!
- అనుపమా కెరీర్ ప్రస్తుతం నాన్స్టాప్గా... జెట్ స్పీడ్లో
- ఐపీఎల్పై వివాదాస్పద కామెంట్స్.. క్లారిటీ ఇచ్చిన స్టార్ డైరెక్టర్
- ట్రెండింగ్లో 'హీరామండి'.. సిరీస్పై అద్భుతమైన ప్రశంసలు
Advertisement